این نویسنده پیشکسوت با اشاره به پایان رسیدن نگارش مجموعه داستان «همه ساکت بودند» گفت: این مجموعه شامل ۱۲ داستان میشود که همهی این داستانها، تمی خاص و مشخص دارند و به معضلات، دلواپسیها و دلنگرانیهای آدمهای پیرامون خودم میپردازند و خاطرات خودم ر ا در کودکی و جامعهای که در آن زندگی میکنم، روایت میکنند. داستانهایی چون همه ساکت بودند، پریناز خانوم و زهرا از داستانهای این مجموعه هستند.
او همچنین به نگارش داستان بلند «یاسه چای» اشاره کرد و گفت: «یاسه چای» اسم روستای آبا و اجدادی من است و ۷۰ - ۸۰ سال پیش داستان عاشقانهای در این روستا رخ داده است؛ عشقی که ناکام میماند و عاشقی ناکام که خودش را به رودخانه میزند و ۶۰ سال بعد جنازهاش به کنار رودخانه همان روستا میآید و مردم روستا نامرادیای را که با او کردند، به یاد میآورند. «یاسه چای» ماجرای این داستان عاشقانه است.
بیگدلی با اشاره به مشغول بودنش به نوشتن در این روزها گفت: من ۴۰ سال است که مینویسم و نمیتوانم به کاری که ۴۰ سال مشغل آن هستم، نپردازم. با نوشتن زندگی میکنم و حالا دیگر خودم را با آن تسکین میدهم.
او با اشاره به مرگ همسرش در چند ماه قبل گفت: او همیشه دلش میخواست من در نوشتن به جایی برسم و حالا در قید حیات نیست. میخواهم با تلاش در نوشتن، روح او را شاد کنم.