پوریا کاکاوند نویسنده و کارگردان نمایش محیطی «چهارسو - سایه» در گفتگو با هنرنیوز گفت: در ابتدا طرحی در ذهنم داشتم که تنها برای سالن چهارسو تنظیم شده بود و اساساً داستان چیزی نبود که ما در کار دیدیم اما زمانی که بحث اجراهای محیطی مطرح شد تصمیم گرفتم که این طرح را نوشته و در کنار آن به علت اینکه می‌خواستم کار در کافه تریای «چهارسو - سایه» اجرا شود و برایم مهم بود که نمایش با محیط اجرا سازگاری داشته باشد طرح دیگری را هم برای تالار سایه نوشتم تا به نمایشنامه‌ای که دیدیم تبدیل شد.
وی در خصوص محل اجرای نمایش اظهار داشت: برایم مهم بود تا کار در کافه‌تریای چهارسو – سایه اجرا رود، به همین خاطر می‌خواستم تا برای هر دو سالن اجرایی داشته باشیم، به عنوان نویسنده حسی به کار داشتم که بسیار سخت بود و نیاز داشتیم که از تمام امکانات این حمل استفاده کنیم به گونه‌ای که من آهنگساز کار را هم کافه‌دار نشان دادم و حس می‌کنم در اجراهای اخیر مخاطب با کار به شدت ارتباط برقرار کرده است.
نویسنده نمایش «تیم شنا» خاطر نشان کرد: دوست داشتم تا در مورد اهالی تئاتر بنویسم و نگاهی هم به زندگی این افراد داشته باشم، عده‌ای معتقد بودند که این نمایشنامه ساده‌ترین و اولین ایده‌ای بوده که ما کار کردیم اما چرا یکبار در تئاتر شهر از مشکلات اهالی همین ساختمان صحبت نکنیم. ناصر تقوایی همیشه می‌گوید در نوشتن اول از خودتان شروع کنید. من در این کار سعی کردم مشکلات هنرمندان تئاتر را نشان دهم، کارگردانی که استرس اجرا را دارد و از سالن اجرا اخراج شده و بازیگری که شرط ادامه زندگی همسرش، ترک حرفه و علاقه‌اش یعنی بازیگری تئاتر است.
کاکاوند تأکید داشت: البته این نمایش تنها در ظاهر به اهالی تئاتر می‌پردازد اما در حقیقت قابل تعمیم است، به همه افرادی است که عاشقانه حرفه‌شان را دوست دارند و به دلایلی باید آن را کنار بگذارند و یا با مشکلات آن کنار آیند. بسیار برایم خوشایند بود که در این نمایش تماشاگر با کار ارتباط برقرار می‌کند و حسش را با کار همراه می‌کند. اصولاً ما کارگردانان از تماشاگران انتظاراتی داریم. من معتقدم در کنار انتظاراتمان باید مخاطب را هم راضی نگه داشته و قصه‌ای را به مخاطب عرضه کنیم که درگیر شود و خودش را بسپارد به نمایش.
وی در مورد نویسندگی و کارگردانی این نمایش به طور همزمان گفت: از همان ابتدا که شروع به نوشتن کار کردم تصمیم داشتم تا کارگردانی این کار را انجام دهم، البته اپیزود نمایش بازیگر را، از نمایشنامه ای که سابق بر این نوشته بودم استفاده کردم البته فضای آن نمایش در ایران نمی‌گذشت و برای اجرا برداشتی از آن نمایشنامه داشتم.
وی در مورد اجراهای محیطی تاکید داشت: به نظرم اجراهای محیطی هیچ تفاوتی با اجراهای صحنه ای ندارند و در بعضی از اجراهای صحنه ای هم ما گاها شاهد تعامل مخاطب با نمایش هستیم اما باید دید که هدف نمایش و اجرا چیست؟ برای من برخورد با مخاطب هدف نیست و من به شکل کلاسیک کارم را انجام می دهم.
کاکاوند از بازی بازیگران در این کار گفت: دست بازیگرانم را در کارها بسیار باز می گذارم و همیشه کارگردان حذف کننده هستم و از بازیگران می خواهم تا کارهایشان را انجام دهند و بازیگر اجازه بداهه پردازی را در این کار داشت.
کارگرداننمایش«چهارسو- سایه» گفت: شخصیت دلقک را همیشه دوست داشته ام و دلیل انتخاب شخصیت و لباس دلقک برای هومن کیایی نشان دادن موقعیت پایانی این نمایش است که پایان نمایش با درونیات دلقک چندان مناسبتی ندارد و دلقکی که می خنداند خودش غمگین است.
