نیشابور از قدیمی ترین شهرهای ایران و از متفاوت ترین شهرها به لحاظ فرهنگی است که این تفاوت در سرود نیشابور نمایان است. سرود ویژه نیشابور در روز ۲۵ فروردین ۱۳۹۰ برای بار نخست رونمایی شد. که از یک مقدمه و سه قسمت تشکیل شده، که در ابتدای مقدمه صدای زنگ‌های بیم‌آور آمده که اشاره تاریخ نیشابور و سه تهاجم و ویرانگری است که در طول تاریخ، نیشابور و مردمش شاهد آن بوده‌است. صدای سازهای کوبه‌ای و شیون‌زنان نمایانگر مصیبت‌های ناشی ازاین تهاجمات است.
مقام قسمت نخست سرود مینور است که اشاراتی به همایون نیز شده و قسمت دوم در شور و قسمت سوم در مقام ماژور نوشته شده‌است. ساخت سرود از خدابخش صفادل با آهنگ‌سازی احمد بیان است.

اما در حال حاضر شاهد بی توجهی مسئولان ارشاد این شهر نسبت به موسیقی هستیم و اغلب مجوز برای اجرای کنسرت در این شهر با مشکلات خاصی روبه رو می شود. که از جمله آن موضوع کنسرت حسین علیزاده و پژمان حدادی در این شهر است و نمونه دیگر آن بی توجهی برای صدور مجوز گروه قمر به سرپرستی نوید دهقان و آواز سالار عقیلی است. گروه قمر نیز که قصد برگزاری یک تور کنسرت در کشور را دارد مدتی است منتظر صدور مجوز از سوی مسئولان این شهر می باشد و این درحالی است که مجوز اجرای کنسرت این گروه در شهرهای دیگر با مشکل مواجه نشده است.
در رابطه با کنسرت علیزاده هم در ابتدا خبر لغو کنسرت به منتشر شد اما بعد از این خبر، سلامت، مسئول امور هنری نیشابور گفت: بنده جهت برگزاری این کنسرت نامه‌ای را به آقای قلندری مدیر ارشاد نیشابور نوشتم، اما از سوی ایشان هیچ جوابی برای بنده نیامد، بنابراین تا وقتی که ایشان اجازه‌ای ندهند، ما نمی‌توانیم کنسرتی را برگزار کنیم.
احمد قلندری مدیر ارشاد نیشابور هم در رابطه با این خبر توضیح داد: کنسرت حسین علیزاده لغو نشده و من نمی‌دانم چه کسی این موضوع را مطرح کرده است، بلکه تاریخ این اجرا به تعویق افتاده است و زمان آن مشخص نیست.
وی یادآور شد: باید شورای فرهنگ عمومی برای این اجرا تشکیل جلسه دهد و نتیجه را به ما اعلام کند و تاکنون نتیجه‌ای در این رابطه به ما اعلام نشده است.

موسیقی بخش جدایی ناپذیری از فرهنگ این شهر بوده که همواره الهام بخش موسیقیدانان ایران و جهان برای ساخت آثارشان بوده است. حال با این احوالات بیتفاوتی مسئولان به موضوع موسیقی در این شهر باعث تعجب است. آخرین اقدامی که این شهر در رابطه با موسیقی داشته برگزاری دهمين جشنواره موسیقی مقامی نيشابور بوده است که اطلاعات چندانی از کم و کیف برگزاری آن در دسترس نیست! اما از هنرمندان موسیقی مقامی این شهر اطلاعات ناامید کنندهای حاصل می شود که از جمله آن «شیخ محمد جوریان» خواننده مقامی نیشابور است.


پای این خواننده مقامی دو سال پیش شکست که نگذاشت مدتی از خانه بیرون آید. بهبودیش کم کم حاصل شد اما دیگر بدون عصا نمی‌تواند راه رود. با این وجود در فصلهای گرم سال به آرامگاه عطار و خیام می‌آید و برای مردم می‌خواند. نام روستایش صدر‌آباد است در ۱۲ کیلومتری نیشابور که اغلب روزها در ایام بهار و تابستان این مسافت را طی می‌کند تا پولی برای امرار معاش کسب کند. شیخ محمد جوریان زیاد به تهران سفر کرده تالار وحدت به خوبی می‌شناسدش از جوانی. چند سال پیش هم در جشنواره آیینی دیده بودیمش. نصرالله ناصح‌پور از اعضای هیأت مدیره خانه موسیقی ایران و هوشنگ جاوید بارها برای حضور در تهران از او دعوت کرده بودند. حال اینکه او در این جشنواره حضور نداشت.

این در حالی است که سيد احمد قلندري سرپرست اداره فرهنگ وارشاد اسلامي نيشابور در آيين اختتاميه اين جشنواره بیان کرده بود: روايات و آواهاي این موسیقی که در بین نسلهای مختلف تا زمان حال تداوم داشته از یک بالندگی و شکوفایی خاصی برخوردار است که نغمات همراه آن انسان را به اصالت ذاتی خویش سوق می دهد و چون این موسیقی با یک داستان و قصه توسط اساتید این رشته که با دوتار نواخته شده و سینه به سینه نقل گردیده است به آن مقام گفته می شود که نشان از مقام والای این موسیقی در بین مردم دارد وموسیقی مقامی خراسان دارای نغمات خاص در شمال ، مرکز و جنوب خراسان است که اساتید این رشته در باب آوای موسیقی ایران آن را اجرا می کنند وبر اين اساس پيشنهاد مي شود دانشگاه يا دانشكده موسيقي مقامي جهت آموزش آكادميك در نيشابور راه اندازي شود.

مسئولان موسیقی این شهر مانند غلامرضا سلامتي مسوول امور هنري اداره فرهنگ وارشاد اسلامي نيشابور خود به این موضوع واقفند که موسیقی مقامی خراسان جایگاهی بس رفیع و بی نظیر در بین اهالی موسیقی ایران و حتی جهان داراست و مقامها و نغمه های این موسیقی که در بین نسلهای مختلف تا زمان حال تداوم داشته از یک بالندگی و شکوفایی خاصی برخوردار است که نغمات همراه آن انسان را به اصالت ذاتی خویش سوق می دهد که نشان از مقام والای این موسیقی در بین مردم دارد.