اين هنرمند مستندساز كه ۱۰ سال پيش براي تهيه‌ي عكس از اين هنرمند به ديدار سمندريان رفته بود با يادآوري تجربه برخوردش با حميد سمندريان گفت: روز پنجشنبه كه خبر درگذشت آقاي سمندريان را شنيدم بسيار شوكه شدم. برايم اتفاق عجيبي بود چرا كه دقيقا ۱۰ سال پيش در چنين روزي به ديدن ايشان رفته بودم و از ايشان كه در آموزشگاهشان حضور داشتند عكاسي كردم.
وي اضافه كرد: قرار بود اين عكس‌ها همراه با عكس‌هاي ۴۹ هنرمند ديگر در جلد دوم مجموعه پرتره «ياد و نگاه» (عكاسي از چهره‌هاي برجسته اهالي فرهنگ و هنر ايران) منتشر شود.
اسكويي با به ياد آوردن خاطره‌اش از اين ديدار ادامه داد: ايشان اصرار داشت حتما يكي از پرتره‌ها در سالن تمرين آموزشگاهشان تهيه شود. استاد سمندريان خيلي به گرمي با من برخورد كردند از پروژه‌ام پرسيدند و من كتاب اولم را به ايشان نشان دادم. آقاي سمندريان گفتند تهيه اين تصاوير براي تاريخ فرهنگ و هنر مملكت ما خيلي مهم است و روز ۲۲ تير كه نگاتيوهاي تصاوير ايشان را مي‌ديدم خاطره آن روز در ذهنم زنده شد.
اين كارگردان با اظهار تاسف از درگذشت حميد سمندريان او را يكي از ستون‌هاي هنر مملكت دانست كه از دستش داده‌ايم.
سازنده مستند «دماغ به سبك ايراني» يادآور شد: آقاي سمندريان جزو معدود تحصيل‌كردگان خارج از كشور بود كه هنر آن سوي مرز‌ها را با درهم‌آميزي با تفكر ايراني به جوانان ايراني انتقال داد.
وي ادامه داد: از بسياري افراد شنيدم كه مي‌گفتند يتيم شديم و پدر تئاتر ايران را از دست داديم. هنرمندي كه چهره‌هاي جوان و مستعد بسياري را به جامعه ما معرفي كرد و با اين كار از طريق تقويت تئاتر كه زيربناي فرهنگ و هنر هر كشوري است به رشد و توسعه ديگر هنرها هم كمك كرد.
اين مستندساز اظهار اميدواري كرد: درباره مشاهير بزرگ كشورمان، چهره‌هاي برجسته علمي، فرهنگي، هنري و مذهبي و ... فيلم‌هاي مستندي بسازيم.
وي تاكيد كرد: حتي اگر امروز هم به اين چهره‌ها بپردازيم باز هم دير است. چهره‌هايي كه جان، عمر و انرژي‌شان را براي پايداري اين ملك گذاشته‌اند و ما بايد به ثبت زندگي و تجربه آن‌ها همت كنيم.
مهرداد اسكويي گفت: در مدتي كه خدمت آقاي سمندريان بودم صحبتهاي بسيار فوق‌العاده‌اي داشتند. مهم‌ترين درس‌هاي زندگي‌ام را در آن سال‌ها گرفتم. سالهايي كه صرف عكاسي از چهره‌هاي بزرگ فرهنگي و هنري كشورمان كردم. صحبتهاي آن بزرگان براي من بسيار راهگشا بود. گويا هر يك كليدي به من مي‌دادند كه دريچه جديدي را به رويم باز مي‌كرد و در آن سال‌ها انگيزه بسيار بالايي گرفتم.
جلد اول كتاب «ياد و نگاه» سال ۷۹ از سوي انتشارات «يساولي» منتشر شد اما دو جلد بعدي آن ديگر منتشر نشد.
