گشودن دو پنجره به روي اسدالله شعباني در اردبيل
اسدالله شعباني ميهمان برنامه «دو پنجره» اعضاي ادبي مراکز کانون پرورش فکري کودکان و نوجوانان استان اردبيل شد.
تاريخ : سه شنبه ۱۷ آذر ۱۳۹۴ ساعت ۱۵:۵۳
به گزارش هنرنیوز، در ابتداي اين برنامه هاجر جماديه مديرکل کانون پرورش فکري کودکان و نوجوانان استان ضمن ارج نهادن به خدمتهاي فرهنگي و ادبي اسدالله شعباني از شعر به عنوان عامل تلطيف روح و بال پرواز در دنياي خيال ياد کرد و گفت: کودکان با هنر پويا ميشوند و در اين ميان شعر نقش به سزايي در شکوفا کردن انديشه و تخيل کودکان دارد، اين پرورش و شکوفايي را مديون شاعراني چون اسدالله شعباني هستيم.
اسدالله شعباني نيز با اظهار خرسندي از حضور در جمع اعضاي ادبي کانون با اشتياق پاي نقد آنها نشست. وي بعد از شنيدن نقد کودکان و نوجوانان گفت: به کودکان ياد دهيم از اظهار نظر مطلق دور شوند و بگويند نظر من اين است، چرا که نوشته بد مطلق يا خوب مطلق وجود ندارد و نظر در مورد آثار ادبي همواره نسبي است.
اين شاعر نامآشنا که سالهاي سال در خدمت کانون و اعضا و مربيان بوده و علاوه بر سرودن شعر تعليم و پرورش آنها را نيز برعهده داشته خاطرنشان کرد: انسانها در جريان تمرين و تلاش ساخته ميشود، حوزه نوشتن و خلق اثر ادبي هم از اين قاعده مستثني نيست اما کار با کودک هم به تمرين و تلاش نياز دارد هم به فهم دنياي کودکي و آشنايي با ويژگيهاي آن، چرا که کودک در سالهاي مختلف زندگي خود نيازمند نوع متفاوتي از اثر هنري و شعر است.
شعباني در اين خصوص توضيح داد: به خاطر اينکه مخاطبهاي من کودک و نوجوان هستند از آغاز سعي کردهام اشعارم دنيايي رنگي، آهنگين و زيبا پيش روي کودکان باز کند براي همين از مرگ و ياس و غم شعر نگفتهام و دوست ندارم اين مفاهيم وارد دنياي کودکان شود، دنياي آنها شاد و بانشاط است پس بايد اشعار شاد برايشان سروده شود.
اسدالله شعباني در مورد پيچيدگي بعضي از شعرهايش که در نقد اعضاي ادبي به آن اشاره شده بود گفت: اعتقاد دارم در يک اثر ادبي حتي شعر، نبايد همه چيز را به صورت مستقيم و آشکار به مخاطب بگوييم گاهي نگفتن عين گفتن است. بايد بخشهايي را به عهده مخاطب خود بگذاريم تا با کمک نمادها و نشانهها به دنبال کشف برود و منظور شاعر را بفهمد و چون کودکان و نوجوانان داراي نيروي تخيل قوي هستند حتما در اين مسير چيزهايي بيشتر از آنچه که مدنظر شاعر است خواهند يافت.
در بخشي از نقد اعضا به اين نکته اشاره شده بود که اسدالله شعباني شاعر طبيعت است و اعضا با تيزبيني نشانههاي طبيعتگرايي شاعر را کشف و بيان کردند.
شعباني در جواب اين اعضا گفت: من يک روستازاده هستم و طبيعت را دوست دارم و خواهان آنم که همهجا سبز و پر از گل و گياه باشد؛ همين باعث ميشود شعرهايم بوي طبيعت به خود بگيرد. در عين حال در شعرهايم درخت و گل و گياه نماد هم هستند و هر کدام معني و مفهوم انساني را هم دربردارند.