به گزارش هنرنیوز، «بیداری» مجموعهی هفتم از سری تکنوازیهای تنبور زندهیاد نورعلی الهی است. در این آلبوم که به تازگی روانهی بازار موسیقی شده است، نمونههایی از اجراهای ضبط شدهی او شنیده میشود. ضبطهایی که حتی همهی آنها نیز بخش کوچکی از رپرتوار وسیع این هنرمند را به نمایش میگذارند.
«سارو خوانی٬ سوییت مناجات»، «هر وَ آُ سلطان»، «سوییت شاهخوشینی»، «سوییت سحری در کوک فرنگی»، «بداههنوازی در سوییت خانامیری»، «سوییت اذکار» و «سحری در ادامه قطار» از قطعاتی هستند که در این آلبوم شنیده میشوند.
موسیقی زندهیاد الهی، ریشه در سنتی دیرینه دارد که در طول قرون سینه به سینه از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است. بر طبق این سنت، در جمعهای معنوی، متون مقدس را با صدای موزون میخواندند. این نغمهها معمولاً همراه میشد با سازهای مختلفی چون تنبور، نی، و دف.
از نقشهای اصلی او در اعتلای موسیقی تنبور این است که رپرتوار ساده و ابتدایی این ساز را به مجموعهای دقیق، پیچیده، فنی و هنری تبدیل کرد. هر چند که موسیقی او مبتنی بر سنتی کهن است اما از بسیاری جهات، پدیدهای کاملاً بدیع است که مختص شخص اوست. ساختهها و بداههنوازیهای فراوان او از لحاظ عمق، پیچیدگی، تنوع، رنگ، لحن و دامنهی وسیع عواطفی که برمیانگیزد، به هیچیک از قطعاتی که پیش از او وجود داشت، شباهت ندارد.
استادان و متخصصان موسیقی همچون موریس بژار، موسی معروفی، ژان دورینگ و ... او را موسیقیدانی بزرگ و استاد یگانهی تنبور میدانستند.