کتاب «انحصار رسانه‌ای نوین» دارای شش فصل نظیر «رسانه عادی برای مردمی غیرعادی»، «پنج بزرگ»، «تمام اخباری که برای چاپ مناسب نیستند»، «همه اخباری که مناسب چاپ هستند»، «کاغذ در عصر دیجیتال» و «عصیان و درمان» است.
در بخشی از این کتاب درباره «آیا نوبت اعدام روزنامه‌ها فرا رسیده؟» می‌خوانیم: در میان محصولات مجموعه‌های عظیم و چند منظوره رسانه‌ای، روزنامه‌ها اکنون به شرکت‌های تابعه کم اهمیت تبدیل شده‌اند و به عنوان دارایی‌های دست و پاگیر تلقی می‌شوند که آینده نویدبخشی هم ندارند.
این طور که پیداست جای نگرانی وجود دارد. بیش از سی سال است که تیراژ روزانه نشریات چاپی و حتی تعدادی عناوین روزنامه‌های کشور رو به کاهش بوده است. از بسیاری جهات روزنامه‌ها دردسر آفرین‌ترین رسانه‌ای به حساب می‌آیند که مجموعه‌های عظیم چند منظوره در اختیار دارند.
از میان همه رسانه‌های چاپی، پیش‌بینی می‌شود که روزنامه‌ها زودتر از بقیه به مرگ زودرس دچار می‌شوند. این روزها اعلامیه مرگ بسیاری از روزنامه‌های محلی و شهری منتشر می‌شود. بدون آن که حساسیتی برانگیزد. در حقیقت خارج شدن روزنامه‌ها از گردونه انتشار به امری عادی تبدیل شده است. به همین دلیل تحلیل‌گران وال استریت دید مثبتی نسبت به روزنامه‌ها ندارند، به خصوصی که سود سالانه روزنامه‌ها با همان حجم سرمایه‌گذاری در رسانه‌های صوتی و تصویری حدود بیست تا بیست و پنج درصد است (این رقم فقط برای روزنامه‌هایی با وضعیت سالم اقتصادی متصور است)، در حالی که سود رسانه‌ای صوتی و تصویری در شرایط عادی بین سی تا شصت درصد است.
دلیل دیگر تعصب و غرض‌ورزی مجموعه‌های عظیم چند منظوره نسبت به روزنامه‌ها این است که معمولاً شرکت‌های فعال در حوزه محصولات چند رسانه‌ای به دارایی‌هایی علاقه دارند که به راحتی امکان تغییر کاربری آن وجود دارد.
برای مثال، رمان را می‌توانند به فیلم سینمایی یا فیلم‌های ویدیویی خانگی تبدیل کنند، در حالی که روزنامه‌ها قابل بازیافت هم نیستند.
به محض آن که خبری برای اولین بار در روزنامه‌ای به چاپ می‌رسد، گویی مرگش همان روز فرا رسیده است، در حالی که یک سریال کمدی یا کارآگاهی پلیسی محبوب عمر مفید قابل توجه‌ای می‌تواند داشته باشد.
انتشارات «ساقی» کتاب «انحصار رسانه‌ای نوین»با ترجمه «علیرضا عبادتی» را در ۱۸۰ صفحه و با قیمت ۵۲۰۰ تومان برای سومین بار تجدید چاپ و روانه بازار نشر کرده است.