انوشه ميگويد، ۱۸ سال پيش در كنار كارها و فعاليتهاي ديگر به تدوين «فرهنگ واژگان فارسي كاربردي در افغانستان» هم مشغول بوده؛ اما در يكي ـ دو سال اخير فعاليتهاي ديگر را كنار گذاشته و اين فرهنگ را به انجام رسانده كه اخيرا مجوز نشر گرفته است و انتظار ميرود تا يك ماه آينده از سوي نشر قطره منتشر شود.
به گفتهي اين فرهنگنويس و پژوهشگر، «فرهنگ واژگان فارسي كاربردي در افغانستان» دربرگيرندهي واژههاي فارسي رايج در افغانستان است كه در فارسي ايران كمتر رايجاند يا استفاده نميشوند، يا در فارسي مورد استفادهي ما به معناي ديگري به كار ميروند. اين واژهها شامل واژههايي است كه در دوران قديم در زبان ما كاربرد داشته و در متون ما هستند؛ اما اكنون فراموش شدهاند. همچنين واژههايي است كه ما نمونهاي از آنها را نداشتيم. وامواژههاي افغانها از ديگر زبانها ديگر گونهي واژههاي اين فرهنگ است. اين فرهنگ بيش از ۱۰هزار مدخل دارد و در ۱۲۰۰ صفحه ارائه ميشود.
به اعتقاد حسن انوشه، نگارش اين فرهنگنامه و آشنايي با اين واژگان به غناي زبان فارسي كمك ميكند، همچنين سبب نزديكي بين دو كشور ميشود و به كساني كه ميخواهند واژهسازي كنند، كمك ميكند تا از اين واژگان بهره بگيرند.
حسن انوشه متولد ۱۹ اسفند ۱۳۲۳ در بابل است و تحصيلاتش را در تهران در رشتهي زبان و ادبيات عرب به انجام رسانده است. كتابهايي از جمله «تاريخ غزنويان» در دو جلد، «تاريخ ايران» در چهار جلد، «ايران و تمدن ايراني»، «ايران در سپيدهدم تاريخ»، «تاريخ سيستان»، «تاريخ آفريقا» و «دانشنامهي ادب فارسي»، از آثار او هستند. او از مؤلفان اصلي «دايرةالمعارف تشيع» بوده و در ترجمهي برخي از مقالههاي اين مجموعه و نيز ويرايش «تاريخ ويل دورانت» همكاري داشته است.