مدیرعامل انجمن تصویرگران گفت : انجمن تصویرگران تنها انجمنی است که جا نداشته و مکانش استیجاری است.
هنرنیوز: تاریخ تصویرگری نوگرای کتاب کودک به حدود 50 سال قبل باز می‌گردد اما انجمن حدود هفت سال است که تاسیس شده علت چیست؟
هرچند هفتمین سال تاسیس انجمن است اما باید توجه داشت بقیه انجمن‌ها هم در همین بازه زمانی و یا حول و حوش آن شکل گرفتند. قدیمی‌ترین انجمن، انجمن گرافیک است که دو سال زودتر شکل گرفت. در واقع عمر انجمن‌ها نهایت به ده سال پیش باز می‌گردد. در آن زمان NGOها با هدف وابستگی کمتر به دولت شکل گرفتند. البته ناگفته نماند ستاد تصویرگری وابسته به وزارت ارشاد در سالهای 66-67 شروع به کار کرد. اولین دوسالانه تصویرگری هم در سال 68 برگزار شد.
هنرنیوز: در دوره مدیرعاملی انجمن چه اهدافی را دنبال کردید، آیا این اهداف عملی شده است؟
من مدیرعامل انجمن و زیر نظر هیئت مدیره هستم .سیاستگذاری‌ها هم از سوی هیئت مدیره انجمن تعیین می‌شود.البته هیئت مدیره جدید از بهمن ماه آمده است و تا کنون از لحاظ پیشبرد اهداف با مشکلی مواجه نشدیم.ما توانستیم فضای رکود را ازبین ببریم و تصویرگران را فعال‌تر کنیم.برگزاری دو سالانه نیایش، شرکت در بخش تصویرسازی جشنواره جوان ملی، شرکت در جشنواره آزادگان، پیگیری کارهای صنفی و حقوقی از جمله این موارد است. همچنین ما پیگیر برگزاری ششمین دوسالانه تصویرگری پس از وقفه چند ساله هستیم.
هنرنیوز: صحبت از برگزاری دوسالانه شد. بالاخره این دوسالانه برگزار می‌شود؟ آیا شما توانستید با مرکز هنرهای تجسمی به تعامل برسید؟
قراربود برنامه‌ریزی برای سال آینده باشد.من هم در مصاحبه هایم به این موضوع اشاره کرده‌ام البته دوستان خبرنگار شما شیطنت کرده و به گونه‌ای جلوه دادند که قرار است این دوسالانه امسال برگزار شود.طبق توافق اولیه این برنامه ریزی برای سال آینده خواهد بود هرچند مذاکرات ما هنوز به اتمام نرسیده اما برای برگزرای یک دو.سالانه بین المللی با هشت سال وقفه نیازمند یکسری اطلاعات و ارتباطات بین‌المللی هستیم، بانک اطلاعاتی قبلی کارایی چندانی ندارد. جهت برقراری ارتباط و دعوت از تصویرگران جهانی نیازمند اطلاعات جدید هستیم که این موضوع زمانبر است.
هنرنیوز: وقفه در برگزاری دوسالانه چه آسیبی به تصویرگری می‌رساند؟
هدف از برگزاری دوسالانه‌ها برقراری ارتباط بین هنرمندان مختلف در سطوح متفاوت و از کشورهای گوناگون است. در حال حاضر هنرمندان تصویرگر در جشنواره های بین المللی حضور فعال دارند اما به ندرت تعدادی از افراد که تعدادشان به انگشتان دست هم نمی‌رسد توانستند آثاری از کشورهای دیگر را به نمایش درآورند به عنوان نمونه برداران عامه کن و گروه کتاب آبی ( کتاب آبی یک گروه بین‌المللی است با محوریّت دو تصویرگر ایرانی؛ حسن عامه‌کن و علی عامه‌کن و باقی اعضای گروه، تصویرگرانی هستند از کشورهای دیگر مانند ایتالیا، فرانسه، اسپانیا، ژاپن، پرتغال، مجارستان، مکزیک، هلند، روسیه، سوئد )افرادی از این دست هستند. خوب مسلما این فعالیت‌های جسته گریخته جایگزین دوسالانه نمی‌شود .گلایه ما این است چرا فقط انجمن تصویرگران باید چوب سیاستگذاری‌ها را بخورد و در بین همه انجمن‌ها سریع نادیده گرفته شود.
هنرنیوز: تصویرگری امروز تا چه حد از سنت تصویرگری ایرانی تاثیرگرفته؟ آیا به نظر شما تصویرگری امروز به سمت نقاشی حرکت نکرده است؟
تصویرگری ذهنی ما به عنوان تصویرگری کتاب در کل دنیا خیلی پیشرفت کرده و ما شاهد حرفهای تازه در این زمینه هستیم ، تاکنون جوایز خوبی هم دریافت کرده‌ایم. در این یک دهه اخیر بخصوص بعنوان داور انتخاب شدیم وحتی سالن‌های نمایشی در خارج از کشور برای تصویرگران ایران در نظر می‌گیرند. تصویرگری ما در دنیا به جایگاه محکمی دست یافته اما اینکه تصویرگری ما به کدامین سمت در حرکت است باید گفت تصویرگری جنسی از نقاشی است،همچنان که نقاشی نوین و مدرن‌تر شده همین حرکت در تصویرگری هم تکرار شده است. ما نمی‌توانیم در دوره نقاشی پست مدرن به تصویرگری دوره قاجار بازگردیم. شاید این اتفاق بیفتد اشکالی هم ندارد اما سبک، سیاق،پویایی و خلاقیت همچنان در تصویرگری در حال شکل‌گیری است.
هنرنیوز: ارزیابی شما از جشنواره‌ها و مسابقات جهانی چیست؟
جشنواره خارجی اتفاقات خوبی است ولی سود آن را قطعا برگزارکننده می‌برد.شاید رفتن به جشنواره‌ها مصادف با دیده شدن، شناخته شدن و برقرای ارتباطات فرهنگی باشد،اما اگر بخواهیم تاثیر داخلی، سیاستگذاری، ساختار ارزشیابی و بررسی نمایشگاههایی که آثار برتر را انتخاب می‌کنند مورد ارزیابی قرار دهیم و بواسطه این انتخاب و تحولات در بازار داخلی،سیستم رقابتی ایجاد و محصولات بهتر را به فروش برسانیم، باید گفت نباید خود را گول بزنیم. در یک کلام در کشور اصلا به این موضوع بها داده نشده و چنین نگاه عمیقی به تصویرگری وجود ندارد.اگر دقت کنیم با اینکه فضای تصویرگری ایران حرفهای است اما متاسفانه طبق تحقیقات به عمل آمده کمتر از 50 درصد تصویرگری حوزه نشر را دوستان تصویرگر تشکیل می‌دهند. عملا حدود 70 درصد آثار چاپ شده فاقد کیفیت تصویرگری مناسب هستند.این ضعف در حوزه ادبیات مخصوصا ادبیات کودکان به شدت احساس می‌شود .چرا که بخشی از آثار ترجمه شده با تصاویر خارجی و برخی آثار فارسی با تصاویر کارتونی ضعیف عملا بچه‌ها را از محصولات خوب و با کیفیت در حوزه کتاب و ادبیات محروم می‌کند.
هنرنیوز: فکر می‌کنید برای رفع این مشکلات چه کاری باید انجام داد؟
برای رفع این مشکل باید سیاستگذاری کلان بشود کار انجمن نیست این مسئولیت برعهده وزارت ارشاد است البته اگر با همراهی انجمن اقدامات مقتضی انجام شود که خوب مطمئنا بهتر است.این مساله باید بالاخره رسیدگی شود وگر نه کماکان مشکلات در حوزه تصویرگری ونشر آثار با کیفیت باقی می‌ماند.
هنرنیوز:موانع تاثیرگذار بر راه رشد انجمن تصویرگران چیست؟
انجمن تصویرگران یک نهاد صنفی است اما بعنوان یک NGO باید از ابتدایی‌ترین حمایت‌ها از سوی نهاد دولتی برخوردار باشد تا جنسی از استحکام را بین اقشار مختلف هنرمندان بوجود آورد و توسط این مرکز مسائل و مشکلاتش حل شود اما متاسفانه هنوز تصویرگران از مشکل بیمه ،امکانات و تسهیلات رنج می‌برند.انجمن نمی‌تواند خودش به هنرمندان وام یا بیمه دهد.نهادهای فرهنگی باید این امکان را فراهم آورند اما متاسفانه این کار به شکل متمرکز و درستی انجام نمی‌شود.
حمایت‌های از هنرمندان ضروری است. این قشر چرخه فرهنگی یک کشور را به حرکت درمی‌آورند. از انجمنی که.مکانش را خودش اجاره کرده و مورد حمایت مالی نیست چه انتظاری باید داشت؟
هنرنیوز : یعنی انجمن تصویرگری مکانی زیر حمایت وزارت ارشاد ندارد؟
خیر همه انجمن‌ها از طریق خانه هنرمندان مکانی را برای فعالیت خود دارا هستند اما تنها انجمنی که جا ندارد ،مکانش استیجاری است و پول آن را خودش تقبل می‌کند انجمن تصویرگران است.
وقتی درآمد زایی ندارید درواقع هزینه‌ای که می‌کنید از جیب می‌رود. در این 7-8 سال به سختی به کار خود ادامه دادیم .انجمن تصویرگران از همه تصویرگران حرفهای تشکیل و آنها از این انجمن حمایت می‌کنند و آن را به رسمیت می‌شناسند اما مسئولان فرهنگی حمایت خود را از آنها دریغ کرده‌اند.
