با حذف برنامه هایی چون «رادیو هفت»، «هفت» و موضع گیری های شان در قبال برنامه «ماه عسل»
مخاطب تلویزیون مدیری می خواهد که گوش باشد نه فقط چشم
با حذف برنامه هایی چون «رادیو هفت»، «هفت» و موضع گیری های شان در قبال برنامه «ماه عسل» نشان از آن دارد که این مدیران به جای شنیدن صدای مخاطبین اصلی تلویزیون حواسشان به نقد های رسانه های زرد پسند و مخاطبین زرد دوستشان است. مخاطب تلویزیون مدیری می خواهد که گوش باشد نه فقط چشم.
تاريخ : سه شنبه ۳۰ تير ۱۳۹۴ ساعت ۱۷:۰۵
بعد از توقف رادیو هفت نوبت به توقف تنها برنامه سینمایی تلویزیون رسید. گویا قرار استتا اطلاع ثانوی برنامه ای در تلوزیون به صورت تخصصی به سینما نپردازد. تقریباً دلیل قانع کننده ای از قطع شدن برنامه هفت به میان نیامده است همان طور که توقف برنامه رادیو هفت نتوانست ما را قانع کند. مدیران تلویزیون به چه دلیل برنامه ای را متوقف می کنند؟!
براساس چه تشخیصی این اتفاق می افتد دلایل کارشناسی آنها چیست؟! چه برنامه ای قرار است جای خالی این بنامه هارا پر کند؟!چقدر به نظر و دیدگاه مخاطب و اصلاً نیازآن توجه داشته اند؟! حالا از برنامه رادیو هفت که یک برنامه خاص با مخاطب عام بود بگذریم رنامه هفت با اجرای محمد گبرلو تنها برنامه تخصصی سینما در تلویزیون بود.
در حقیقت گویا مدیران صدای مخاطبان را نمی شنوند آن ها خودرا معیار قرار می دهند و یا تنها به نظر اطرافیان خود گوش می کنند؟! این حق مخاطب است که دلایل قانع کننده ای بشنودکه چرا دیگر نمی تواند برنامه مورد علاقه اش را ببیند. این حق سینما گران و مخاطبینش است که بدانند چرا دیگر نباد برنامه ای تخصصی درباره سینما را از تلویزیون ببینند. دوستان ما یک طرفه به قاضی می روند پشت میز تصمیم گیری می نشینند وبدون اعلام تنفس برای مخاطب تلویزیون و برنامه هایش تصمیم نهایی را می گیرند و آن را به کشل یک حکم اجرا می کنند.
در ماه مبارک رمضان حاشیه های زیادی برای برنامه «ماه عسل» با اجرای احسان علیخانی پیش آمد او از همان اولینبرنامه اش مورد انتقاد شدیدقرار گرفت طوری که گویا اگر از آنبه بعد هم بهترین مهمان ها را در برنامه اش می آورد هدف انتقاد منفی از وی بود و هیچکدام از کارهایش به خوبی دیده نمی شد. تا این که بر اثر انتخاب اشتباه برای حضور یکی از مهمان هایش به شدت در شبکه های مجازی مورد انتقاد قرار گرفت تا جایی که وی را با شدید ترین الفاظ مورد عنایت قرار دادند برای اولین بار هم مدیر شبکه دستور توبیخ علنی صادر کرد آنقدر این اتفاق باعث فشار به گروه سازنده شدکه علیخانی در نهایت عذر خواهی کرد . اعلام داشت در میان ۱۵۰ مهمان امتخاب شده ایا نمی توان در چند زینه اشتباه داشت؟!
در هر صورت روند این برنامه تغییر کرد و علیخانی بعد از عذرخواهی با قوت بهکارش ادامه داد اما یادمان باشد آن هایی که قضاوت کردند و فشار های ناجوانمردانه ای را به تولید کنندگان این برنامه ها می آورندباید از خود سوال بپرسند با کدام سواد و آگاهی وارد حیطه نقد می شوند؟!
نقد هایی که با آبروی افراد بازی می کند؟! پیش از این توسط برخی از سایت های خاص برای مخاطبان خاص خود انتقاد های تندی را درباره برنامه «هفت» شنیدیم این که انتقاد به هر برنامه ای وارد است امری بدیهی است اما این که برخی از حرف ها و انتقاد ها بوی خصومت های شخصی و یا سلیقه ای می دهد. این در رسانه امری ناجوانمردانه و غیر اخلاقی است.
این افراد در شبکه های مجازی و یا در رسانه های خود چرا به یکباره در قبال چند برنامه مخاطب پسند می سوزد و شروع به نقد های تند با ادبیات به دور از نقد می کنند؟! آبشخور این نقدهای غیر منصفانه کجا است؟! چرا این دلسوزی در سایر برنامه هایی که از تلویزیون پخش می شود دیده نمی شود؟! شایدبرخی از این منتقدین با حمله و نه نقد به برنامه هایی ÷ر مخاطب چون «هفت» و «ماه عسل» می خواهند شرایط دیده شدن خود رافراهم کنند و رسانه شان با مخاطبین زرد پسند بیشتری اشنا شود.
در هر صورت چند نکته حائز اهمیت است ابتدا این که مدیران کمی تنها کمی به نظرات مردم و نه منتقد نما ها و رسانه های زرد گوش کنند و آنچه که مخاطب می خواهدرا تهیه و تولید و حمایت کنند. در این شرایط می توان امید وار بود که تلویزیون ومدیرانش به جایگاه بیننده احترام می گذارند. البته با حذف برنامه هایی چون «رادیو هفت»، «هفت» و موضع گیری های شان در قبال برنامه «ماه عسل» نشان از آن دارد که این مدیران به جای شنیدن صدای مخاطبین اصلی تلویزیون حواسشان به نقد های رسانه های زرد پسند و مخاطبین زرد دوستشان است.
چرا که مخاطب تلویزیون رادیو هفت را دوست دارد حتی اگر در شبکه آموزش باشد، مخاطب تلویزیون به برنامه هفت نیاز دارد چراکه تنها برنامه سینمایی رسانه ملی است اما بیشاز همه مخاطب نیاز به مدیری دارد که گوش باشد نه فقط چشم.
