حبیب کاوش در گفتگو با هنرنیوز:
سیاستهای کهنۀ دهۀ قبل در حال ورود به سینما است
یک کارگردان سینمای ایران گفت: تاکنون هیچ نوع بدعتی از این دولت در حوزه سینما شاهد نبودیم و به نظر میرسد که سیاست در عرصه سینما در این دوره پررنگتر شده و اگر قرار باشد سیاستهای دهههای قبل در حوزه سینما جاری شوند وای به حال سینمای ایران.
تاريخ : سه شنبه ۲۴ دی ۱۳۹۲ ساعت ۱۱:۱۵
حبیب کاوش کارگردان و تهیه کننده پیشکسوت سینمای ایران در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز در مورد دیدار اهالی هنر با رییس جمهور افزود: نشستهای این چنینی که هنرمندان با رئیس جمهور برگزار میکنند نشستهای خیلی خوبی میتواند باشد چرا که اول از همه، تمامی هنرمندان از حال همدیگر خبردار میشوند و دوم اینکه سکانداران مدیریت سینمایی نیز از اوضاع سینمایی بهتر خبردار میشوند. اما معتقدم اگر این نشستها با هر گروه هنری به صورت تخصصیتر برگزار شود خیلی بهتر خواهد بود چون فرصت بیشتری برای بیان مشکلات و حرفها وجود خواهد داشت.
وی اضافه کرد: در این نشست، بیشترصحبتها اختصاص به مباحث عمومی هنر داشت. اما امیدوارم نشستهای تخصصیتر هم در دستور کار باشد تا در این نشستها بتوان مشکلات را آسیبشناسی کرد. ولی این جلسه نیز، روی هم رفته جلسه خوبی بود. همین که نشست انجام میشود. همین که صدای اصحاب هنر به گوش سکانداران کشورمی رسد کار بسار پسندیدهای خواهد بود.
کارگردان فیلم سینمایی «داد شاه» تصریح کرد: امیدوارم این نشستها برای اهالی هنر مفید باشد و جنبه ویترینی نداشته باشد ولی متاسفانه بیشتر نشستها نتیجهای در بر نداشته است و بیشتر حالت نمایشی داشته است. من به یاد دارم که در دیدارهای مختلفی که هنرمندان با مدیران ارشد کشور و بویژه با وزرای ارشاد در همه دولتها داشتند آنان در این دیدارها حتی تا ساخت ۲۰۰۰ سالن سینما را هم به اهالی سینما قول میدادند! درحالی که هیچگاه این قولها عملی نمیشد و نه تنها سالنی ساخته نمیشد بلکه روز به روز هم از تعداد سالنهای نمایش فیلم کاسته میشد. این درحالی است که اگر سالنی هم اضافه میشد از سوی وزارت ارشاد نبود بلکه از طرف شهرداری و یا بخش خصوصی بود.
کاوش اظهار داشت: تا به حال همه دیدارهایی که اهالی هنر و سینما با رئیس جمهور یا هر مقام اجرایی کشور در تمام دورهها داشتند فقط یک عده جمع میشدند و یکسری فرافکنیها صورت میگرفت و به قول معروف بچهها تخلیه روانی و اطلاعاتی میشدند و دیگر هیچ. اما امیدواریم در این دوره اینگونه نباشد ولااقل بخشی از حرفهایی که در این دیدار بیان شد به مرحله عمل برسد.
کارگردان فیلم سینمایی «فصل خون» با اشاره به مهمترین دغدغههای سینماگران در این نشستها یاد آور شد: معتقدم عمدهترین دغدغه سینماگران این است که مسئولین سینمایی کشور «سیاست» را از «سینما» جدا کنند. امروز این چند دستگی که پیرامون اهالی سینما وجود دارد هیچ ارتباطی به اهالی سینما ندارد. چرا که ما سینماگران هیچ دشمنی و کدورتی با همدیگر نداریم و این شکاف و چند دستگی از بیرون به سینماگران تحمیل میشود. متاسفانه این مشکل یکی دو دهه است که به سینما سرایت کرده و سیاستمداران از ویترین جذاب سینما به نفع انتخابات و سیاستهای استفاده میکنند. بنایراین بزرگترین دغدغه اهالی سینما این است که سیاست مداران، کار خودشان را بکنند و اجازه دهند که سینماگران هم کار خودشان را انجام دهند.
وی با بیان اینکه سیاست بازی، سینما را چند شقه کرده و این امر موجب شده تا بسیاری از مسائل کلان سینما بر روی زمین بماند گفت: هم اکنون که با شما حرف میزنم هیچ امیدی به فردای سینمای ایران نیست و هیچ کسی هم به صورت درست و درمان به فکر سینمای کشور نیست. حتی سیاسیون آنقدر اعضای سینما را به جان هم انداختند که آنها هم از یاد بردند که باید برای رفع هر مشکلی اول باید همه با هم متحد و همدل باشند تا بتوانند با مهاجمین خارجی مثل نفوذ سیاستمداران در اهالی سینما مقابله کنند.
کارگردان فیلم سینمایی «محفل ایکس» در پاسخ به اینکه شرایط فعلی سینمای ایران را چگونه ارزیابی میکنید افزود: تا الان من فقط شاهد سیاستهای کهنه ۲۰ سال قبل بودم که درحال رو کار آمدن است. تا به امروز هیچ نوع بدعتی در سینما در این دولت ندیدم. متاسفانه سیاست در عرصه سینما در این دوره پررنگتر شده و اگر قرار باشد سیاستهای سالهای قبل در حوزه سینما زنده شود وای به حال سینمای ایران. درحالی که این نوع سیاستها یکبار امتحان خودش را انجام داده و رد شده است اما متاسفانه دوباره درحال حاکم شدن است.
حبیب کاوش ادامه داد: سیاستهای سال ۶۰ و مدیران سالهای ۶۰ درحال حاکم شدن در مدیریت سینمای کشور هستند و این سیاستها یکبارموجب شد که سینما از مردم جدا شوند به طوری که سینما را به سمت جشنوارههای خارجی کشاند و باعث قهر تماشاگران از سینما شد.
کارگردان فیلم سینمایی «امید» اظهار داشت: سالهای اولیه انقلاب، سینمای ما سینمای انقلابی بود از سال ۶۰، سینما از مردم فاصله گرفت و به سمت جشنوارهها رفت. اگر چه سینمای ایران جایزههای زیادی را در این جشنوارهها تصاحب کرد اما از مردم جدا شد. مدتی سینما داشت دوباره سروسامان میگرفت یعنی جشنوارههای خارجی سر جای خودشان بودند و توجه به مردم در فیلمها نیز سرجای خودشان بودند. اما به نظرمی رسد که سینما درحال بازگشت به همان سیاستهای دهه ۶۰ است.
کاوش گفت: ما مشکلات زیادی درحال حاضر در حوزه سینما داریم متاسفانه مشکل اهالی سینما فقط بیمه نیست. سینمای ایران نه تنها هیچ ارتباطی با خارج از مرزهایش ندارد بلکه حتی نتوانسته است با شهرستانها هم ارتباط برقرار کند. سینمای ما دورتر از شهر قزوین نمیفروشد حال چگونه باید برای اکران فیلمهایمان با خارج از کشور ارتباط داشته باشیم؟ این البته مشکلی است که باید دلتمردان و مدیران سینمایی برای آن چاره اندیشی کنند