به گزارش هنرنیوز؛ فرشاد توکلی درباره پیشینه «شب ساز ایرانی» توضیح داد: شب ساز ایرانی در سال ۹۲ و در همفکری من با دوستانم کلید خورد. با خودمان فکر کردیم موسیقی ایرانی شرایطی دارد که فرصتی برای ارائه آن وجود ندارد.
این هنرمند ادامه داد: تغییرات اجتماعی و تحولات در موسیقی، شرایطی را به‌وجود آورده است که یک هنرمند کمتر می‌تواند ۱۰ دقیقه روی صحنه برود و با سازش بنوازد، زیرا اکنون بیشتر کنسرت‌ها در سالن‌های حداقل ۲۰۰ نفره برگزار می‌شود و این جمعیت عادت کرده است که بیشتر آنسامبل روی صحنه ببیند و با شگردهای هنری، موسیقی بشنود.
وی افزود: وقتی هنرمندی قصد تک‌نوازی دارد، خیلی وقت‌ها اثری ارائه می‌کند که از جنس هنر نیست. ما در «شب ساز ایرانی» فکر کردیم به‌صورت یک کار مشارکتی، فرصتی برای تک‌نوازی در موسیقی ایرانی ایجاد کنیم، زیرا معتقدیم نوازندگانی هستیم که برای این کار تربیت شده‌ایم و می‌خواهیم قابی را ایجاد و اثرمان را در آن نصب کنیم. «شب ساز ایرانی» در واقع به‌عنوان این قاب طراحی شده است. قرار شد در این شب‌ها هر شب چهار تک‌نوازی داشته باشیم که با ساز‌ها و طعم‌های مختلف در آن‌ها انجام می‌شود.
او با بیان این‌که تالار رودکی میزبان «شب ساز ایرانی» خواهد بود، اظهار کرد: بنیاد رودکی خیلی از طرح ما استقبال کرد و ما هم از این نظر خوشحالیم، البته ما به «شب ساز جوان» هم فکر کردیم که منشعب از شب ساز اصلی است. در واقع می‌خواهیم فضایی را برای جوانان فراهم کنیم که استادان ما برای‌مان ایجاد نکردند و از جوانانی که صلاحیت نوازندگی دارند، دعوت خواهیم کرد.
توکلی همچنین گفت: جوانان زیادی از این برنامه استقبال کرده‌اند و حدود ۴۰ نمونه کار به‌دست ما رسیده است. بهمن ماه امسال نیز پنجمین «شب ساز ایرانی» را در پیش داریم و نوازندگان درجه یک ما را همراهی خواهند کرد.
به گزارش هنرنیوز؛ در نشستی که چهارم بهمن‌ماه در تالار وحدت برگزار شد، امیر شریفی نیز در سخنانی اظهار کرد: وقتی اولین «شب ساز ایرانی» کلید خورد، ما معیارها و ضوابطی را برای این برنامه در نظر گرفتیم. در واقع قواعدی در صدر سیاست‌گذاری ما تعیین شده است، مبنی بر این‌که هنرمندی که به شب ساز دعوت می‌شود، باید چند فاکتور مهم را در کارنامه هنری خود داشته باشد.
این نوازنده بیان کرد: افرادی در این برنامه روی صحنه خواهند رفت که موسیقی آن‌ها در قالب تک‌نوازی، پایه اندیشمندانه داشته باشد و مبانی مشخصی را بتوان در آن موسیقی پیگیری کرد. همچنین ایده‌های قابل دفاع باید از سوی اجراکننده شرح داده شود. نوازندگان باید بتوانند از ایده موسیقی خود دفاع کنند و درباره آن بنویسند.
او ادامه داد: البته «شب ساز ایرانی» خط قرمزهایی هم برای خود دارد، ما در این برنامه به تک‌نوازی‌ها اهمیت می‌دهیم، اما شاید در آینده به بخش‌های دیگر نیز بیندیشیم. «شب ساز ایرانی» هیچ‌وقت به موسیقی‌های فیوژن و غیرایرانی نخواهد پرداخت؛ اما در عین حال مرزهای موسیقی ایرانی را با سعه‌صدر تعریف می‌کند.
در ادامه این نشست، نگار بوبان نیز در سخنانی اظهار کرد: موسیقی ایرانی دقیقا آن چیزی نیست که در سالن‌های کنسرت می‌گذرد. موسیقی ایرانی بسیار وسیع است و پر کردن این دره بزرگ، کار کسانی است که موسیقی جدی را پی می‌گیرند. منظورم از جدی بودن، داشتن رهیافت‌های مختلف برای موسیقی است.
این نوازنده‌ی عود گفت: آنچه این روزها بیشتر به‌عنوان موسیقی ایرانی می‌شنویم، موسیقی پس‌زمینه و سرگرمی است و موسیقی‌هایی که نیازمند تأمل است کمتر شنیده می‌شوند. از موسیقی‌ای صحبت می‌کنم که بیشتر از آن‌که یک نوع شو باشد، قابل اندیشیدن است.
وی افزود: دوستان در «شب ساز ایرانی» برنامه‌هایی دارند که برای من قابل توجه است، مثلا تا روز اجرا چهار جلسه قرار می‌گذارند تا هنرمندان، موسیقی خود را اجرا و درباره آن صحبت کنند که معمولا به بحث‌های خوبی منجر می‌شود. بحث آموزش نیز در این اجراها مطرح است.
احمد رضاخواه نیز با بیان این‌که پنجمین «شب ساز ایرانی» شامل شش اجرا خواهد بود، اظهار کرد: تفاوت این برنامه با برنامه‌های پیشین این است که شش تک‌نواز در دو شب روی صحنه خواهند رفت و از آنجا که بخش زیادی از تک‌نوازی روی صحنه پیش می‌رود، این دو شب با هم تفاوت خواهند داشت.
این هنرمند افزود: نگار بوبان (عود)، حمید خوانساری (عود)، زمان خیری (نی)، بهزاد رواقی (تار)، محمد عشقی (سنتور) و من (سنتور) در این اجرا خواهیم نواخت. این برنامه هفتم و هشتم بهمن‌ماه در تالار رودکی برگزار می‌شود.
