به گزارش هنرنیوز، بررسی روشمند تل شنگولی (سياه خان) لپویی شهرستان شیراز به سرپرستی فضل اله حبیی کارشناس ارشد باستان شناسی که از تاریخ ۱۱ /۱۰/۱۳۹۲ شروع شده بود با موفقیت و با بدست آوردن نتایج جدید در حوزه باستان شناسی پیش از تاریخ فارس به پایان رسید. 

این طرح پژوهشی با مجوز شماره ۹۲۲۲/۲۰۰/۹۱۵ پژوهشکده باستان‌شناسی در راستای پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد مرودشت و با همکاری سازمان میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری استان فارس انجام گرفت.

تل شنگولی به فاصله ۵۰۰ متری شمال شرقی شهر لپویی، جنب جاده کمربندی در خارج از منطقه مسکونی و بافت شهر قرار گرفته که بسیار سالم و دست نخورده باقی مانده است. شهر کوچک لپویی ۳۰ کلیومتری شمال شرقی شیراز و ۹ کیلومتری شهر زرقان قرار دارد که جزء حوزه‌ی ۱۵ شهرستان شیراز محسوب می‌شود.
 

این تپه به ابعاد ۱۵۰ در ۱۱۰ متر و ارتفاع دو و نیم متر از سالم‌ترین تپه‌های منطقه به شمار می‌رود.این تپه از ضلع شمالی محدود به جاده آسفالته و در جنوب شرق و غرب تپه،اراضی کشاورزی دیده می‌شود. با توجه به تخریب و از بین رفتن تپه‌های دشت لپوئی، تپه سیاه‌خان (شنگولی) تنها تپه‌ای است که سالم و دست نخورده باقی مانده و با توجه به سفال‌های سطحی محوطه متعلق به دوره فرهنگی لپویی (مس و سنگ جدید)است.
 

سرپرست طرح پژوهشی لپویی در گفت و گو با هنرنیوز از اهداف اصلی انجام این بررسی را شناخت دوره‌های مختلف محوطه با توجه به سفال‌های سطحی و مطالعات مقایسه‌ای، بررسی و بازنگری در گونه‌شناسی و طبقه‌بندی سفال دوره لپویی فارس، برنامه پیشنهادی برای حفاظت و تعیین حریم تل شنگولی و تهیه نقشه توپوگرافی محوطه و برنامه پیشنهادی برای کاوش و لایه‌نگاری تل شنگولی و در نهایت انجام مطالعات تکمیلی در مورد جغرافیا،آب و هوا، مردم شناسی، منابع خام و زیست محیط منطقه لپویی بر شمرد.

حبیبی در ادامه به تشریح اقدامات در این زمینه پرداخت و گفت: در این بررسی هئیتی متشکل از کارشناسان ارشد رشته باستان‌شناسی، مهندسی آب، عمران، کشاورزی، گرافیک و شهرسازی شرکت داشته‌اند و بررسی با انجام نقشه‌برداری و تهیه نقشه توپوگرافی تپه شنگولی شروع شد و سطح تپه با توجه به وضعیت توپوگرافی و جهت جنوب به شمال محوطه به ۱۵۶ شبکه ۱۰در ۱۰متر تقسیم‌بندی شد.
 

او بیان کرد: کار نمونه‌برداری از تمام شبکه هات انجام شده و در نهایت بررسی با بدست آوردن ۵۶۹۰ قطعه سفال،۴۴۲ قطعه سفال شاخص و ۷۶ عدد اشیاء سنگی به پایان رسید.و در حال حاضر مشغول مطالعه داده‌های فرهنگی به دست آمده هستیم.

سرپرست طرح پژوهشی لپویی عنوان کرد: باستان‌شناس آمریکایی ویلیام سامنر در بررسی‌های ۱۹۷۲ اين دشت را بررسي كرد كه به دليل باتلاقي بودن منطقه نتوانسته بود بسياري از محوطه را بررسي و ثبت نمايد.

او تشریح کرد: در نتایج اولیه مشخص شد که تل شنگولی از یک دوره اصلی متعلق به نیمه اول هزاره چهارم (دوره فرهنگی دوره لپویی) که مشخصه آن سفال قرمز رنگ است، تشکیل شده که شامل دو نوع سفال قرمز ظریف و سفال خشن است. همچنین یک دوره موقت هم مربوط به استراحتگاه بین راهی در زمان سلجوقی است.

حبیبی افزود: از نتایج دیگر این بررسی کشف چندین ظروف سنگ مرمر و سنگ آهک است که برای اولین بار از دوره لپویی شناسایی شد.
 

او گفت: همچنین چندین محوطه متعلق به دوره لپویی همزمان با تل شنگولی در اطراف این محوطه شناسایی شد که در این محوطه‌ها معادن خاک قرمز رنگ جهت تولید سفال در دوره مس و سنگ جدید در فارس کشف شد.

حبیبی یادآوری کرد: تاریخگذاری مطلق دوره لپویی در نهشت‌های باستانی محوطه‌های تل اسپید و تل نورآباد بر اساس آزمایش کربن ۱۴ در سالهای قبل صورت گرفته مربوط به هزاره چهارم قبل از میلاد به ترتیب بین ۳۳۷۰-۳۶۴۰ ق.م و ۳۹۸۰ تا ۳۵۱۰ ق.م است..