دیدار رئیس سازمان سینمایی کشور با آیت الله علم الهدی امام جمعه مشهد در روزهای گذشته، بی‌شک می‌تواند سبب نزدیکی مدیران سینمایی کشور با دیدگاههای علما، مراجع و همچنین امامان جمعه شود تا نگاه روحانیون به مقوله مهمی همچون سینما؛ نگاه دقیق‌تر و بی‌واسطه تری باشد. نزدیکی علما و مراجع با مسئولین سینمایی و درک درست از تولیدات سینمای ایران و رهنمودهای آنان، بی‌تردید سبب ارتقای سینمای ایران در بُعد روحانی و دینی سینما خواهد شد و دیگر شاهد اظهارنظرهای تند برخی از امامان جمعه نسبت به تولیدات سینمای ایران نخواهیم بود. معمولا روحانیون و امامان جمعه، کمتر فیلم می‌بینند واگر فیلمی به هر عنوان موجب اعتراض بخشی از جامعه شود این امامان جمعه هستند که می‌توانند با درک درست از سینما و آن فیلم، جو بوجود آمده را آرام سازند. لذا ضروری است که این عزیزان باید زمانی را لااقل برای دیدن بعضی از آثار فاخر سینمای ایران اختصاص دهند یا فیلم‌هایی که موجب ناراحتی بخشی از جامعه شده است را شخصا خودشان ببینند تا اظهارنظر‌هایشان در مورد آن فیلم‌ها، کار‌شناسی‌تر و بی‌واسطه ترباشد. بنابراین امیدواریم چنین دیدارهایی که در زمان مدیران سینمایی دولت دهم هم مرسوم بوده همچنان ادامه داشته باشد. اما دیدار و رایزنی حجت الله ایوبی به عنوان رئیس سازمان سینمایی و معاون وزیر ارشاد با مراجع، علما و امامان جمعه، تنها یک بخش از کار مدیران سینمایی است. اما اگر می‌خواهیم به سینمای اسلامی و دینی دست پیدا کنیم. بخش اصلی تر آن، شناخت سینماگران و سوق دادن آنان به سمت آموزه‌های دینی و اسلامی و پرهیز از خطوط قرمزی است که گا‌ها موجب اعتراض بخشی از جامعه بویژه روحانیون می‌شود. اما آیا جناب ایوبی در این نُه ماهه که بر صندلی ریاست نشسته‌اند برای این بخش، کاری انجام داده‌اند؟ یا برنامه‌ای در دستور کار خود دارند؟ سازمان سینمایی باید دقت کند تا فیلم‌هایی مساله دار مثل شیفتگی، مهمانی کامی وفیلم‌های دیگرساخته نشوند وگرنه دیدار با مراجع به تنهایی نمی‌تواند مانع از اعتراض روحانیون نسبت به برخی از فیلم‌های مساله دار شود.
دقت نظر و توجه ویژه اعضای شورای پروانه ساخت به فیلمنامه‌های ارائه شده به این شورا، آبراه اصلی برای عبور فیلمنامه‌های به اصطلاح بودار و دارای مساله است. البته منظور ما سخت گیریهای بی‌رویه و قلع و قمع استعدادهای فیلمنامه نویسان به هیچ عنوان نیست. چرا که سینما قبل از اینکه نقش اخلاقی و دینی داشته باشد، صد البته که باید سرگرم کننده و به طور کلی سینما باشد. اما عبور برخی از فیلمنامه‌های مساله دار از زیر دستانِ اعضای محترم شورای پروانه ساخت – در همه دوران - و تبدیل شدن آنان به یک اثر تولیدی برای نمایش، امری است که ممکن است تنش‌هایی را در جامعه ایجاد کند که یکی از اقشاری که با اقتدار با اینگونه فیلم‌ها برخورد خواهند کرد همین روحانیون و امامان جمعه‌ها خواهند بود. بنابراین دقت نظر و درک درست و صحیح از باورهای دینی و مذهبی مردم و توجه به حساسیت جامعه روحانیون به سینما، خواهد توانست جلوی تنش‌هایی احتمالی برخی از فیلم‌های اکران شده را بگیرد. ضمن اینکه رضایت اقشار مذهبی و دینی جامعه – که کم هم نیستند – و آشتی آنان با سینما، چه بسا بخشی از مخاطبین غایب سینما را به سالن‌های سینما‌ها برخواهد گرداند. فیلم‌های «چ» و «شیار ۱۴۳» ازنمونه فیلم‌های امسال بودند که توانستند بخشی از مخاطبین غایب سینما یعنی خانواده‌های شهدا، رزمندگان و خانواده‌های مذهبی را به سینما برگردانند.
خوشبختانه فعالیت‌های رئیس سابق سازمان سینمایی – جواد شمقدری – در زمینه فراهم ساختن حضور روحانیون در عرصه سینما چه به عنوان مخاطب – نمونه آن حضور فعال روحانیون در جشنواره فیلم فجرسال گذشته بود که زمینه حضور آنان از سال قبل‌تر فراهم شده بود - و چه به عنوان کار‌شناسان مسائل سینمایی و حتی تهیه کننده و کارگردان سینما؛ موجب نزدیک‌تر شدن اقشار روحانیت با سینما شده است به گونه‌ای که هم اکنون جمع کثیری از طلاب – هم مردان و هم زنان – ارتباط نزدیکتری با سینما دارند و بعضی از آنان حتی کلاس‌های فیلمنامه نویسی، تحلیل فیلم و کارگردانی را سپری کردند که حضور آنان در عرصه حرفه‌ای سینما می‌تواند سبب بالندگی سینمای دینی و مذهبی شود و هم اینکه می‌تواند از تنش‌های احتمالی برخی از فیلم‌ها به هنگام اکران، جلوگیری کند چرا که این قشر از روحانیون با درک بهتری از هنر سینما می‌توانند اظهارنظرهای کار‌شناسی تری نسبت به فیلم‌های مورد اعتراض داشته باشند.