به گزارش هنرنیوز، در این مراسم، محسن مومنی شریف رئیس حوزه هنری با بیان این كه دوستی من با زنده یاد عمرانی به ۱۵ سال پیش باز می‌گردد، گفت: ایشان هم شاعر، هم مدیر و هم معلم بود. معلمی ویژگی اول او بود. همیشه او را در كسوت معلمی دیده‌ بودم؛ چه معلمی رسمی در آموزش و پرورش و چه معلمی در محافل ادبی؛ تا جایی كه ایشان حتی در منزل مسكونی خود نیز جلسات شعر برگزار می‌كرد و استمرار آن را مهم می‌دانست.

مومنی شریف همچنین ادامه داد: عمرانی همیشه وقت خود را برای شعر می‌گذاشت اما تنها چند مجموعه از او باقی مانده است. او تمام سرمایه زندگی‌اش را وقف شاگردانش كرد. شاگردانی كه وفادار به نامش هستند و در حوزه‌های مورد توجه استادشان شعر می‌گویند.

رئیس حوزه هنری با بیان این كه زنده یاد عمرانی فرد صریح، صادق و راستگویی بود، تاكید كرد: این صفت خوبی برای هنرمندان است؛ اما جامعه ما هنوز تحمل رك بودن امثال عمرانی را ندارد. امیدوارم به این سمت برویم كه جامعه ما پذیرای انتقادات باشد؛ چرا كه این امر یكی از ویژگی‌های جامعه سالم است. 

علیرضا قزوه مدیر دفتر آفرینش‌های ادبی حوزه هنری در مراسم بزرگداشت زنده یاد خلیل عمرانی با بیان این كه فضای شعر انقلاب همیشه آرام نیست، گفت: گاهی آدم مجبور به دعوا می‌شود تا از شعر انقلاب دفاع كند و بگوید كه همه ما یك جریان هستیم. جریانی كه شامل یكی دو نفر نیست و صدها شاعر انقلاب در كنار هم هستند تا جریان نیرومندی به نام شعر انقلاب را راه‌اندازی كنند.

وی ادامه داد: خیلی‌ها می‌خواهند هرچه جز جریان شعر انقلاب و شعر وابسته به نهضت امام خمینی(ره) در كشور باشد. خیلی‌ها نمی‌پسندند شاعر انقلاب لقب بگیرند بلكه می‌خواهند شاعر معاصر باشند. خیلی‌ها تلاش می‌كنند شاعرانی مانند قیصر را به سمتی بكشانند و بگویند شاعر انقلاب نبوده است.

قزوه با بیان این كه خلیل عمرانی شاعری است كه به گواه شناسنامه شعرهایش دغدغه مند انقلاب بود، ادامه داد: خدا كند همیشه فضای شعر انقلاب فضای آرامش باشد و وقتی فضای آرام باشد ما نیازی به عصبانیت نخواهیم داشت. اما خدا را شكر كه فضای امروز شعر انقلاب فضای خوبی است كه شاعران آن در غربت نیستند.

این شاعر همچنین ادامه داد: شعر انقلاب كم كم دارد به یك سبك مبدل می شود. ما باید بایستیم و از این سبك دفاع كنیم. هرچند برخی ممكن است برایشان مهم نباشد كه حتی از مكتب شعر انقلاب هم دفاع كنند. اما ما باید پای آن بایستیم تا میوه‌های شعر انقلاب به خوبی به دست اهلش برسد.

قزوه با بیان این كه ایجاد این فضا برای خیلی‌ها مهم نیست، افزود: عده ای در فضای شعر آیینی نیز تلاش می‌كنند آن را به دو دسته تبدیل كنند؛ برخی مدعی هستند كه شعرهای آیینی فقط باید از امام حسین(ع) حرف بزند و به انقلاب و امام(ره) كاری نداشته باشد. این عده دارند كم كم ارزش‌های ما در شعر انقلاب را كم رنگ می‌كنند. این در حالی است كه ما آنقدر هستیم كه باید در تمام موضوعات انقلاب اعلام موضع كنیم و به مزد نهایی كه ثمره تلاش شاعران از دهه ۶۰ و حتی پیش‌تر از آن است برسیم.

وی با اشاره به شاعرانی مانند اخوان و صفارزاده جریان شعر انقلاب را مربوط به قبل از سال ۵۷ دانست و یادآور شد: شعر انقلاب از دیگر هنرها جلوتر است و به نوعی خط‌شكن تلقی می‌شود كه با كمترین هزینه بیشترین ثمرات را داشته است. اگر دیگر هنرها در فضای انقلاب رشد كرده‌اند، به این دلیل بوده كه شعر انقلاب عصای دستشان بوده است. شاعران انقلاب امروز می‌توانند سرشان را بالا بگیرند. امروز در دانشگاه‌ها بیش از ۵۰۰ رساله درباره شعر انقلاب، آیینی و دفاع مقدس نوشته شده است. شاعرانی مانند خلیل عمرانی و نصرالله مردانی به این جریان كمك كردند.

قزوه با بیان این كه ما وظیفه داریم برای شاعر انقلاب كار كنیم، افزود: در سبك شعر انقلاب تلاش‌های همه شاعران مانند شاملو، آتشی، اخوان و دیگران پای همین سبك ریخته می‌شود. چون پیش از آن ها سبكی وجود نداشت. ما باید پای موازین شعر انقلاب بایستیم.

مدیر دفتر آفرینش‌های ادبی حوزه هنری در پایان تاكید كرد: امروز وقت این است كه ما كم كم بحث سبك شعر انقلاب را مطرح كنیم. همه ما باید یك تن شویم و به این برسیم كه ادبیات انقلاب وجود دارد. اگر خلیل عمرانی زنده بود، حرفش سبك ادبیات انقلاب اسلامی بود، ما هم باید به این سمت برویم و نترسیم. 

شیرین علی گلمرادی شاعر پیش كسوت كشورمان به ایراد سخنانی پیرامون شخصیت مرحوم عمرانی پرداخت.
وی با اشاره به غربت شاعران انقلاب، گفت: برخی از رسانه‌ها هستند كه از سفره انقلاب استفاده می‌كنند اما به شعر انقلاب نمی‌پردازند. غربت‌زدگی شعر انقلاب تا حدودی محسوس است.

وی با اشاره به شخصیت مرحوم خلیل عمرانی و ویژگی‌های شعری او، گفت: عمرانی آدم فروتن، صمیمی و مودبی بود. اگر به سروده‌های او نگاه كنیم، درمی‌یابیم كه او در قالب غزل بیشتر از شاعران مدعی حرف برای گفتن داشت. 

فرشته حشمتیان، معاون سابق وزیر آموزش و پرورش، سخنران بعدی این مراسم در سخنانی با بیان این كه افتخارم این است كه هم سنگر خلیل عمرانی در‌ آموزش و پرورش بودم، گفت: باید به عزیزانی مانند عمرانی افتخار كنیم كه قلب و قدم و قلم را در راه انقلاب به یادگار گذاشتند. وی با قدم‌های بلند اهدافش را دنبال می‌كرد و در كسوت معلمی هم دغدغه اصلی‌اش منویات رهبر انقلاب بود. 

وی افزود: استاد خلیل عمرانی شاگردانی را پرورش داد كه حقیقتا بهره‌های وی از دنیا بودند. ما دوستان و شاگردان آن مرحوم باید در زمینه رشد و نشر افكارش كار كنیم تا پیام شعر‌هایش را به درستی منتقل كنیم. 

در ادامه مراسم، منوچهر علیپور مولف مجموعه كتب «مشاهیر ایرانی» و همكار مرحوم خلیل عمرانی، در سخنانی با اشاره همكاری ۲۰ ساله ایشان و مرحوم عمرانی، بیان داشت: باید از اندیشه‌های عمرانی در بخش‌های پرورشی آموزش و پرورش استفاده نمود. 

وی با اشاره به ویژگی‌های اخلاقی مرحوم عمرانی گفت: دو ویژگی بارز در زندگی و شعر زنده یاد عمرانی وجود داشت؛ یكی جایگاه مهربانی در شعر و زندگی روزمره ایشان بود كه همواره این مسئله شاخصه رفتارش بود و دیگری پرداخت به عشق و ظرافت‌های آن، كه مرحوم خلیل عمرانی به خوبی در این حوزه فعالیت می‌كرد. 

محمدرضا سنگری از اساتید دانشگاه در ادامه بزرگداشت خلیل عمرانی گفت:‌ روزی یکی از شاگردان امام صادق (ع) به حضور ایشان رسید و خواست نکته‌ای بیاموزد. امام صادق در جواب وی فرمود: «هرگاه نعمت آمد خدا را سپاس بگو، هرگاه در هراس قرار گرفته بودی از ذکر یاحول و لا قوة الا بالله استفاده کن و هرگاه دچار لغزش شدی طلب استغفار کن. در نهایت امام به وی فرمود: خوبی به سه چیز شناخته می‌شود اینکه خوبی را به شتاب انجام دهی، آن را پنهان کنی و کوچکش بشماری.» این سه ویژگی را در خلیل عمرانی می‌توان سراغ گرفت. مرحوم عمرانی دارای روحی بزرگ بود که این وسعت روح بسیار عجیب بود. 

وی افزود: عمرانی کارهای خوبی کرد که بسیار پنهان ماند و کمتر آن را به دیگران نشان داد. وی هیچ وقت کارهایش را بزرگ جلوه نداد. عمرانی در نسل‌پروری بسیار فعالیت کرد و در اردوهای شعر دانش‌آموزی فعال بود. خلیل عمرانی دارای روح دریایی بود که شور و سرزندگی در وی موج می‌زد. عمرانی به عاشورا عشق می‌ورزید و این در اشعارش نیز تجلی داشت. دوستان و نزدیکان وی باید همت کنند تا برخی کارهای باقی مانده از عمرانی جمع‌آوری شود تا ناشناخته نماند. 

در خاتمه این مراسم اسماعیل امینی با انتقاد از سیستم آموزشی در کشور گفت: نظام تعلیم و تربیت در سال‌های بعد از جنگ به این معطوف بود که تکنسین‌هایی پرورش دهد تا در کنکور موفق شوند و این مسئله به دغدغه‌‌ خانواده‌ها تبدیل شد و دیگر کاری به آموزش معرفت‌های انسانی و اجتماعی نداشتند. فرزندان ما قربانیان هیولای کنکور و دانشگاه هستند و به نظرم بچه‌هایی که دانشگاه و مدرسه نمی‌رفتند موفق‌تر بودند. لذا باید در این سیستم تغییرات اساسی ایجاد شود. 

گفتنی است در این مراسم جمعی از شاگردان مرحوم خلیل عمرانی به شعرخوانی پرداختند.