به گزارش هنرنیوز،اگر یک روز پاییزی برای دیدن طبیعتی متفاوت راهی جنگلهای مازندران شوید میتوانید از روستای سنگ چال راهی روستای فیلبند شوید و در بین راه از طبیعت زیبای جنگلهای چلاو لذت ببرید. روستای سنگ چال در استان مازندران و در نزدیکی شهر آمل واقع شده است. در فاصله ۲۵ كیلومتری شهر آمل وارد جاده منتهی به سنگچال میشویم و پس از ۲۵ كیلومتر به سنگچال میرسیم. خانههای روستایی با نمایی همگون با طبیعت کوهستان و جنگل که از ارتفاعات بالاتر به خوبی نمایان است.
عزت الله حشمتی یکی از راهنمایان تور درباره مسیرسنگچال تا فیلبند میگوید:« سفر ازبرگهای یخ زده در یک صبح سرد پاییزی و نمایی از کوههای اطراف که رخت سپید بر تن کردهاند. کوهستانهای لایه لایه و به هم فشرده البرز چهره عجیبی به روستاهای اطراف بخشیده است. از روستای سنگ چال قله امامزاده قاسم الیمستان به خوبی دیده میشود که در زیر برف سنگین روزهای گذشته تن آرایی میکند. امامزادهای در روستای گت کلا (Gat Kola) در بالا دست سنگ چال (گت کلا در زبان مازندرانی به معنای آبادی بزرگ است ) قرار دارد. سقانفار امامزاده محمد سنگ چال در محلهای بنام آقا سر به ثبت ملی رسیده است. محلههای دیگر سنگچال شامل پیده سره، جور سره، مست قلا، شل کنار، فرنی کلا است. آب شرب روستا از دو چشمه تامین میشد که در حال حاضر یکی از آنها قابل استفاده است که ما آنها را به نام چشمه هیتکا و چشمه دنگ میشناسیم و آبهای گوارا و خنک آن در منطقه معروف است.»
نمای روستای فیلبند از سنگ چال پیداست. درختچههای ولیک (Valik) با میوههای قرمز که برای قلب بسیار مفید است طعم خوش ازگیل وحشی در جنگلهای چلاو که در سنگ چال به وفور دیده میشود. کوله خاس، گیاه در حال انقراض و سرخسهایی با برگههای پهن.
این راهنمای گردشگری ادامه میدهد:« چلاو نام منطقهایست کوهستانی و پوشیده از جنگلهای متراکم که در ۳۰ كیلومتری جنوب شرقی آمل و در شرق جاده هراز كه شامل دهات پاریمه، پاشاكلا، نجار محله ، تیار، گنگرج كلا، چمه بن، زرخونی، سنگچال، لهاش، الیمستان و امامزاده قاسم (ع ) كه منطقه میابندی و جنگلی است و بیشتر اوقات سال به علت تجمع ابرهای سیاه در دره چلاو همواره با بارندگی روبه روست و چون نگینی زمرد نشان از درختان جنگلی پوشیده است.»
به گفتهی راهنمایان تور مردم مازندران به بارش شدید ( شلاو ) میگویند كه احتمالاً نام این ناحیه از این كلمه مشتق شده است. نام اولیه این دهستان چهل آب بوده كه به مرور زمان به چلاو تغییر کرده است. در این منطقه و در این فصل سال کلبهها در میان درختان رنگ به رنگ در دور دستها خودنمایی میکنند. با دیدن جنگلهایی پوشیده از برف گویی زمستان در پاییز خودنمایی میکند.
سایههای درختان بر لب جاده، تداخل فصلها، ابرهای سیاه و سپیدی که از هم سبقت میگیرند و رحمت خدا را بر خاک این گوشهی بهشت خداوند میبارند. حشمتی معتقد است که وجب به وجب این خاک را باید دید و زیباییهای آن را حس کرد، منطقه شکار ممنوع چلاو واقعاً دیدنی است. او توضیح میدهد که از سنگچال پیچ جاده را که طی کنی و از بالا سنگچال راهی پایین شوی به فیلبند یكی از مرتفعترین روستاهای ییلاقی استان مازندران در جنوب بابل در بخش بندپی غربی (روستای دیوا) میرسی. نزدیك ترین راه ارتباطی فیلبند به جاده اصلی راه پرپیچ و خمی است كه از فیلبند بطول ۴۵ كیلومتر دركیلومتر ۲۵ آمل به جاده هراز (سه راه منگل) میپیوندد بعد از گذشت از روستای تاریخی و قشنگ سنگچال میرسی به فیلبند.
به گفتهی این کوهنورد مردم محلی قلهای به نام فیلبند نمیشناسند و تمام بلندیهای اطراف را فیلبند مینامند. به نظر میآید بلندترین نقطه نزدیک به روستا همین باشد که به نام قله فیلبند شناخته میشود. از اینجا قلههای البرز مثل جزایری از میان ابرها قدرت خودشان را نشان میدهند و به رخ ما میكشند. در یک نیمروز اینجا میتوان ابر، مه، باران ،برف، تگرگ، رگبار و ناگهان رنگین كمان و هوای صاف و آفتابی را بدون لكه ابری را تجربه کرد این چشماندازهای اعجاب انگیز و دلفریب را فقط در فیلبند میتوان دید.
فیلبند زمستانها به علت شدت سوز و سرما و برف خالی از سكنه است. میگویند فیلبند در سال قریب ۷ ماه پوشیده از برف است. باز زمستان است / باز این دل از غمی دیرینه لبریز است/ باز میلغزد سر شانههای بید سر گردان/ باز میریزد فرو بر چهرهام باران
حشمتی تاکید میکند این روستا دارای چشمههای کوچک و بزرگی است که چشمه کوچک موسوم به لاررو(سی گتی )دارای املاح معدنی فراوانی است که به گفتهی محلیها برای کلیه درد خوب هست. چشمه درون روستا که در سرمای ارتفاعات البرز یخ بسته است. فیلبند هم مانند جنگل ابر در بین ابرها محصور است.
مردم مهربان و سختکوش این ناحیه کوهستانی دو تكیه قدیمی دارند كه اهالی معتقدند دارای كرامات خاصی است و هر ساله دوستداران اهل بیت جهت زیارت و اجابت نذورات خود از شهرها دور و نزدیك به فیل بند سفر میكنند.
حشمتی با خنده میگوید: «در سفر به فیلبند نباید از سیب زمینی روی آتش گذشت. سیبزمینیهای این حوالی طعم دیگری دارند. از جمله سبزیهای خودرو این منطقه الیما یا تره وحشی است كه بسیار تند و خوش مزه و اشتها آور است و دیگر كوه گندمك و گوه چنگلك و تپی سرك و زرد مرغی است كه اهالی این سبزیها را بصورت تازه و خشك در سبزی پلو وسبزی كوكو و دیگر غذاها مصرف میكنند .»
این که چرا اسم این منطقه فیلبند است کسی نمیداند اما به احتمال زیاد این نام، تغییر شکل یافته کلمه دیگریست و هیچ ربطی به فیل ندارد. فیلبند زمستان کامل سفیدپوش شده و مردم روستا کم کم به مناطق پایین دست راهی میشوند تا از سرمای طاقت فرسای زمستان در امان بمانند تا بار دیگر خورشید تابان جلوهی دیگری از زیبایی را برایشان به نمایش بگذارند. و در بهار هنگامی كه برفها آب شوند، همراه آب شدن برفها گلها و گیاهان و سبزیهای خوراكی زیادی شروع به روییدن میكند، كه عمر گلریزان آنها تا پایان آب شدن برفها است.
مریم اطیابی