آن روز كه تاريك‌ترين روز زمان بود
دوران ستم‌شاهي و دور خفقان بود

آن روز كه از فقر و ستم مملكت ما
پر بوده و شب حاكم منفور زمان بود

آن روز كه هر گوشه ويرانه كشور
گلگون‌ شده از خون دو صد پير و جوان بود

آن روز كه از دست شرر بار اجانب
چشمان فلك ملتهب و لاله‌نشان بود

اميد و چراغ همگي بعد خداوند
خورشيد فروزان و نماينده جان بود

جان‌ها همه آماده به فرمان خميني
كز ناي ني‌اش، برگ و بر ظلم خزان بود

مردم شده بودند همه ماه و همه او
تكبير زنان در بر او، خُرد و كلان بود

مقصود دل اهل وطن، مرشدشان شد
آن كس كه كلامش به همه قوّت جان بود

گفتند اماما! تو امامي، همه مأموم
تا آمدنت چشم دل ما نگران بود

خوش آمدي و آمدنت آمدني بود
كز آمدنت صدق و «صفا» جامه‌دران بود

با آمدنت صفحه تاريخ ورق خورد
آن صفحه تاريخ كه طاغوت‌نشان بود