یک استاد دانشگاه گفت: حکمت در شرق، از انوار قاهره است که انسان پیش از فراگرفتن باید با حکمت و کشف و شهود و ... آشنا شود.

به گزارش خبرنگار هنرنیوز، نشست حکمت و هنر اسلامی با حضور دکتر اسماعیل بنی‌اردلان، ایرج داداشی و علی محمد صابری عصر روز گذشته در سرای اهل قلم خانه کتاب برگزار شد.

صابری در این نشست، با تاکید بر این که فرهنگ ایرانی از پیش از اسلام و مسیحیت، استمرار بنیادی و پیوسته داشته است، اظهار کرد: هانری کربن در این زمینه می گوید: در ایران دوره جاهلیت پیدا نکردیم. این مساله به دلیل استمرار بنیادی فرهنگ ایرانی است. نمودار فرهنگ ایرانی به صورت زنجیره پیوسته است. ایران گاهی از لحاظ نظامی شکست خورده اما از حیث فرهنگی چنین نبوده است.

وی با بیان این که اندیشه زرتشت پیامبر، بر افلاطون و ارسطو تاثیر گذاشته است، افزود: اگر بخواهیم کلمه حکمت را تعریف کنیم، حکمت را ارسطو در غرب، به عنوان دانش، علم و بصیرت معنا کرده است و آن را به سه دسته نظری، عملی و شعری تقسیم کرده است. در غرب حکمت شعری به هنر می انجامد اما در شرق حکمت یک نور است و به ویژه سهروردی که می گوید جایگاه آن قلب آدمی است.

صابری ادامه داد: حکمت در شرق، از انوار قاهره است که انسان پیش از فراگرفتن باید با حکمت و کشف و شهود و ... آشنا شود.

دکتر ایرج داداشی استاد دانشگاه نیز در این مراسم با تاکید بر این که هنر در تمام فرهنگ ها و ... معناهای مشترکی دارد، گفت: وقتی راجع به حکمت ایرانی صحبت می کنیم به پیشینه ایرانی ها توجه داریم، با نگاه به پیشینه مکتوب که باقی مانده نگاه کنیم می بینم شباهت های بسیاری به آن چه که اکنون ساری و جاری است، دارد. عقل در همه جای دنیا یکی است و معناهایی برآمده از عقل و هنر نیز اشتراکات بسیاری در دنیا دارند.

وی افزود: هنرمند در هند، کسی است که یوگا کار می کند و اهل تامل است و این صورت های ملکوتی را درون خود پیدا می کند. از طریق نماز و نیایش، ذکر، شهود و روش حکمت اشراق هم ریاضت را توجیه می کند. از سوی دیگر هم در چین و ژاپن، تنهایی، فقر و سادگی اصولی است که هنرمند باید رعایت کند. در ادیان الهی هم همین گونه است. ارسطو می گوید حمت کامل ترین صورت علم است؛ حکیم کسی است که شناخت یقینی داشته باشد.

داداشی تصریح کرد: وقتی به منابع اصلی هر فرهنگ می نگریم، بین همه مشابهت های اصولی می بینیم.

وی صحبت های خود را با این گفته به پایان رساند که «خردی که با نیکی همراه نباشد، خرد نیست و هنری که با خرد نباشد، هنر نیست.»