به گزارش هنرنیوز ، در مراسم بزرگداشت فردوسی که شب گذشته (سه شنبه ۲۶ اردیبهشت ماه) در گنبد آسمان برج میلاد برگزار شد، اساتید بزرگ شاهنامه شناسی همچون استاد جلال الدین کزازی، عزیزالله جوینی ،سید جعفر حمیدی، استاد کازرونی، مهدیه الهی قمشه ای و جمعی دیگر از مرشدخوانان و شاهنامه پژوهان حضور داشتند.
در این مراسم استاد جلال الدین کزازی شاهنامه پژوه گفت:داستان گویان شاهنامه اگرچه این داستان ها را وارونه می پنداشتند،اما با این اقدام بهره ای بنیادین برای این شاهکار ادبی ایجاد کرده اند.
وی افزود: اگر این داستان گویان در طول تاریخ نبودند، قطعاً شاهنامه به این شیوه ای که ما هم اکنون می بینیم و می شناسیم پدید نمی آمد.
به گفته کزازی برترین و شورانگیزترین بخش شاهنامه، بخش پهلوانی آن است که ماندگاری این بخش در گرو داستان گویانی است که با زبان شیرین خود آن را بازگو می کنند.
این شاهنامه پژوه توضیح داد که پیش از خلق شاهنامه داستان گویان، داستان های کهن را برای مردم بازگو می کردند که پس از خلق شاهنامه این هنر ادامه یافت و در خدمت ادبیات قرار گرفت.
کزازی صحبت های خود را اینگونه ادامه داد که همه کسانی که با داستان گویی ایرانی آشنایی دارند می دانند که هر آنچه که داستان گویان بیان می کنند، همسو با شاهنامه نیست،چه، هر داستان گویی، طوماری برای خود دارد که از پدرانشان به آنها ارث رسیده و همه آنها مضمون یکسانی ندارد.
وی در پایان گفت: طومارهای این راویان شاهنامه بود که شاهنامه را در میان ایرانیان و حتی در جهان ماندگار کرد ، قطعاً اگر آنها نبودند، شاهنامه در جغرافیای فرهنگی جهان شناخته نمی شد.
سهیلا نجم محقق و استاد دانشگاه از دیگر سخنرانان مراسم شب گذشته بود.
او با اشاره به تحقیقات خود در حوزه نقالی و شاهنامه خوانی گفت: نقالان تا قبل از صفویه به صورت دوره گردی شاهنامه خوانی می کردند اما در زمان صفویه با ایجاد قهوه خانه ها، آنها مخاطبان خود را به قهوه خانه منتقل کردند که نقالان شاهنامه خوانی به صورت تک نفره و یا دونفره اجرا می کردند.
وی افزود: نقالی ها به دو دسته نقالی بدون موسیقی و نقالی با موسیقی بدون ساز تقسیم می شود که در نقالی بدون موسیقی ،تکنیک های بدنی و حرکات نقال نقش مهمی داشته و در نقالی موسیقی بدون ساز، کلام به صورت آوازی بیان می شده است. نقالی با تصویر نیز همان پرده خوانی است.
به گفته نجم، طومارهای نقالان در حکم رهنمودهایی برای نقال است که به نثر ساده تری برای مخاطب بیان می شده است.
در این مراسم همچنین فرزاد هوشیار پارسیان مدیرعامل برج میلاد تهران گفت: فرهنگ و هنر ایرانی در طول تاریخ مدیون بزرگ مردانی همچون فردوسی است که توانست با سرودن شاهنامه زبان فارسی را نه تنها در گستره ایران بلکه در همه جهان،ماندگار کند و در طول تاریخ هزاران ساله زبان فارسی از سوی مرشد خوانان و پهلوانان نسل به نسل حفاظت شد.
وی افزود: برج میلاد به عنوان نماد هویتی پایتخت زمانی می تواند این هویت را بدست آورد که پازل های هویتی خود را پیدا کند که قطعاً بخشی از این پازل هویتی، شاعر بزرگ ایرانی، فردوسی است.
به گفته هوشیار، اشعار فردوسی از گذشته های دور در هر خانه و هر کوچه پس کوچه ای از سوی نقالان به عنوان میراث داران شاهنامه زمزمه می شده است.
هوشیار اعلام کرد که از این به بعد برج میلاد تهران میزبان دائمی اندیشه های مفاخر و بزرگان ادبی، فرهنگی، هنری و دینی در قالب برگزاری بزرگداشت ها، همایش هاو جشنواره های ایرانی خواهد بود.
مدیرعامل برج میلاد تهران توضیح داد: برج میلاد تهران در راستای ماموریت های جدید خود در حوزه های فرهنگی، هنری و اجتماعی، درصدد برگزاری بزرگداشت های مفاخر بزرگ هنری، ادبی، فرهنگی و ... برآمده است که هم اکنون نیز برای نخستین بار بزرگداشت فردوسی را همزمان با روز این شاعر بزرگ برگزار کردیم.
وی تصریح کرد: برج میلاد تهران به عنوان نماد ملی و هویتی معاصر ایران در رویکرد جدید خود در کنار تمام کارکردهای فنی –مهندسی به یکی از مجموعه های فرهنگی هنری پایتخت تبدیل شده است و بر این اساس برگزاری مفاخر بزرگ ادبی ، هنری، فرهنگی، تاریخی و ... اعم از مفاخر قدیمی و معاصر در دستور کار خود قرار داده است.
در ادامه مراسم از پیشکسوتان نقال استاد ولی الله ترابی، حامد ابراهیمی، رسول میرزاعلی، ذبیح الله بهاری، محمد فراهانی نقاش قهوه خانه ای، استاد شایانی، محمد علی میرزایی به عنوان کودک نقال، مرشد میرزاعلی .... تقدیر و تجلیل شد.
مراسم پایانی امضای تفاهم نامه همکاری میان برج میلاد تهران و بنیاد فردوسی بود که این تفاهم نامه به امضای فرزاد هوشیار پارسیان مدیرعامل برج میلاد تهران و یاسرموحد مدیر بنیاد فردوسی رسید.
اجرای مرشد ترابی، شاهنامه خوانی سه کودک و همچنین کشیدن نقاشی جنگ سیمرغ و اژدها به سبک مینیاتور توسط استاد لطفعلی در طول برنامه از دیگر بخش های جذاب این مراسم بود.
