به گزارش هنرنیوز به نقل از روابط عمومی گروه؛ این ارکستر در اولین اجرای رسمی خود قطعاتی از جنکینز، فوره، يوبت، اشتراوس، ولایی و مارچلّو را خواهد نواخت.




پدرام فلسفی سرپرست و رهبر این ارکستر در خصوص چگونگی شکل‌گیری ارکستر گیتار و اجرا در تالار رودکی گفت: اين ارکستر در دانشگاه هنر و با هدف معرفی نوازندگان مستعد و همچنین ایجاد فضایی در سطح استانداردهای بین‌المللی در زمینه تمرین و اجرا در سال ١٣٨٤ شکل گرفت و بعد از وقفه‌ای ده ساله از سال ٩٣ فعالیت‌های خود را مجددا آغاز نمود. متاسفانه در دانشگاه هنر سالن مناسبی برای کار کردن چنین ارکستر‌هایی وجود ندارد، لذا از آنجایی که هدفم تمرین و اجرا در فضاهای استاندارد بود با همکاری خوب مدیریت و مسئولان مجموعه بنیاد رودکی تصمیم گرفتیم كه تمرين‌ها در اين مجموعه صورت گيرد و همچنين اولین برنامه خود را در تالار رودکی برگزار کنیم.




سالن رودکی جزو معدود سالن‌های است که از نظر آکوستیکی برای اجرای موسیقی کلاسیک بسیار مناسب است و گوش مخاطب محصول خوبی را درک و دریافت می‌کند.



وی با اعلام این مطلب که همه نوازندگان این ارکستر از هنرجویان خود او بوده‌اند، خاطرنشان کرد: این اجرا تجربه بسیار مفید و خوبی برای هنرجویانم بود. فعالیت در زمینه موسیقی کلاسیک و ارائه اثری کم نقص و مطابق با استانداردهای بین‌المللی بسیار سخت است. از این رو از مهرماه سال جاری همراه با ارکستر تمرینات منظم و دقیقی را در پیش گرفتیم. استقبال خوب مردم از این برنامه نشان داد که می‌شود با برنامه‌ریزی صحیح و اصولی آثاری فاخر در زمینه موسیقی کلاسیک اجرا کرد.




فلسفی در خصوص رپرتوار ارکستر نیز گفت: تعدادی از این کارها را در آمریکا تنظیم کردم و برای اجرا به ایران آوردم. یک سری از قطعات را نیز سیامک ولایی که خود از آهنگسازان بسیار خوش ذوقی است از کانادا برایم فرستاده بود. با توجه به اجرای موفقی که داشتیم در صدد هستیم تا این برنامه را به صورت یک مجموعه صوتی و تصویری درآوریم و آن را به جشنواره‌های بین‌المللی در سراسر دنیا ارسال کنیم تا از این طریق همانطور که در ترکیه توانستیم حضوری موفق را تجربه کنیم، بتوانیم در کشور های مختلف دنیا نماینده خوبی برای فرهنگ ایران باشیم.




پدرام فلسفي در پایان صحبت هایش در ارتباط با چرايی وچگونگی همزمان نقش رهبر و سوليست در كنسرتو مارچلو اظهار داشت: اين شكل از اجرا در دوره باروک بسيار مرسوم بوده و در واقع رهبری به عهده سوليست بوده است و تلاش من بر اين بود كه با توجه به تغييراتی كه در اين قطعه ايجاد شده بود، به فرمی كه در آن دوره اجرا می شده وفادار بماند.