محمد سلحشور وضعیت خرید و فروش آثار خوشنویسی را نامناسب توصیف و تاکید کرد بقای یک دوسالانه توسط چاپ آثار به نمایش درآمده میسر می‌شود.


به گزارش هنر نيوز ،محمد سلحشور، از اساتید خوشنویسی و عضو هیئت انتخاب آثار دومین دوسالانه خوشنویسی در مورد کارهای ارائه شده این نمایشگاه به خبرنگار مهر گفت: امروزه سطح خوشنویسی خیلی بالا رفته است. الان بیش از 9 هزار خوشنویس خوب در کشور وجود دارد که تعداد زیادی از آنها دارای درجه استادی هستند. این آمار نسبت به گذشته بسیار افزایش یافته است.


وی همچنین به افزایش تعداد خوشنویسان زن اشاره کرد: شاید در طول تاریخ 5 زن خوشنویس هم نداشته باشیم اما درحال حاضر 1100 خوشنویس ممتاز زن وجود دارد که نشاندهنده علاقه این قشر به هنرهای اصیل ایرانی است.


سلحشور با بیان اینکه تعداد خوشنویسان نشان از شان چنین هنری در میان مردم دارد، افزود: برخی نسبت به برگزاری دوسالانه خوشنویسی در قزوین انتقاد می‌کنند و می‌گویند بهتر بود در تهران برگزار می‌شد. اما به شخصه قزوین را به عنوان شهری برای رشد خوشنویسی قبول دارم. در تمام دنیا نیز رسم است که سعی می‌کنند برنامه‌ها در یک شهر متمرکز نشود و به شهرهای دیگر توجه شود تا هنر توسعه بیابد.


وی همچنین در مورد انتقادهایی که در مورد دوسالانه خوشنویسی صورت می‌گیرد، ابراز داشت: مسئله این است که هر نمایشگاهی نکات قوت و ضعفی دارد. من ترجیح می‌دهم نکات مثبت هر رویدادی را نگاه کنم اما گاهی می‌‌بینم عادت کرده‌ایم کمتر به سمت بزرگنمایی و دیدن زیبایی‌ها می‌رویم و مدام درباره نکته‌های منفی صحبت می‌کنیم.


 سلحشور درباره وضعیت خرید و فروش آثار خوشنویسی عنوان کرد: فروش آثار خوشنویسی اصلا خوب نیست. خوشنویسان زیادی پرورش یافته‌اند ولی به موازات تولید آثار هنری، هنوز نتوانسته‌ایم خریداری برای کارهای آنها بوجود بیاوریم. هرچند جامعه ما کم‌کم توانسته است جذابیت این موضوع را درک کند و می‌توان گفت در چند سال اخیر بحث‌های زیادی در مورد اقتصاد هنر می‌‌شود.


وی در توضیح وضعیت اقتصاد هنر ادامه داد: با وجود اینکه تعداد خریداران کم است اما تشویق کننده‌های زیادی وجود دارند که  در میان هنرمندان انگیزه ایجاد می‌کنند.


سلحشور اما ترغیب مردم به خرید آثار را وظیفه دولت دانست: دولت باید زمینه‌ای برای معرفی هنرمندان وخرید آثار آنها توسط مردم ایجاد کند. در بسیاری از کشورها برای حمایت از هنرمندان زمانی که ساختمانی ساخته شد، فضایی برای نصب آثار هنری درنظر گرفته می‌شود و خریداران آن بنا مجبور هستند کار هنری در آن ساختمان نصب کنند اما متاسفانه این اقدام هنوز در ایران شکل نگرفته است.


این استاد خوشنویسی سپس به بحث اختصاص نیم درصد از بودجه عمرانی سازمان‌ها برای  خرید آثار هنری اشاره کرد: قبلا قرار بود دو درصد از بودجه عمرانی کشور به خرید آثار هنری اختصاص پیدا کند که بعد از مدتی به نیم درصد رسید و الان شاهد هستیم همان نیم درصد هم تصویب نشده است. اگر این اقدام انجام می‌شد خرید و فروش‌ها رونق می‌گرفت و مردم هم تشویق می‌شدند.


وی اظهار داشت: هنرمندان ما به جایگاه خوبی رسیده‌اند اما هنوز از نظر اقتصادی مشکل دارند و مجبور هستند کارهای دیگری انجام دهد تا بتوانند امرار معاش کنند. درحالیکه  به جایگاه بالایی در سطح بین‌المللی رسیده‌اند مثلا در حراج‌های خارجی آثار هنری ترک‌ها، عرب‌ها و هندی‌ها توسط مردمانی از خود همان کشور خریداری می‌شود درحالی که کارهای ایرانی آنقدر طرفدار دارد که بیشترین خریداران را خارجی‌ها تشکیل می‌دهند.


سلحشور با اشاره به اینکه استقبال از آثار هنرمندان ایرانی، لزوم سرمایه‌گذاری در این بخش را می‌طلبد، چاپ آثار دوسالانه را موجب تداوم یک دوسالانه ذکر کرد: برای نگهبانی یک دوسالانه باید یک انتشاراتی داشته باشیم تا آثار راه یافته را چاپ کنیم وموجب بقای آثار  شویم.


وی در پایان خواستار برنامه‌ریزی منسجم‌تر برای دوسالانه‌ها شد: در بیشتر مواقع، دوسالانه برپا می‌کنیم و بعد از اتمام آن، انگار هیچ نمایشگاهی برگزار نشده و دوباره چند ماه مانده به برپایی دوسالانه بعدی، کارها را با عجله شروع می‌کنیم.


اولین دوسالانه خوشنویسی از 23 اردیبهشت در سرای سعدالسلطنه قزوین آغاز به کار کرد و تا 18 خرداد ادامه دارد.