علیرضا رضاداد دبیر جشنواره فیلم فجردرباره برگزاری مستقل بین الملل جشنواره فیلم فجر در گفتگو با خبرگزاری مهر موضوعاتی را مطرح کرده بود که جالب توجه است. نخستین موضوع این است که استقلال این جشنواره هزینه ای را برای سازمان سینمایی نداشته است. البته احتمالا منظور ایشان از هزینه، هزینه مالی نبوده است! چون به هر حال با توجه به این که در دو دوره گذشته برگزاری جشنواره همیشه موضوع کمبود بودجه مطرح شده بود عقلانی نیست تیم مدیریتی و اجرایی جشنواره آن هم در شرایط کمبود بودجه فرهنگی کشور به طور اعم؛ جشنواره فیلم فجر را در بخش بین‌الملل مستقل برگزار کنند و بعد مدعی باشند که هزینه‌ای بر سینمای ایران تحمیل نشده است.
او البته برای اینکه برگزاری هر جشنواره ای را همراه با اشکالاتی بداند که طبیعی ست و سپس ادعا کند که اگر اشکالی هم در برگزاری جشنواره بوده امری عادی است اعلام کرده که نقاط ضعف در برگزاری بخش بین الملل طبیعی است.
اما در این میان نکته‌هایی وجود دارد اعم از این که چه مهندسی فکری‌ای صورت گرفته که به تبع آن جشنواره به دو بخش زمانی مستقل تقسیم شده است؟ بیان این مهندسی فکری مهم است و اینکه این فرایند اینقدر قدرتمند و با استدلالات منطقی باشد که کسی در دوره‌های بعد یا در همین دولت فکر ادغام نکند. متاسفانه در برگزاری بسیاری از جشنواره‌ها اینقدر امور به صورت سلیقه‌ای تغییر می‌کند که مخاطب فقط سردرگمی برایش می‌ماند. نه تغییر مبنا دارد نه بازگشت به شرایط قبلی.
نکته دیگر ضریب نفوذ ایوبی در تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری در این زمینه‌هاست. آیا ایوبی نمی‌خواهد این نکته را مورد توجه قرار دهد که وقتی بخش بین‌الملل با بخش‌های داخلی در کنار هم قرار دارند برای فیلسازان و مخاطبانی که در آن زمان به ایران سفر می‌کنند هم دیدن فیلم‌های ایرانی میسر می‌شود و هم دیدن فیلم‌های سینمای جهان. و نکته اینکه فیلمسازان مهمان جشنواره ممکن است فیلم های دیگر سینمای جهان را در جشنواره‌های دیگری با این حجم ببینند اما هیچوقت این امکان وجود ندارد که تولیدات سینمای ایران با را این تنوع در جای دیگری بتوانند ببینند. این موضوع هم می‌تواند دلیلی باشد بر این که جشنواره را بهتر بود در یک زمان برگزار می‌کردند.