يك نويسنده، طراح و كارگردان نمايش عروسكي معتقد است كه اين گونه نمايشي به تحقيقات و پژوهش مداوم نياز دارد.

عادل بزدوده روز يكشنبه در گفت وگو اظهار داشت:

به گزارش هنرنيوز به نقل از ايرنا،در سرزمين ايران و اقليم‌هاي متفاوت آن، باورهاي بسيار قوي مرتبط با عروسك وجود دارد كه بخشي از آنها افتخارات ايرانيان محسوب مي‌شوند.

وي افزود: اين باورها بايد با يك نگاه پژوهشي و در جهت ارائه و انتقال آن به ساير فرهنگ‌هاي جهاني استخراج شوند و به منصه ظهو برسند.

به گفته كارگردان نمايش عروسكي چه خبره؟ چي شده؟، يك نمايشگر عروسكي بايد به زير ساخت‌ها فرهنگي توجه ويژه داشته باشد و با آگاهي درخصوص پشتوانه فرهنگي خود به خلق اثر بپردازد.

بزدوده تصريح كرد: بطور قطع توجه به پژوهش در تئاتر عروسكي روند رو به رشد اين گونه نمايش را تسريع مي‌بخشد.

كارگردان نمايش مبارك نامه، نبود مكان مناسب را يكي از ديگر از مشكلات تئاتر عروسكي برشمرد و گفت: حدود ‪ ۱۲۰‬گروه متقاضي حضور در جشنواره سيزدهم تئاتر عروسكي(‪ ۳۱‬تير تا پنجم مرداد) بودند كه با توجه به اين تعداد نمايشگر عروسكي ساخت و ايجاد مكان‌هاي نمايشي جديد ضرورت بيشتري پيدا مي كند.

وي افزود: زندگي بسياري از اين نمايشگران و نيز دانشجوياني كه به نمايش عروسكي گرايش پيدا كرده‌اند با اين گونه نمايشي عجين شده و نيازمندند كه در جهت درآمدزايي سالانه و بطور ميانگين سه اثر به روي صحنه ببرند.

به گفته بزدوده، بدون شك با در نظر نگرفتن چنين مشكلي نمي‌توانيم نيروهاي متخصص براي حضور در عرصه‌ها و جشنواره‌هاي بين‌المللي تربيت كنيم.

وي همچنين عدم اجراي عمومي را يكي ديگر از مشكلات تئاتر عروسكي عنوان كرد و خواستار برنامه ريزي مدون در اين خصوص شد.