به گزارش هنرنیوزبه نقل از روابط عمومی راديو قرآن، در برنامه راديويی «نسيم واژه‌ها» كه ساعت ۱۶:۴۵ امروز ۲۶ دی، پخش خواهد شد، واژه «شجره» در قرآن مورد بحث و بررسی قرار می‌گيرد.

«شجره» در لغت عرب و استعمالات قرآنی گاه به معنی درخت و گاه به معنی مطلق گياه به كار رفته است و در قرآن كريم از اين كلمه به انواع مختلفی ياد شده كه در برنامه "نسيم واژه ها" روز سه شنبه ۲۷ دی ماه ۵ وجه از وجوه معانی "شجره" در قرآن بررسی می شود.

يكی از معانی شجره در قرآن اشاره به «شجره زقوم» است كه خداوند در آيه ۴۳ سوره دخان می‌فرمايد: إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ ﴿۴۳﴾ آرى درخت زقوم (۴۳) و همچنين در آيه ۶۲ سوره صافات آمده است: أَذَلِكَ خَیْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ ﴿۶۲﴾ آيا از نظر پذيرایى اين بهتر است ‏يا درخت زقوم (۶۲)؛ زقوم نام گياهی تلخ و بدبو و بدطعم است كه دارای برگ‌های كوچكی است و در سرزمين تهامه از جزيره عرب می‌رويد، گياهی است كه شيره تلخی دارد كه وقتی به بدن اصابت كند متورم می‌شود، در واقع غذای دوزخيان است.

يكی ديگر از «اشجار» قرآن درخت خرما است كه در تعبير شجره طيبه در آيه ۲۴ سوره ابراهيم به كار رفته است كه خداوند می فرمايد: أَلَمْ تَرَ كَیْفَ ضَرَبَ اللّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَیِّبَةً كَشَجَرةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِی السَّمَاء ﴿۲۴﴾ آيا نديدى خدا چگونه مثل زده سخنى پاك كه مانند درختى پاك است كه ريشه‏اش استوار و شاخه‏اش در آسمان است (۲۴)

در مقابل شجره طيبه خداوند در آيه ۲۶ سوره ابراهيم از شجره خبيثه نام می برد و با درخت حنظل به آن اشاره كرده و فرموده : وَمَثلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ ﴿۲۶﴾ و مثل سخنى ناپاك چون درختى ناپاك است كه از روى زمين كنده شده و قرارى ندارد (۲۶)

درخت زيتون از ديگر وجوه معانی «شجره» در قرآن است كه در آيه ۲۰ سوره مومنون به آن اشاره شده است و در اين آيه آمده است: وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِن طُورِ سَیْنَاء تَنبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِّلْآكِلِينَ ﴿۲۰﴾ و از طور سينا درختى برمى‏آيد كه روغن و نان خورشى براى خورندگان است (۲۰)

در آيه ۳۵ سوره بقره نيز وجه ديگری از معنی «شجره» بيان شده كه خداوند از «درخت گندم» نام برده و می‌فرمايد: وَقُلْنَا یَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلاَ مِنْهَا رَغَدًا حَیْثُ شِئْتُمَا وَلاَ تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الْظَّالِمِينَ ﴿۳۵﴾ و گفتيم اى آدم خود و همسرت در اين باغ سكونت گيريد و از هر كجاى آن خواهيد فراوان بخوريد ولى به اين درخت نزديك نشويد كه از ستمكاران خواهيد بود(۳۵)