دهم اردیبهشت سال 1315 بود که در خطه قزوین، پسری در یک خانواده ساده ایرانی زاده شد که نامش را منوچهر گذاشتند. این پسر در دل خانواده جای خود را باز کرد و بعد از چند سال جایش در دل همه مردم ایران برای همیشه باز شد ...

منوچهر نوذری نخستین کسی بود که در جعبه جادویی به نام تلویزیون آمد و به اجرای برنامه پرداخت، او نیم قرن از عمر شریف خود را در برنامه های مختلف به هنرمندی برای مردم جهان پرداخت .

او فعالیت جدی خود را در زمینه هنر در سال 1332آغاز کرد و از نخستین گویندگان تاریخ دوبله در ایران بود که با خلق شخصیت های مختلف رادیویی چون "ملون"،"دست و دل باز" و... برای همیشه در خاطره هنر دوستان ایران باقی ماند .

وی در سال 1341با بازی در فیلم "لاله آتشین" که ساخته برادرش محمود نوذری بود، سینما را برای اولین بار تجربه کرد و پس از آن بارها با بازیگری در عرصه های مختلف تئاتر ،سینما ، تلویزیون و رادیو به این تجربه ادامه داد، این تجربیات تنها منوط به ایران نشد، او در کشورهای عرب زبان نیز بارها به اجرای برنامه پرداخت و با ساخت برنامه"الو من گربه هستم" که هنوز هم از شبکه های تلویزیونی کشور مصر پخش می شود در ذهن دیگر مردم این کره خاکی نیز جاودان ماند ...

از میان برنامه های متنوع رادیویی این هنرمند بزرگ، برنامه های رادیویی و تلویزیونی به نام‌های "صبح جمعه با شما"و "مسابقه هفته "،"راه شب" سال‌ها از پرشنونده و پر بیننده‌ترین برنامه‌های صدا و سیمای ایران بودند.

او در برنامهٔ "صبح جمعه با شما" به عنوان نویسندهٔ طنز رادیویی و صداپیشهٔ نمایشنامه‌ها با نام آقای"دست و دلباز"وهمچنین "آقای ملون" حضور داشت.

"مسابقه هفته" برنامه‌ای تلویزیونی‌ بودکه اوائل دهه" ۷۰" هر هفته پنجشنبه شب‌ها برای مدتی طولانی از تلویزیون ایران پخش می‌شد، این برنامه مسابقه‌ای چند مرحله‌ای بود که نوذری مجری‌گری آن را برعهده داشت. پرسش‌های این مسابقه از معلومات عمومی در حیطه‌های متفاوت طراحی می‌شد و پس از هر مرحله، تعدادی از شرکت‌کنندگان برای رفتن به مرحلهٔ دیگر انتخاب می‌شدند.

او مدتی هم اجرای برنامه تلویزیونی "صندلی داغ" را بر عهده گرفت و از آخرین کارهای او، برنامه‌ای رادیویی با عنوان "پنج‌شنبه شنیدنی" بود.

اما چه زود از آنچه تصور می شد، در غروب یکی از روزهای پاییزی ، چهارشنبه ۱۶ آذر ماه ۱۳۸۴، به علت بیماری ریوی و عفونت کلیوی در بیمارستان مدرس تهران درگذشت.

در روزهای پایانی زندگی این هنرمند در بیمارستان این گونه از او نقل شده:

من اولین کسی بودم که در تلویزیون ایران مقابل دوربین رفتم و گفتم نام جعبه‌ای که تصویر من را در آن می‌بینید تلویزیون است‌.

او معمولاً این شعر را در پایان برنامه‌های "صبح جمعه با شما "می‌خواند و بر روی سنگ آرامگاهش نیز همین شعر نقش بسته است:

ز حق توفیق خدمت خواستم دل گفت پنهانی

چه توفیقی از این بهتر که خلقی را بخندانی.

از آثاری که این هنرمند در آنها به هنرنمایی در سینما پرداخته می توان به "افق روشن " سال 1343،"امیر ارسلان نامدار" 1345،"حسین کرد شبستری"1345،"گوهر شب چراغ"1346،"غروب بت پرستان"1347،"آسمون بی ستاره"1347،"خیالاتی"1352و"چند می گیری گریه کنی" 1384 نام برد .

او کارگردانی در سینما را در چند فیلم "ایوالله"1350،"خیلی هم ممنون"1351،"خیالاتی"1352و "الو من گربه هستم"1356 در کشور مصر تجربه کرد.

نوذری مدیر دوبلاژ آثاری چون:"شوخی نکن دلخور می شم"1345،"ایوالله"1350،"خیلی هم ممنون"1351،"خیالاتی"1352،"یک جو غیرت"1352،"هی جو"1367،"شنگول و منگول"1368و"حسنک"1371 بود.

وی در تلویزیون در مجموعه های "کوچه اقاقیا"،"عصای پیری"،"باجناق ها"،"جدی نگیرید" بازی کرد و در برنامه هایی چون: "چهره ها"،"هزار برگ هزار رنگ"،"مسابقه هفته"،"تهران ساعت 20"، "مسابقه ثانیه ها" و "صندلی داغ" اجرا داشت.

او در عرصه دوبله نیز بارها به جای شخصیت های معروفی چون: "جک لمون" ، "دنی کی" ،"راج کاپور"،"گلن فورد"،"باب هوپ"،"رداسکلتونو"و...صحبت کرد .

و اینها تنها گوشه ای از هنر این مرد بزرگ عرصه هنر ایران بود.



خبرگزاری سینمای ایران