امیر دژاکام، نویسنده و کارگردان تئاتر «یک دامان ماه و ستاره» در نشست رسانه‌ای تئاتر «یک دامان ماه و ستاره» که امروز در تالار وحدت برگزار شد گفت: این کار حاصل 30 سال زندگی من در تئاتر است.

به گزارش هنرنیوز این کارگردان ضمن اشاره به سیر حرکتی کارهایش و رسیدن او به این اثر گفت: فکر یک کار با این ویژگی‌ها از سال‌های شروع تحصیل در من شکل گرفت. همیشه باور داشتم سه گونه‌ی تئاتر در ایران که نقالی، تخته خوانه و شبیه خوانی است، نیاز به تغییر و تحول دارد. این گونه تئاترها برای انسان 70 سال پیش جذاب بوده، اما انسان معاصر سلیقه‌ی تازه‌ای دارد و انسان امروز عاقلانه‌تر می‌اندیشد. نمایش ایرانی گرایش بیشتری به احساس دارد، اما باید به سمت عاقلانه‌تر شدن حرکت کند.

وی افزود: موضوعات تئاتر باید زندگی انسان امروز را در بر بگیرد. نمایش در صد سال بیش کل موضوعات زندگی مردم آن دوران را در بر می‌گرفت، تئاتر امروز هم باید این ویژگی را داشته باشد، اما با یک انقطاع مواجه شده است.

سرپرست گروه ماهان در خصوص انگیزه کارش توضیح داد : عنصرهای اساسی تئاتر در نمایش ایرانی وجود دارد، به تصویر کشیدن آنها انگیزه کار من بود. مسئله ارتباط در بازیگر، فلسفه و تکنیک در نمایش را سعی کردم رعایت کنم. در کل این کار حرکتی است که بعد از 30 سال تشکیل گروه «ماهان» شکل گرفته و امیدوارم بدون دور شدن از احساسات و عقاید به تغییرات مثبتی به شبیه‌خوانی رسیده باشم.

وی افزود : در ادبیات ایران موضوع قصه در قصه به طور مکرر بیان شده و این شکل قصه‌گویی در فرهنگ ما همواره وجود داشته است. که من نمایش «یک دامان ماه و ستاره» را به این شیوه روایت کرده‌ام چون مشخصه‌ی بیانی شرق است. شبانه‌روز مشغول نگارش نمایشنامه بودم که در نهایت نسخه‌ی هفتم کار به عنوان نسخه‌ی نهایی انتخاب شد.

این کارگردان تئاتر در خصوص سفارشی بودن کار بیان داشت : کار و اعتقاد من سفارش‌پذیر نیست، هر گاه نمایشنامه‌ای نوشته‌ام به آن اعتقاد داشتم چون کار من تئاتر است و به صورت حرفه‌ای به آن نگاه می‌کنم. در این زمینه هم علاقه‌مندم نمایش ایرانی کار کنم، حتی نمایش خارجی را هم به روایتی ایرانی بیان می‌کنم. با تمام این تفاسیر خواستگاه من تعزیه است.

دژاکام در مورد شبیه‌خوانی توضیح داد: شبیه خوانی دو بخش است، یک بخش آن عبادی است که در تعزیه مخاطب به عزاداری می‌پردازد تأثیر یک خیر شود و بخش دیگر آن تئاتر است که یک عمل عقلانی است.

بنابراین کارگردان در این زمینه دشوارات من برای این کار از شبیه‌خوانی آموخته‌ام اما «یک دامان ماه و ستاره» یک شبیه‌خوانی نیست و من قصد تکرار شبیه‌خوانی را ندارم. اما معتقدم تعزیه باید حمایت شود.

نویسنده و کارگردان تئاتر «یک دامان ماه و ستاره» درباره کارش توضیح داد : محسن میرزایی آهنگساز جوان و خوش آتیه ماست که با یک ارکستر کوبه‌ای همکاری می‌کند. و در کل سعی شده در کار از بهترین‌ها استفاده کنیم. عوامل کار تمرینات سختی داشتند به طوری که من نگران بیمه آنها بودم چون در صحنه‌های جنگ امکان صدمه خوردن به آنها وجود داشت. بازیگرانی چون،‌ رحیم نوروزی، حسین محب‌اهری و شهرام عبدلی با منولوگ‌های چند دقیقه‌ای روی صحنه می‌آیند در کل امیدوارم با این کار به اهدافی که تعیین کرده‌ام برسم، چون بعضی از قسمت‌های نمایشنامه را نتوانستم اجرا کنم.