مهدی الیاسی معاون سیاست گذاری و ارزیابی راهبردی علمی و فناوری ریاست جمهوری در گفتگو با هنرنیوز با اشاره به مقوله فرهنگ در حوزه علم و فن آوری افزود: معتقدم «فرهنگ» یک نسبت رفت و برگشتی با علم و فن آوری دارد این درحالی است که توسعه اقتصاد دانش بنیان، به معنای عام ، نیاز به اصلاح فرهنگ دارد.

وی با بیان اینکه ما با این فرهنگ خانواده، فرهنگ آموزش و حتی فرهنگ مدیریتی خود، به اقتصاد دانش بنیان نخواهیم رسید چرا که این فرهنگ ها مبتنی بر منابع نفتی است ادامه داد: بر اساس یک گفته قدیمی از کودکی به ما آموختند که همیشه به فکر یک آب باریکه برای زندگی خود باشید و به قول یکی از اساتید، کارمند ها بر همین اساس و از ترس اینکه یک شب گرسنه نخوابند، همیشه گرسنه خوابیدند. لذا با این فرهنگی که گفته می شود «هرگز پایت را از گلیم خودت درازتر نکن» و یا اینکه «آهسته بیا و آهسته برو»، هرگز کار آفرینی اتفاق نمی افتد.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: هم اکنون حوزه فرهنگ ، بزرگترین بازار کسب و کار مبتنی بر خلاقیت و اقتصاد دانش بنیان است به شرطی که درک درستی از فرهنگ داشته باشیم.

دکتر مهدی الیاسی با اشاره به حوزه هایی مثل سینما ، موسیقی اظهار داشت: انواع رسانه مثل سینما، موسیقی و دیگر هنرها ؛ حتی موضوعاتی مثل روان شناسی که تلفیقی از فرهنگ و جامعه شناسی است هم اکنون، بازارهای بزرگ اقتصادی هستند و با وجودی که ما تعداد فارغ الحتصیل های زیادی هم در این حوزه ها داریم اما هرگز در این بخش ها فعال نبودیم.

وی با بیان اینکه ما در معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری به دنبال آن هستیم که چند مرکز محاوره ای در حوزه فرهنگ ایجاد کنیم افزود: به عنوان مثال؛ در دنیا مفهوم حلال ، به یک کسب و کار بزرگ هم برای مسلمانان و هم برای غیر مسلمانان تبدیل شده است چرا که غیر مسلمانان هم می دانند که در این نوع کسب و کار، کنترل های استانداردی با محدودیت های معقولی وجود دارد و به همین منظور، کسب و کار حلال برای غیر مسلمانان نیز ، ارزشمند و سودآرو است. لذا ما مبتنی بر فرهنگ دینی هم؛ می توانیم کسب و کارهای متعددی راه اندازی کنیم.

معاون سیاست گذاری و ارزیابی علمی و فناوری ریاست جمهوری با بیان اینکه معمولا در کشور در خصوص«اقتصاد فرهنگی» همواره تضادی وجود داشته مبنی بر اینکه اهالی فرهنگ معتقدند نباید ساحت فرهنگ به اقتصاد آلوده شود اضافه کرد: ما هم معتقدیم نباید فرهنگ به کاسب کار آلوده شود اما از سوی دیگر بر این باوریم که اقتصاد فرهنگی به معنی میراث ملی ، میراث فرهنگی و میراث هنری است که می تواند به یک جریان اقتصادی تبدیل شود. لذا این کار به معنای آلوده شدن ساحت فرهنگ به اقتصاد نیست بلکه نفوذ فرهنگ یک کشور بر بال اقتصاد دنیا است.

این مسئول علم و فناوری با اشاره به وفور سریال های ترُکی و کُره ای در ایران تاکید کرد: هم اکنون این سریال ها ، فرهنگ کشورهای خودشان را به ما صادر می کنند که به نوعی در حوزه بنگاه های اقتصادی جا می گیرند که بر بستر «اقتصاد فرهنگی» عمل می کنند.

به گفته وی، حوزه های فرهنگی مثل هنر، میراث فرهنگی ، رسانه ها و ... پتانسیل افزایش درآمد سرانه کشور را دارا می باشند و همچون بسترهای اقتصادی بزرگی عمل می کنند که با سرمایه گذاری خیلی بالا فعالیت می کنند.

الیاسی یاد آور شد: گاهی اوقات یک سایت خبری می تواند مخاطبین چند میلیونی داشته باشد در حالی که برای یک کالای تولیدی ، تصور چنین وسعت مشتری، آن هم با این سرعت ؛ غیر ممکن است.