به گزارش هنرنیوز، دكتر سیدحسن مطیعی لنگرودی در همایش ملی گردشگری، توسعه‌ی پایدار، عدم اتكا به درآمدهای نفت گفت: اقتصاد گردشگری، یك تفكر است و باید در ایجاد این تفكر و پذیرش آن به جای نفت، كارهایی در ایران انجام شود.
او اضافه کرد: بسیاری از مدیران میانی ما كه باید برنامه‌ریز امور باشند، در گردشگری مشكل دارند.
وی ادامه داد: گردشگران با معاون گردشگری در تماس نیستند. آن‌ها با سطوح پایین‌تر در شهرستان‌ها و مناطق گردشگری ارتباط دارند و باید روی آن‌ها كار شود.
مطیعی متذکر شد: لازم است كلاس‌های مختلفی در زمینه‌ی اقتصاد گردشگری برای این اشخاص گذاشته شود و روی مسأله‌ی گردشگری جایگزین نفت كار شود.
وی با اشاره به سرعت پرشتاب كشورها در توسعه‌ی گردشگری، خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم سلانه‌سلانه كار كنیم به ته صف كشیده می‌شویم. امروز می‌بینیم كه گردشگری از داخل درهای بسته‌ی یك سرزمین خارج شده و به فضای فوق قلمروگرا رسیده است. بنابراین باید مرزهای محدود را درنوردید.
مطیعی ادامه داد: این‌كه ما لپ‌تاپ بسازیم و كشور كره جنوبی را سر جایش بنشانیم یا هواپیما بسازیم، كنكورد را سر جایش بنشانیم، بحث دیگری دارد. گردشگری موشك هوا كردن یا با ناسا رقابت كردن نیست، ما فقط باید زمینه‌ها و پدیده‌هایی را ایجاد كنیم و از گردشگران درآمد به‌دست آوریم.
این استاد دانشگاه با اشاره به زمینه‌هایی كه دیگر كشورها برای كسب درآمد از گردشگران ایجاد كرده‌اند، گفت: ما اعلام می‌كنیم در نوروز ۱۲۰میلیون نفر به سفر رفته‌اند. این تعداد به چه درد می‌خورد فقط جاده‌ها شلوغ و زباله‌ها در طبیعت ریخته می‌شود.
او ادامه داد: این گردشگران همه‌ی مواد غذایی مورد نیازشان را قبل از سفر تهیه می‌كنند و هیچ درآمدی برای جامعه‌ی محلی ندارند. در صورتی كه اقتصاد گردشگری این را نمی‌گوید.
وی تصریح كرد: اقتصاد گردشگری، یعنی ماندگاری جمعیت، ایجاد اشتغال و درآمد برای جامعه‌ی محلی؛ ولی مردم محلی در ایران چه درآمدی از ۱۲۰میلیون نفر كسب كردند؟
مطیعی ادامه داد: در شمال ایران آدم‌های بی‌كار زیادی هستند كه می‌توانند كشتی‌هایی را آنجا راه بیندازند و مردم بیایند و استفاده كنند. این‌گونه درآمدی هم عاید مردم محلی می‌شود، ولی ما چه كرده‌ایم؟
این استاد دانشگاه اضافه کرد: یك كشتی میرزاكوچك‌خان داریم كه آن را بدون استفاده در گوشه‌ای انداخته‌ایم؛ ولی خارجی‌ها چه می‌كنند؛ كارت پستال و یك تمبر با قیمت ۱۰ دلار به گردشگران می‌فروشند و از هر روشی برای كسب درآمد استفاده می‌كنند.
وی تأكید كرد: درآمد گردشگری ایران را از اقتصاد جهانی به یك درصد برسانید، لازم نیست تعداد گردشگران را تغییر دهید فقط درآمدها را زیاد كنید.
وی تأكید كرد: امروزه دیگر تعداد مطرح نیست، این‌كه ۱۰۰ نفر ویترین مغازه‌ای را تماشا كنند و فقط یك نفر خرید كند، فایده‌ای ندارد. ورود گردشگران خارجی به ایران شبیه این مثال است.
او عنوان کرد: گردشگران خارجی كه به ایران می‌آیند هزینه‌گذار نیستند. ما نیازمند گردشگران هزینه‌گذار هستیم تا در سایه‌ی آن‌ها بتوانیم اشتغال و درآمد برای مناطق محروم ایجاد كنیم.
این استاد دانشگاه تهران بیان كرد: امروزه گردشگری روستایی به‌شدت افزایش پیدا كرده است. اگر این اتفاق بیافتد ماندگاری جمعیت در مناطق روستایی ایران بیشتر می‌شود.
وی درباره‌ی ابعاد اقتصاد سیاسی گردشگری توضیح داد: با توجه به تأثیرپذیری فعالیت‌های گردشگری از عملكردهای بین‌المللی، اقتصاد گردشگری نیز به‌شدت از تحولات سیاسی تأثیر می‌گیرد. اتفاقی كه برای لبنان و مصر افتاد. با چند عملیات تروریستی، اقتصاد گردشگری این كشورها با مشكل مواجه شد. این در حالی است كه گرمی روابط سیاسی برعكس این مسأله عمل می‌كند.
او با بیان این‌كه گردشگری پیامدهایی از نظر اقتصادی دارد، تصریح کرد: وزنه‌ی اقتصاد گردشگری مثبت است، البته گردشگرانی هم هستند كه زباله تولید می‌كنند. این به مدیریت مناطق گردشگری برمی‌گردد. اگر همین دو نفر هم نیایند كه چیزی نصیب ما نمی‌شود.
مطیعی با بیان این‌كه گردشگری هنوز نتوانسته است به‌عنوان منبع درآمد قابل اتكا به‌شمار آید، تأكید كرد: باید تراز پرداخت‌ها در گردشگری مثبت باشد و با حداقل گردشگر ورودی، حداكثر درآمد حاصل شود. پس لازم نیست مدام آمار بدهیم.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: سیاست‌های درون‌گرای ایران در فرآیند جهانی شدن، تدوین نشدن نظام جامع گردشگری بین‌المللی، ایران‌هراسی كاذب در كشورهای سرمایه‌دار، وجود درآمدهای نفتی برای اداره‌ی كشور و نیاز نداشتن به درآمدزایی سایر بخش‌های اقتصادی، ضعف امكانات و زیرساخت‌های گردشگری بین‌المللی و نشناختن نیازهای گردشگری ارز‌آور را از مهم‌ترین مشكلات ایران در جذب گردشگر برای ایجاد اشتغال و درآمد از این طریق دانست.
