به گزارش خبرنگارتلویزیونی هنرنیوز؛ دومین نشست «نقد تیزرهای تلویزیونی» با حضور «ژاله صادقیان» از مجری برنامه‌های صدا و سیما و تیزر های تبلیغاتی و « علیرضا غفاری » گوینده تیزر و مجری برنامه سینمایی و تلویزیونی در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
در این نشست «ژاله صادقیان» مجری صدا وسیما و گوینده تیزرهای تبلیغاتی سیما اظهارداشت: در حوزه پخش تیزرها از تلویزیون آنچه که می‌بینیم و می‌شنویم و آنچه که باید باشد، متناسب نیست. مجموعه‌ای از قوانین دست و پاگیر در این رابطه وجود دارد که باید فکر اساسی برای آن شودتا شاهد رشد کیفی آثار در این بخش باشیم.
وی افزود: من سال‌هاست که در این حوزه کار می‌کنم و خط قرمزها و قوانین را خوب می‌شناسم. اما به نظرم باید یک سری محدودیت‌ها اصلاح شود و صدا، تصویر، واژگان و بیان، موسیقی درست و پشت همه اینها یک نگاه تبلیغاتی مناسب باید در چارچوب ساخت تیزرهای تلویزیونی قرار بگیرد.
این مجری تلویزیونی تصریح کرد: ما متأسفانه کمتر به روانشناسی تبلیغات توجه داشته‌ایم و تصور می‌کنیم که هرکسی قصه‌پردازی بلد است می‌تواند در حوزه تیزر و ساخت آن نیز موفق باشد در حالی که اینگونه نیست و گفتن تیزر نیاز به دانش و تخصص خاص دارد و باید کسی که تیزر می گوید دانش کافی نسبت به این حرفه را داشته باشد.
صادقیان اضافه کرد: در ساخت تیزر، عوامل باید خود را متعلق به آن سازمانی بدانند که قرار است برای اش کاری تبلیغاتی انجام بدهند و خود را وامدار آن مرکز بدانند. باید در ساخت تیزر تنوع و خلاقیت داشت و هرگز اسیر کلیشه ها نشد. ضمن اینکه همان گونه که گفتم فرد گوینده تیزر باید داشتن کافی در این زمینه داشته باشد.
وی خاظرنشان کرد: برخی از مواقع در بخش تیزر آثار فریبکارانه هم ساخته می‌شود که در اینجا سازنده تیزر باید پاسخگو باشد. اما در هرحال جامعه آنقدر باهوش است که فریب و غیر آن را در بحث تبلیغات تشخیص می‌دهد وهرکز اسیر این ونه آثار نمی شود .
صاداقیان در ادامه تاکید کرد: کمیته نظارتی درست و هماهنگ کننده و تصمیم‌گیر و دارای قدرت اجرائی اگر بتواند مسیر را در ساخت و نمایش تیزر های تبلیغاتی مدیریت و هدایت کند ، به نطرم به سرنوشت و جای خوب و بهتری در این عرصه خواهیم رسید.
وی در پایان گفت: در تولید تیزرهای تبلیغاتی ، باید کار را به کاردان سپرد و این نسپردن، کار یکی از بزرگترین اشکالات و مشکلات این حرفه است. چرا که کسانی نریشن می‌نویسند که هیچ آگاهی و دانشی حتی از ادبیات مادری خود ندارند و فکر می‌کنند برای اینکار تنها ادبیات درشت و زیبا کافی است. تا نوشته و توسط گوینده برای فریب مخاطب بیان شود .
