به گزارش هنرنیوز؛پیمان شکیبایی‌پور - استاد رشته موسیقی و پژوهشگر - در ابتدای این مراسم که در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد، گفت: «راز ساز در ساختار تار» سال‌ها تلاش خنیاگران را به تصویر کشیده و راه را برای آیندگان هموار کرده، به پاس آن‌هایی که آموختند و یاری دادند تا گوشه‌هایی از فرهنگ موسیقی ایران را ثبت کنند. این کتاب همچنین مورد تأیید سازمان یونسکو قرار گرفته و اثر بسیار ارزشمندی است. کتابی است که مرجعی برای شناخت و فراگیری ساخت تار، زیباترین ساز ایرانی به‌شمار می‌آید.

او ادامه داد: براساس بسیاری از مدارک و مستندات، تار دست آفریده‌ی ایرانیان است و اثبات این مهم، پشتکار مسؤولان حوزه موسیقی و هنر کشور را می‌طلبد تا در راه اثبات آن تلاش کنند تا این حق موسیقی ایرانی، پایمال نشود.

جلال‌الدین کزازی - نویسنده و پژوهشگر حوزه فرهنگ و ادبیات - نیز در سخنانی درباره خنیاگری و رابطه آن با موسیقی اصیل ایرانی، گفت: خنیاگری از گستردگی و سابقه کهنی در ایران برخوردار است و می‌توان گفت، همراه و هم‌طراز با ساز، با آواز پیوند خورده است. پیشینه خنیاگری نشان می‌دهد که این هنر در شهرهای مختلف ایران رواج داشته و صنعتگرایان هنگام انجام کار، به شیوه‌ای آواز می‌خواندند. همین پیشینه، پیوند تنگانگی میان خنیاگری و ساز ایجاد کرده است.

وی اظهار کرد: خنیاگری آنچنان دلنشین و زیبا بوده که از ایران به کشورهای دیگری رفته و حتی این هنر به اروپا و پرتغال منتقل شده است و در آثار آن‌هها دیده می‌شود. این آوازها آنچنان زیبا بوده که پایه‌های خنیاگری تازیان را به‌وجود آورده است. رفته‌رفته ساز هم مورد استفاده قرار گرفت و ترانه‌سرایی هم به آن افزوده شد.

کزازی افزود: ما ایرانیان نقش‌های شگفتی به این هنر زدیم، تا جایی که خنیاگری را به نام ایران می‌شناسند. ایران، بهشت آرمانی خنیاگری بوده و پیوند تنگاتنگی با این هنر داشته است. باید گفت اگر سازی نباشد خنیاگری هم نیست، ساخت ساز بسیار ظریف است و سازنده ساز جان بر چوب و پوست و هرچه سازهای ایرانی از آن ساخته می‌شود می‌دمد، زیرا ساز جان دارد و با نوازنده خود پیوند می‌گیرد.

در ادامه این مراسم، سیدعباس سجادی - مدیرعامل بنیاد آفرینش‌های نیاوران - نیز گفت: خوشحالم که به‌عنوان عضو کوچکی از جامعه سازسازان که پیش استاد امیرعطایی آموزش دیده‌ام، امروز در این مراسم حضور دارم. هرچند باید بگویم نزد این استاد ارجمند، بیشتر از ساز، اخلاق و ادب آموختم.

او اظهار کرد: به‌واسطه علاقه‌ای که به حوزه موسیقی داشتم، مقدماتی را در حوزه ساخت ساز از ایشان آموختم، اما بیشتر وقتم را برای آواز، شعر و ترانه گذاشتم. به آقای مازیار حیدری هم تبریک می‌گویم، ایشان یک انسان عاشق است و کاری که ایشان کردند، یک انسان عاشق انجام می‌دهد، چون منافع و درآمدی ندارد.

مدیرعامل بنیاد آفرینش‌های نیاوران اضافه کرد: در سالگرد زلزله بم که افتخار همراهی با استاد شجریان را داشتم، در آنجا چند روزی برنامه‌های بم‌خوانی را برای شبکه دو صداوسیما ساختیم که انعکاس بسیار خوبی داشت. با استاد بحث می‌کردیم درباره ترانه‌سرایی و ایشان می‌گفت: ترانه‌سرایی مانند سازسازی است، سازنده‌ی ساز علاوه بر نجاری، باید موسیقی هم بداند، ترانه‌سرا هم باید این‌طور باشد و این، نکته‌ی عمیقی بود. در واقع همه این هنرها مثل دانه‌های تسبیح به یکدیگر مرتبط است. سازسازی و موسیقی و ترانه همه به هم پیوند دارد. متأسفانه در جامعه ما، هنر ساخت ساز جدی گرفته نشده و کانون ساخت ساز هم تعطیل است که امیدواریم به‌زودی بازگشایی بشود و شاهد توجه و حمایت از این هنر باشیم.

پروفسور سیدحسن امین - حقوق‌دان، تاریخ‌دان، نویسنده، مترجم و حافظ شناس ایرانی - نیز در صحبت‌هایش با خواندن «هنر برتر از گوهر آمد پدید» از حکیم ابوالقاسم فردوسی، اظهار کرد: اگر قرار باشد در فرهنگ ایرانی از دو نفر به‌عنوان پدر ملت، فرهنگ و هویت و هنر ایرایی نام ببرم، در دوران پیش از اسلام، کوروش کبیر و دیگری که پس از اسلام در هویت من و شما بسیار تأثیرگذار بود فردوسی است. براساس این بیت، هیچ چیزی نسبت به هنر، برتری ندارد و هنرمند هر کجا رود بر صدر می‌نشیند.

ایسنا نوشت:وی ادامه داد: افتخار دارم که مقدمه انگلیسی کتاب «راز ساز در ساختار تار» اثر مازیار حیدری را که با تلاش فراوان آن را تصنیف کرده است، ساخته‌ام. تا کنون بر ۲۵۰ اثر از آثار معاصران، مقدمه نوشته‌ام؛ اما مقدمه نوشتن بر این کتاب از آن نظر که بخشی از فرهنگ هنر و تاریخ ایران است، برایم افتخار بزرگی بود. من به سهم خودم از همه شما هنرمندان و اساتید به‌خاطر حضور در فرهنگسرای نیاوران برای رونمایی از این کتاب ارزشمند تشکر می‌کنم.

او اضافه کرد: امیدوارم به‌زودی این کتاب به چاپ دوم برسد و از آن حمایت شود، چون هیچ مصنف و مولف و هنرمندی بدون پشتیبانی عملی نمی‌تواند برنامه‌هایش را پیاده کند.