فرزاد موتمن در ادامه جلسه گپ​و​گفت بخش فرهنگی کافه خبر،​ با اشاره به شیوه​های متفاوت بازیگران در فیلم​های سینمایی، در مورد این شیوه​ کار بازیگران در «پوپک و مش​ماشالله» گفت: «بازیگران مختلف به شیوه​های متفاوت کار می​کنند. فرهاد آئیش بازیگری است که خود را به متنی که در اختیار او است محدود می​کند و سعی نمی​کند از متن چیز دیگری خارج کند. او تا زمانی که صحنه را باور نکند،​ آن را جلوی دوربین نمی​برد و مسائل خود را با ما در میان می​گذاشت. او زمان بازی می​گفت هنگامی که احساس کردید ظاهری بازی می​کنم به من تذکر دهید. آئیش همه وجوه بیرونی شخصیت ماشالله را درونی می​کرد.»


او همچنین درباره بازی امین حیایی گفت:​ «بازی حیایی کاملاً​ بر بداهه​گویی متکی است. او در آغاز هر پلان می​گفت می​توانم دیالوگ​ها را عوض کنم اما حسن این حضور آن است که اولاً​ فکر​ها و ایده​های بامزه​ای به همراه خود می​آورد و دوماً اینکه ایده​ای نمی​دهد که از فیلمنامه فاصله داشته باشد. سوماً​ اینکه سروش صحت سر صحنه حضور داشت و اگر ایده​ای از کار دور بود حتماً​ تذکر می​داد. دست آخر قرار ما با امین حیایی این شد که او بداهه​گویی داشته باشد و در نهایت اگر این بداهه​ها خنده​دار و با باقی بخش​ها هماهنگ بود، آن را می​پذیرفتیم در غیر این صورت دوباره فیلمبرداری می​کردیم.»


موتمن همچنین درباره موسیقی این فیلم گفت: «فیلم دعوای پوپک و مش​ماشالله است و موسیقی هم باید ارتباطی با این موضوع پیدا می​کرد. حیدر ساجدی آهنگساز بسیار خوبی است اما در خارج از کشور ساکن است و همین مسئله همکاری با او را دشوار می​کند. اگر حیدر ایران بود موسیقی این کار بهتر از این​ها بود. ما فیلم مونتاژ شده را برای او ارسال کردیم و بعد با تلفن با یکدیگر در تماس بودیم.»


او ادامه داد: «او در ابتدا موسیقی را کاملاً​ ایرانی دیده بود اما نظر من این بود که موسیقی هم باید ترکیبی از ماشالله و پوپک باشد و بر این اساس پیشنهاد دادم اگر سازهای ایرانی در کار استفاده می​شود رگه​هایی از طیف و نگاهی که پوپک از جنس آن است، درش دیده شود. یعنی اینکه با تار بلوز بزنیم. تا اینکه این ایده​ها به نیتجه رسید و بخش​هایی که مربوط به ساز​های ایرانی بود در ایران نواخته و ضبط شد و سازهای خارجی در آلمان و در نهایت حیدر این​ها را سینک کرد و برای من فرستاد. البته به نظرم موسیقی در جاهایی کم دارد و از یک بخش از موسیقی ساجدی هم به دلیل طولانی بودن و اینکه برخی صحنه های بی ربط را به هم متصل می کرد استفاده نکردیم.»


 


خبرآنلاين