بهاره رهنما در گفتگو با هنرنیوز:
تصویری که از زن در فیلمها نشان میدهیم واقعی نیست
بهاره رهنما گفت: مدیران میخواهند در فیلمها زنی را به تصویر بکشند که دوست دارند نه آن چیزی که در جامعه وجود دارد.
تاريخ : چهارشنبه ۶ آذر ۱۳۹۲ ساعت ۱۰:۳۰
بهاره رهنما در پاسخ به سوال خبرنگار هنرنیوز مبنی بر اینکه چرا در تلویزیون نقشهایی که برای بازیگران زن نوشته میشود فاقد یک موقعیت خاص، جذاب و یا یک ویژگی چشم گیر است؛ گفت: به این دلیل که سیستم حاکم بر تصویب فیلمنامه به گونهای است که این چنین میخواهد و ناخودآگاه نویسندگان هم به این سمت میروند. فیلم نامه باید مورد حمایت وزارت ارشاد قرار بگیرد. از نظر دوستانی که تصمیم گیرند، زنی که ویژگیهای خاصی در اجتماع دارد را نمیتوان نشان داد. به گمانشان همچین زنی مخالف آن وجه زنی است که دوستان علاقهمند هستند به تصویر بکشند. مدیران در بخشهای مختلف هنری میخواهند تصویری از زن را نشان دهند که در بخش هایی از آن؛ با آن چیزی که در جامعه میبینیم متفاوت است.
وی در ادامه افزود: اصلاً ما دختر متعهد محجبه ایرانی را هم درست و دقیق نشان نمیدهیم. زنان ما در فیلمهایی که بازی میکنند یا خانه دار هستند یا اگر نشان میدهیم که در جایی مشغول به کاری هستند نمیتوانیم به لایههای زیرین آن پی ببریم و شخصیت آن را بشناسیم. علت آن است که در بخش نگارش نویسندگان ما نمیتوانند به کاراکتر زن به گونهای بپردازند و برای آنها ویژگیهایی را در نظر بگیرند تا جذاب باشد و در مخاطب نسبت به کاراکتر حس کنجکاوی ایجاد کنند.
رهنما در ارتباط با علاقه بازیگران زن برای تجربه کاراکترهای مختلف گفت: بازیگران زن هم دوست دارند کاراکترهای مختلفی را تجربه کنند ولی این امکان در تلویزیون کمتر برای آنها به وجود میآید. در جشنوارههایی که خارج از ایران برگزار میشود بارها دیدهایم که عوامل خارجی به این دلیل که بازیگران زن با توجه به مواردی که باید رعایت کنند بسیار قدرتنمد در عرصه بازیگری ظاهر شده اند از آنها تقدیر کردهاند.
این هنرمند افزود: بازیگری برای ما به گونهای است که باید از بین خطهای قرمز لیزری عبور کنیم و مراقب باشیم که با آنها برخورد نکنیم و این احساس به ما دست میدهد که میخواهیم دزدی کنیم و این حس خیلی بدی است آن هم برای هنرمندی که در کشوری به این بزرگی زندگی میکند. ما صاحب فرهنگ غنی هستیم با تمدنی بزرگ و این فضای ایجاد شده برای هنر این سرزمین خیلی قشنگ نیست.
رهنما در ارتباط با فضای انتقادی در فیلمها گفت: هر نقد و انتقادی که در فیلمها میبینیم به این معنی نیست که داریم سیاه نمایی میکنیم. البته چگونه نشان دادن هم مهم است. باید مخاطبانمان را به گونهای آماده کنیم تا با دیدن این فیلمهای انتقادی دچار سوءتفاهم نشوند. مخاطب فیلم هم مردم هستند و هم مسئولین. انتقاد اگر تیز و برنده نباشد که انتقاد نیست. باید تحمل مان را بالا ببریم.
بازیگر مجموعه «پژمان» در ارتباط با حضورش در خیابانها به همراه کودکان کار و همچنین در جشنواره شاپرکهای امید گفت: به نظر من کار خیلی مهمی برای یک بازیگر نبود. این ایده خیلی خوبی بود که بچههای جشنواره داشتند. اما متاسفانه خیلی سخت میشود هنرمندان ما را ترغیب کرد تا در همچین کاری با همچین شکلی شرکت کنند. برخی از دوستان ما پشت ویترینی شدهاند. یادشان رفته است که چه رسالت مهمی به عهده این آدمهای معروف و مشهور است. خیلی سخت ما توانستیم که هنرمندان مورد نظرمان را در همچین کاری دور هم جمع کنیم اما فقط امیر حسین رستمی و مهران رنجبر استقبال خوبی از این طرح کردند و خیلی راحت خود را در معرض عموم قرار دادند.
این بازیگر در ارتباط با همکاری تلویزیون با این مجموعه گفت: تلویزیون یک جعبه تبلیغاتی برای عدهای نیست. تلویزیون یک رسانه ملی است. اصلاً این معضل نه بعد سیاسی دارد و نه قرار است به جایی توهین شود. ما فقط میخواهیم اطلاع رسانی کنیم تا در یک اجماع ملی به این معضل پایان بدهیم. من به عنوان سفیر انجمن سفیر حمایت از انجمن کودک برای اولین بار با اسپانسر توانستیم در ماه مبارک رمضان در یک برنامه تلویزیونی به بخشی از حق و حقوق کودکان بپردازیم و این مسائل را عنوان کنیم و هنرمندان را دعوت کنیم و با آنها در ارتباط با این مورد به گفتگو بنشینیم. اما اینجای ناراحتی دارد که ما اگر اسپانسر نداشتیم تلویزیون این فضا را در اختیار ما نمیگذاشت تا همین بحثها را هم در آنجا مطرح کنیم.
رهنما در ادامه افزود: به نظرم ما نیاز به یک مدیر انقلابی داریم. یک مدیر جوان و هوشمند. چه بسا آن مدیری که قرار است دراین سرزمین تحولی ایجاد کند در بین همین کودکانی باشد که ما نسبت به آنها بیتوجه هستیم. امیدواریم که راه نجاتی برای این بچههای ایران به وجود بیاید.
کودک ما درتلویزیون برای دیدن برنامه مورد علاقه اش حق انتخاب ندارد. چون همه برنامههایی که برای کودکان است از یک ساختار شبیه به هم برخوردار هستند . ما مسئولیم که حقوق کودک و مواردی را که نیاز است بداند را به آن آموزش و اطلاع دهیم و از طریق رسانههای جمعی او را نسبت به حق و حقوقش آگاه کنیم. البته در حال حاضر همه برنامههای تلویزیون تبدیل شده است به یک سری برنامه ویترینی که برای پرکردن ساعت است.