محسن علی اکبری تهیه کننده با سابقهٔ سینمای ایران در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز در مورد برگزاری نخستین جشنواره بین المللی فیلم فجر افزود: اگر چه تلاش تمام تیم مدیریتی و زیر مجموعه این جشنواره، برگزاری یک جشنواره منظم و بی‌کم و کاست بوده است اما متاسفانه مشکلات این جشنواره بیش از حد انتظار بود و شاید برخی از این مشکلات به دلیل اولین تجربه برگزاری مستقل این جشنواره برمی گردد ضمن اینکه ما شاهد تغییرات گسترده‌ای در حوزه مدیریت اجرایی در بخش بین الملل جشنواره فیلم فجر برای نخستین بار بودیم و با وجودی که آقای اسفندیاری سه دهه مدیریت اجرایی این بخش را برعهده داشتند اما در این دوره حضور نداشتند و مدیریت اجرایی را فرد دیگری برعهده داشتند.

وی اضافه کرد: با وجودی که قریب به ۲۰۰ مه‌مان خارجی به این جشنواره دعوت شده بودند اما متاسفانه تعداد سینماگران ایرانی در این جشنواره بسیار کمتر از تعداد خارجیان بود و دلیل آن هم به نظر من، عدم هماهنگی‌های لازم مدیریت جشنواره با صنوف سینمایی و دعوت از صنوفی از جمله کارگردانان، تهیه کنندگان، فیلمبرداران، بازیگران و بقیه صنوف بوده است این درحالی است که برگزاری این جشنواره، بهترین فرصت برای حضور صنوف سینمایی و کسب تجربه می‌باشد.

تهیه کننده فیلم سینمایی «استرداد» به خلوتی سالن‌های نمایش فیلم‌ها اشاره کرد و یاد آور شد: برخی از فیلم‌ها را که من برای دیدن آنان به سالن سینما رفته بودم بیشتر از ۵ تماشاگر نداشتند! در حالی که آن فیلم یک فیلم خوب و مطرح سینما بود و جا داشت که سینماگران بیشتری از این فیلم دیدن می‌کردند.

محسن علی اکبری در مورد برگزاری کارگاههای تخصصی در این جشنواره اظهار داشت: مخاطبین کارگاههای این جشنواره نیز بسیار اندک بودند و تنها کارگاه صنفی که در این جشنواره برگزار شده بود کارگاه کارگردانان بود که فقط یک کارگردان ایرانی (خانم میلانی) حضور داشتند! این در حالی است که اگر تعامل و همکاری بهتری با صنوف سینمایی در این جشنواره می‌شد حتما ما حضور فعال تری از اعضای صنوف سینمایی را در این جشنواره شاهد بودیم.

به گفته این سینماگر، مهم‌ترین دلیل کم مخاطبی این جشنواره عدم اشراف کافی مدیریت اجرایی این جشنواره به بحث مشارکت بیشتر صنوف سینمایی بوده است.

تهیه کننده فیلم سینمایی «کتاب قانون» یکی دیگر از مشکلات این جشنواره را حوزه ترجمه در برگزاری کارگاه سی جی آی عنوان کرد و اظهار داشت: متاسفانه مترجمی که در این کارگاه حضور داشت و می‌بایست مطالب را برای حاضرین به فارسی ترجمه می‌کرد فاقد اطلاعات سینمایی بود! و خودش هم به این موضوع اعتراف کرد و گفت به دلیل اینکه آشنایی به اصطلاحات سینمایی ندارم نمی‌توانم برخی از واژه‌های تخصصی را در این کارگاه به فارسی ترجمه کنم! در حالی که مباحث سی جی آی در سینما یک بحث کاملا تخصصی است و باید مترجمینی برای این بخش انتخاب می‌شدند که آشنا به اصطلاحات سینمایی باشند.

این تهیه کننده پیشکسوت سینمای ایران افزود: مشکل دیگری که در کارگاه سی جی آی وجود داشت استادی بود که برای این منظور انتخاب شده بود که اطلاعات چندانی از این بحث نداشت و جوابی در پاسخ به برخی از سوالات سینماگران ایرانی نداشت و خودش هم اعلام کرد که به من گفتند این کارگاه یک کارگاه عمومی و خیلی تخصصی نخواهد بود!

محسن علی اکبری تاکید کرد: امیدوارم مسئولین جشنواره برای سال آینده در مورد این کارگاه‌ها، اساتید معتبرتری را انتخاب کنند چرا که معتقدم این کارگاه‌ها زمانی پاسخ خواهد داد که یا با حضور سینماگران ایرانی که در این حوزه به تخصص‌های خوبی نایل شدند برگزار شود و یا اینکه اساتیدی در این کارگاه‌ها حضور داشته باشند که به لحاظ سواد علمی جزو افراد برجسته این رشته باشند.

وی در مورد مستقل برگزار شدن این جشنواره یاد آور شد: من هم معتقد به مستقل برگزار شدن این جشنواره هستم چرا که ما همه سال‌ها شاهد بودیم که روز ۱۵ بهمن، همه مدیران سینمایی کشور حتی مدیران فارابی به جشنواره برلین سفر می‌کردند و بسیاری از مدیران سینمایی جشنواره‌های خارجی هم که به ایران دعوت شده بودند به دلیل برگزار شدن جشنواره برلین، سعی می‌کردند خودشان را به آن جشنواره برسانند اما مستقل برگزار شدن بخش بین الملل جشنواره فیلم فجر، فرصت خوبی خواهد بود تا سینمای ایران خودش را با استانداردهای سینمای جهان تطابق دهد و بازارهای بین الملل را تصاحب نماید.

علی اکبری با اشاره به بازار فیلم ایران در این جشنواره خاطر نشان کرد: تا آنجایی که من مطلع شدم بیشتر از ۱۰ الی ۱۲ نفر خریدار خارجی در این بازار حضور نداشتند و با توجه به اینکه من به غرفه‌های زیادی سر زدم و با دوستان صحبت کردم احساس می‌کنم که اتفاق خاصی به لحاظ فروش فیلم در این بازار رخ نداده است. ضمن اینکه عدم حضور فروشندگان آثار خارجی در بازار بسیار محسوس بود و فقط ایرانی‌ها حضور داشتند و مهمانان خارجی بیشتر در کافی شاپ بازار می‌نشستند و بیشتر به حل مباحث خودشان می‌پرداختند! و چون سینماگران ایرانی زیادی برای این جشنواره هماهنگ نشده بودند جای سینماگران ایرانی به شدت خالی بود که بتوانند با این دوستان به گفتگو و تبادل نظر بپردازند.