مریم سالور هنرمند مجسمه‌ساز و سفالگر درباره مجموعه آثاری که قرار است پاییز امسال به نمایش بگذارد توضیح داد: پروژه مترسک‌ها را چند سال پیش کار کردم که میکس مدیاست و با استفاده از چوب، پارچه و فلز ساخته شده است. این آثار شامل ۵ مترسک در ابعاد یک متر و هشتاد در یک متر و بیست سانتی متر است که در دو کشور مختلف نیز به نمایش گذاشته‌ام.
او درباره ایده ساخت مترسک‌ها توضیح داد: سال‌ها پیش در منطقه‌ای بودم که صبح‌های خیلی زود هزاران کلاغ از بالای سر ما به پرواز درمی‌آمدند به طوری که آسمان تیره و تار می‌شد و شب هنگام به لانه‌هایشان بازمی‌گشتند. این کلاغ‌ها من را یاد مترسک‌هایی انداخت که در دوران کودکی‌ام در مزارع دیده بودم. تنهایی و دور بودن این مترسک‌ها به نظرم جذاب آمد و دوست داشتم که آن‌ها را بسازم.
سالور به تنوع مواد و متریال در این مترسک‌ها اشاره کرد و گفت: من همیشه از گل، سنگ و چوب در آثارم استفاده می کردم و در این مجموعه آثار متریال‌هایی چون پارچه و فلز را نیز استفاده کرده‌ام که این تنوع در استفاده از مواد و متریال‌های مختلف همیشه برای من جذاب بوده است.
او درباره شخصیت‌های این مترسک‌ها هم گفت: در ادامه مجسمه‌های قبلی من همچون شیطان، فرشته خرد و ...است که در اشکال و چهره‌های گوناگون و با تعریف دیگری ارائه شده است.
این هنرمند مجسمه‌ساز مترسک‌ها را دارای شخصیت بسیار مهمی در زندگی انسان عنوان کرد و گفت: مترسک‌ها جایی قرار می‌گیرند که انسان قادر به آن نیست و به نوعی مترسک‌ها جایگزین انسان‌ها می‌‌شوند و این موضوعی است که بسیاری از هنرمندان هم به آن پرداخته‌اند.
سالور که سال ۲۰۱۱ این ۵ مترسک را در نمایشگاهی در ژنو به نمایش گذاشته، اکنون از ارائه شکل جدیدی از این نمایشگاه خبر داد و گفت: سال ۲۰۱۱ این ۵ مترسک را در ژنو به نمایش گذاشتم که تعدادی از آن‌ها هم فروخته شد اکنون شکل دیگری از آن‌ها را به نمایش خواهم گذاشت و برای این منظور این مترسک‌ها را ۲ سال پیش در فضای کویر و کنار دریاچه نمک عکاسی کرده‌ام و روی عکس‌ها نیز کلاژ کار کرده‌ام که این مجموعه آثار را به نمایش خواهم گذاشت.
سالور که برای اولین بار در زمینه عکاسی وارد شده است و آثاری را بر این اساس به نمایش می‌گذارد درباره این تجربه جدید توضیح داد: من ادعای عکاسی ندارم ولی از یک متریال جدید در ارائه آثارم سعی کردم استفاده کنم و روی عکس‌ها کلاژ کار کرده‌ام که حاصل آن عکس‌هایی دارای حجم و برجستگی است.
او حدود ۲۰ قطعه عکس از این مترسک‌ها در فضای دریاچه نمک تهیه کرده است که این آثار را در ابعاد یک متر و هفتاد سانتی‌متر به نمایش خواهد گذاشت.
او حاصل کارش را رضایت بخش عنوان کرد و گفت: قرار گرفتن مترسک‌ها در فضایی چون کویر فضای جذابی را ایجاد کرده است چون مترسک‌ها همیشه در مزارع دیده شده‌اند و مورد استفاده قرار می‌گیرند و حالا آن‌ها این جا گویی نگاهبان دریاچه نمک و کویر برهوت هستند که این تضاد به نوعی زیباست.
مریم سالور سفالگر، مجسمه‌ساز و نقاش در سال ۱۳۳۳ در تهران به دنیا آمد.
او بعد از گذر از دوران نوجوانی و تحصیلات ابتدایی و متوسطه در مدارس شمیران در سال ۱۳۵۳ به لندن رفت و در رشته کامپیوتر در مدرسه عالی آکسفورد تحصیل کرد.
سپس تحصیلات خود را در پاریس در مدرسه عالی انفورماتیک تکمیل کرد که اصلا به مذاق و روحیه اش سازگار نبود.
بعد از کار در یک انتشارات در پاریس به مدت چهار سال به طور خیلی اتفاقی مدرسه سرامیک و مجسمهسازی ساوینی را در پاریس پیدا کرد و بلافاصله مشغول به فراگیری تکنیک سفال و سرامیک شد.
سالور در پایان این دوره مهم هنری و در بازگشت به ایران، آتلیه‌ای شخصی راه انداخت و در بهار سال ۱۳۶۶ نخستین نمایشگاه انفرادی‌اش را در همان آتلیه شخصی برگزار کرد.
او تا سال ۱۳۶۷ هنرمند در دو نمایشگاه دیگر نیز حضور یافت. ابتدا در نمایشگاه انفرادی گالری گلستان و بعد هم در نمایشگاه گروهی موزه هنرهای معاصر تهران.
در گستره گشوده هنر مدرن و معاصر ایران، مریم سالور را بیش و پیش از هر چیزی به هنر سفال و سرامیک می‌شناسند و یاد می‌کنند. اما این هنرمند حالا به آفرینش آفرینه‌های دیگری نیز مشغول است که مهم‌ترین آن‌ها شاید نقاشی و مجسمه باشد.
مریم سالور دبیری هشتمین دوسالانه هنر سفال وسرامیک و آبگینه معاصر ایران و برپایی نمایشگاه‌های متعدد از آثارش را در کارنامه دارد.
به طور کلی، پایه کار مریم سالور مجسمهسازی و سفالگری است؛ بنابراین در آثار نقاشی او هم رد پایی از مجسمهسازی پیداست و در همه آثار نقاشی‌اش حجم وجود دارد.
