علی دهباشی:
«عدل» به دنبال زمینه‌های بکر تاریخ و فرهنگ می‌رفت
سردبیرمجله بخارا می‌گوید:« پروفسور عدل همیشه امیدوار بود و اگر قرار بود کاری را برای ایران انجام دهد ، هیچ گاه منتی بر سر کسی نمی‌گذاشت و وظیفه خودش می‌دانست که برای باستان‌شناسی و ایران‌شناسی این سرزمین هر کاری که از دستش برمی‌آید، انجام دهد.»
تاريخ : سه شنبه ۲ تير ۱۳۹۴ ساعت ۱۶:۵۳
به گزارش هنرنیوز؛ علی دهباشی روزنامه‌نگار، ادب‌پژوه، نویسنده و سردبیر مجلهٔ بخارا است. او تلاش گسترده‌ای در معرفی آثار و زندگی بزرگان فرهنگ و ادب و هنر ایران و جهان داشته است.
دهباشی در مراسم و بزرگداشت‌های متعدد از مرحوم شهریار عدل دعوت به عمل آورده یا یادداشتی از او منتشر کرده است از جمله به مناسبت انتشار آلبوم عکس‌های مونتابونه با عنوان «ایران عصر قاجار از دید مونتابونه عکاس ایتالیایی» که موضوع سخنرانی دکتر شهریار عدل « رونق صنایع جدید در ایران قرن نوزدهم، چگونگی ورود اولین دوربین‌های عکاسی به ایران و اشتیاق دربار به فن عکاسی» بود .
او با اشاره به این که تا کنون چندین دست نوشته از عدل را در مجله های کلک و بخارا منتشر کرده است، درباره‌ی شخصیت این چهره سرشناس حوزه‌ی میراث فرهنگی می‌گوید:« پروفسور عدل در وهله اول یک ایران‌شناس برجسته بود. مقالات ایشان درباره مسائل باستان‌شناسی و ایران‌شناسی به زبان‌های انگلیسی و فرانسه در مهمترین نشریات دانشگاهی در فرانسه، اروپا و امریکا منتشر شده است.»
وی می‌‌افزاید:« از طرفی ایشان به دنبال زمینه‌هایی از تاریخ و فرهنگ می‌رفت که بکر بود و کسی در مورد آنها کار نکرده بود. از این جهت کار ایشان بسیار ارزشمند و حائز اهمیت است.»
دهباشی همچنین به تلاش‌های عدل در ثبت اثار تاریخی و باستانی ایران در فهرست آثار جهانی در یونسکو اشاره می‌کند و می‌گوید:« سازمان یونسکو نه تنها به ایشان اعتقاد داشت بلکه شهریار عدل بازرس و ارزیابی بود که یونسکو در بسیاری از موارد که احتیاج به یک کارشناس خبره و برجسته داشت از ایشان کمک می‌گرفت تا در آن مورد نظر دهد.»
او تأکید می‌کند:« حضور عدل همواره مایه دلگرمی اهالی فرهنگ، تاریخ و میراث فرهنگی بود.او همیشه امیدوار بود و اگر قرار بود کاری را برای ایران انجام دهد، هیچ گاه منتی بر سر کسی نمی‌گذاشت و وظیفه خودش می‌دانست که برای باستان‌شناسی و ایران‌شناسی این سرزمین هر کاری که از دستش برمی‌آید، انجام دهد. هرگز از او گله و شکوه‌ای نشنیدم. ایشان با وجود حجم زیاد کار همواره با روی خوش و باز به دانشجویان و علاقه‌مندان پاسخ می‌گفت.»
