نمایشگاه منتخب گنجينه هنرستان هنرهای زيبا؛بازنمود تلاش معلم در راه انتقال هنر به دانش‌آموزان خویش است. دسترنج تمام کسانی که آموختن می‌دانستند و به شاگردان خویش عشق می‌ورزیدند. این نمایشگاه شاید یادآوری ارزش والای تدریس و برنامه ریزی، به تمام کسانی است که شاید امروز از رنج سالیان دراز معلم بی‌خبرند. یادآوری این مطلب که هنر ایران ریشه در هنرستان هنرهای زیبا دراد. تمام لحظه های مهم تاریخ هنر ایران از سال تأسیس هنرستان هنرهای زیبا در سال 1319 ، در بطن این هنرستان شکل گرفته است. همه ما به این امر واقفیم که درخشش امروز بزرگانی چون مهدی حسینی، غلام علی طاهری و محمود فرشچیان؛ کامبیز درم بخش، محمدباقر ضیایی، رضا بانگیز، بهزاد شیشه گران، جهانگیر الماسی، مهران زمانی،‌ عذرا خورشیدی، جلال متولی،‌ سوسن قائم مقام، هادی جمالی، اردشیر مجرد تاکستانی و حسین محجوبی، مدیون معلمانی است که دلسوز بودند و در آموزش علم بی‌دریق. آن‌چه در سخنان دکتر مسعود ناصري به وضوح پیداست: «در نمايشگاه «منتخب گنجينه هنرستان هنرهای زيبای تهران» در صددیم اهميت هنرستان‌ها را در آموزش هنر يادآوري ‌كنيم. آفتی که امروز دامن‌گیر اصحاب این فن شریف است. گرچه این سم مهلک بر بدنه هنرستان‌ها صدمه بسیاری وارد کرده است اما به نظر می‌رسد عاقبت این امر در آموزش هنر بسیار نگران کننده است. دلواپسی مدیر هنرستان هنرهای زیبا از کمبود بودجه و عدم پذیرش تدریس در هنرستان بسیارجدی است. جایی که سال‌ها بستر تولد هنر در ایران بوده است، امروز با چالش‌های فراوانی روبروست. کمبود بودجه‌ای که شاید به سادگی مهیا شود بعید نیست روزی تیشه بر ریشه هنر این مرز و بوم زند. جایی که حالا به واسطه کمبود بودجه از نعمت بسیاری از معلمان پر ارزش خود محروم شده است».

حال قصه این‌جاست که تأمین بودجه برای بدنه هنر جامعه امروز تا چه حد دور از دسترس است. بر فرض این امر که تأمین بودجه ممکن نیست؛ چرا معلمان‌تراز اول هنر ایران به جای منافع شخصی قدری به هنر و آینده مبهمش نمی‌اندیشند.

احمد رویایی که مدیر هنرستان هنرهای زیبای پسران است معتقد است: دوست دارم این مطلب را به گوش تمام کسانی برسانم که آموختن را مدیون این هنرستان هستند. هنرستان هنرهای زیبا با تمام شکوه و جلال خود برای رسیدن به روزهای طلایی شکوه به دانش‌آموختگان خود نیازمند است. شاید امروز باید به این خواستگاه هنر ادای دین کرد تا کیفیت علمی این هنرستان ارتقا یابد.

مشکل دوم این هنرستان برای رسیدن به روزهای درخشان خود، وعده های محقق نشده مسولان است. نکته تأسف‌باری که به کرات اتفاق افتاده است. ما بارها درخواست اضافه کردن رشته نگارگری را به مسولان اعلام کرده‌ایم. در پاسخ درخواست به ما ابلاغ شد که این رشته به صورت مستقل قابل پذیرش نیست و باید در غالب رشته نگارگری تدوین شود؛ اما هر بار به نحوی با موانع مختلف مواجه شده‌ایم. یکی از این موارد کمبود فضا بود که این مشکل در هنرستان وجود ندارد. لازم به ذکر است، هنرستان هنرهای زیبا دارای 2000 متر فضا است و متاسفانه در عمل هيچ حمايتي از نگارگري كه شامل رشته‌هاي سنتي ما ايرانيان است به عمل نمي‌آيد.

آن‌چه در پایان لازم به یادآوری است این است که هنر ایران با سابقه درخشان خود نیازمند حمایت و توجه بیشتری است. هنر ریشه در فرهنگ مردم ایران دارد و ازین رو لازم است برای امتداد آن برنامه ریزی های لازم صورت گیرد.



مینا عبدی