مسعود شُکرنیا در گفت و گو با هنرنیوز با اشاره به این که متأسفانه همه کارها در ایران به صورت انفرادی بهتر از گروهی انجام می‌شود، افزود:این موضوع در اقوام مختلف، فرهنگ‌های گوناگون و حتا در زندگی خانوادگی ایرانیان مشهود است بنابراین یکی از دغدغه‌های همیشگی من این بوده که در کارهای به گونه‌ای عمل کنم که این مشکل کمتر مشهود باشد و یا حذف شود از این رو طراحی‌هایم بیشتر گروهی است.
 

او درباره ارتش انسانی حاضر در ارگ بم توضیح داد: مهمترین هدف در هفتمین جشن راهنمایان گردشگری بازگشت روح زندگی و حضور دوباره گردشگران در بم بود. پس سعی کردم در طراحی هنری ارتش انسانی دوستی و وحدت ایرانیان را نشان بدهم. بنابراین از راهنمایان گردشگری سراسر کشور درخواست کردم تا لباس‌های محلی خود را برتن کنند. اما در این طرح پرچم‌های اقوام در دست استانهای مختلف است فرضاً پرچم استان کرمان در دستان سمنانی‌هاست و ... تا نشان دهیم « همه جای ایران سرای من است»
 

این مستند‌ساز درباره طرح ارتش نیز بیان کرد: ارتش در همه جا، همیشه نشان از آمادگی برای جنگ دارد اما ارتش انسانی بم نشان از صلح و دوستی داشت و می‌خواست پیام صلح و فرهنگ دوستی را به همگان برساند. درست مانند طراحی نقشه ارومیه در سال گذشته که با امضا تک تک راهنمایان گردشگری سراسر کشور این نماد طراحی و با استقبال رو به رو شد و هیچ واکنش منفی به دنبال نداشت.

او با تأکید بر این که هنر ضمن انتقال پیام خود به بهترین وجه می‌تواند کمترین تنش و بیشترین استقبال را به همراه داشته باشد، افزود: هنر می‌تواند تمام تهدیدات را بدون شعار و به دور از هرگونه تخریب یا حرف تند و زاویه‌داری به فرصت تبدیل نماید. در این طرح هم ضمن حضور تمامی اقوام و فراموشی اختلاف نظرها بر این موضوع صحه گذاشته شد که خاک سراسر وطن برای همه ایرانیان فارغ از هر لهجه، قومیت و فرهنگی بسیار ارزشمند است و ما همیشه در کنار هم آرزوی ایران آباد را داریم. و روح زندگی هم باید دوباره به بم بازگردد. 

شکرنیا با بیان این که این ارتش نمادی از مردم سراسر ایران و ارگ بم نمادی از کل خاک ایران بود، خاطر نشان کرد: این ارتش به صورت خبردار و به حالت احترام به جانباختگان بم و با آرزوی روزهای پر امید و شاد برای بازماندگان تشکیل شد.

او با اعلام این که تعداد افراد شرکت کننده در این طرح باید ۱۰۰ نفر می‌بود، گفت: به دلیل تراکم برنامه‌ها این تعداد کمتر شد اما نکته جالب چیدمان دوم ارتش در داخل یک محوطه محبوس به چهار دیواری بود که دقیقاً در سربازخانه‌ی ارگ بم شکل گرفت و می‌خواست تکرار تاریخ را نشان دهد . بنابراین ارتش را دوباره در اسفند ۹۲ در همان مکان و با پیام صلح و دوستی و و وحدت و زندگی تشکیل می‌داد. 

وی با تشکر از همکارانش سعید شکر نیا و لیلا کشاورز و با تأکید بر این که این گروه معمولاً طرح‌های هنریِ‌ فرهنگی را به گونه‌ای انجام می‌دهد که نیاز به هزینه یا اجازه خاص نداشته نباشد و به راحتی قابل اجرا باشد، اظهار داشت:دغدغه گروهی که با آنها کار می‌کنم آن است که از بین رفتن خیلی چیزها مثل اخلاق، انسانیت یا شکوه از دست رفته یک اسطوره به دلیل اهمیت ندادن انسانها به آنها بوده و باید در برخی موارد هر چند با تأثیر کم به کمک این ارزشها آمد.
عکس: مسعود شُکرنیا