این کارگردان نمایشنامه‌نویس، پژوهشگر تئاتر آئینی سنتی گفت: اگر یک نمایش آئینی سنتی کیفیت‌های لازم را داشته باشد، مطمئنا همه نسل‌ها با آن ارتباط برقرار می‌کنند.
وی ادامه داد: البته می‌توان ضمن حفظ تکنیک‌های نمایش سنتی تحلیل جدیدی ارائه داد و در واقع زیر متن کار، شکلی معاصر داشته باشد. معاصرسازی در نمایش‌های آیینی سنتی می‌تواند باعث علاقه و توجه بیشتر نسل جوان به این گونه تئاتر باشد.
این کارگردان همچنین تصریح کرد: مثلا با استفاده از تکنیک گریز می‌توان مسائل روز را در دل قصه‌های قدیمی روایت کنیم. البته ما در زمینه آموزش نمایش‌های آئینی دچار معضل هستیم، تعداد هنرمندانی که بتوانند در این گونه نمایشی کار کنند خیلی کم شدند. البته کارهای مثبتی هم در تئاتر آیینی سنتی در حال انجام است و باید امیدوار باشیم که کم‌کم شرایط آموزشی تئاتر آیینی سنتی‌مان بهتر شود.
این پژوهشگر تئاتر در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره نمایش جدیدش «عروسی خان مظفر» که در تماشاخانه «سنگلج» اجرا می‌شود، گفت: این نمایشنامه یک بخش از یک نمایشنامه چهارگانه به نام «چاله میدان» است که بخش اول آن به نام «ارباب پاکروان و نوکرش ماهک خوش سیما» سال ۸۵ در تالار «مولوی» اجرا شد.
وی ادامه داد: مدت‌ها بود که می‌خواستم بخش‌های دیگر این چهارگانه را به صحنه ببرم که بالاخره شرایط برای اجرای بخش آخر این مجموعه، فراهم شد.
ناصربخت درباره قصه «عروس خان مظفر» توضیح داد: این کار تلفیقی از نمایش‌های تخت حوضی و خیمه شب‌بازی است و داستان آن درباره اتفاقی است که در داخل خیمه می‌افتد. «طیاره» خانم که شخصیت اصلی نمایش است، دچار مشکلاتی در بازار در برخورد با «داروغه» و «تاجر» می‌شود و بعد با کمک «مرشد» و «مبارک» آن‌ها را داخل صندوق می‌اندازد که در ادامه اتفاقات دیگری می‌افتد.
این کارگردان درباره استقبال تماشاگران از این نمایش و همچنین شرایط اجرا در تماشاخانه «سنگلج» مطرح کرد: با وجود اینکه اجرای ما در بدترین زمان است و نزدیک نوروز است اما استقبال از سوی تماشاگران خوب و راضی کننده بوده است، اما به هر حال مشکلات اقتصادی باعث شده است که بخشی از مردم تئاتر را از سبد کالایشان کنار بگذارند و امکان دیدن تئاتر را پیدا نکنند.
او همچنین تصریح کرد: سالن «سنگلج» سالن بسیار خوبی است ولی برای همه نمایش‌های آیینی مناسب نیست. باید در کنار آن از سالن‌های میدانی هم بهره‌مند باشیم، البته ویژگی‌های این سالن برای اجرای ما کاملا مناسب بود.
این مدرس تئاتر با اشاره به شرایط اجرای تئاتر آیینی و سنتی تصریح کرد: اگر فضای با ثباتی در نمایش‌های آیینی سنتی داشته باشیم و گروه‌ها به سمت مستقر شدن بروند، می‌توانیم به خودکفایی تئاتر آیینی امیدوار باشیم.
ناصر بخت درباره اینکه هزینه‌های نمایش‌اش بر عهده خود گروه بوده است، ادامه داد: ما برای این کار هنوز هیچ کمک هزینه‌ای دریافت نکردیم و همه چیز بر عهده خودمان بوده است. واقعا مگر من کارگردان چند بار این امکان را پیدا می‌کنم که این فداکاری را انجام دهم؟! امروز بسیاری هنرمندان و بازیگران تئاتر مجبور شده‌اند برای معیشت‌شان به سراغ کارهای دیگر بروند برای اینکه بالاخره می‌خواهند زندگی کنند، امروز تئاتر ما تنها ظاهرش حرفه‌ای است و ما اگر گروه‌های حرفه‌ای تئاتر نداشته باشیم، همیشه در سطح می‌مانیم.
نمایش «عروسی خان مظفر» به نویسندگی و کارگردانی محمدحسین ناصربخت تا پایان اسفندماه ساعت ۱۹ و ۳۰ دقیقه هر شب در تماشاخانه «سنگلج» به صحنه می‌رود.
