دکتر امیر مسعود شهرام‌نیا مترجم کتاب «دروغ‌هایی که معلمم به من آموخت» گفت: لوون در نقدش عنوان می کند،دانش آموزان با تاریخ آمریکا در کتاب‌های‌شان احساس بیگانگی می‌کنند.

به گزارش خبرنگار ادبی هنرنیوز؛ نشست نقد و بررسی کتاب «دروغ‌هايي كه معلمم به من آموخت» نوشته جيمز دبليو لوون عصر يك‌شنبه با حضور حوريه سعيدي (منتقد)، دكتر اميرمسعود شهرام‌نيا (مترجم) و احسان عباسلو (دبير نشست) در سراي اهل قلم موسسه خانه كتاب نقد و بررسي مي‌شود.

دکتر امیر مسعود شهرام نیا «دکترای علوم سیاسی از دانشگاه تربیت مدرس تهران»گفت : مخاطب کتاب در درجه اول پژوهشگران حوزه تاریخ و افرادی که در تاریخ ملل (آمریکا) و در درجه سوم مخاطبان افرادی هستند که در حوزه تعلیم وتربیت فعال هستند به این دلیل که درس تاریخ از آن دسته از درسهایی است که به نوعی در هویت سازی وملت سازی وجامعه پذیری دانش آموزان بسیار موثر است.

عضوهیئت علمی و استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان گفت: کتاب لوون به ما کمک می کند بفهمیم آمریکایی‌ها چگونه تاریخ خود را معرفی می کنند و واقعا چه نقدهایی به این شیوه معرفی تاریخ هست. نقد لوون صرفا نقد کتاب‌های تاریخی نیست بلکه در فصول کتابش به نقد سینمای آمریکا نیز پرداخته است.

وی ادامه می‌دهد: لوون در نقدش عنوان می‌کند،کتاب‌های تاریخ در فر‌آیند جامعه‌پذیری آمریکایی‌ها و ذهنیت آمریکایی بودن نقش اساسی ایفا می‌کند. او معتقد است کتاب‌های تاریخ بسیار ملال‌آور نوشته شده است و خیلی حجیم هستند به این دلیل است که دانش‌آموزان خیلی سخت‌تر از مثلثات و جبر و ادبیات تاریخ را می‌خوانند و می‌آموزند. وی در کتابش می‌گوید: دانش آموزان با تاریخ احساس بیگانگی می‌کنند و همدلی با ماجراهای تاریخی ندارند. احساس می‌کنند واقعیت‌ها به آنها گفته نمی شود. لوون معتقد است دلیل مشکل تاریخ آمریکا این است.

دکتر شهرام‌نیا معتقد است: این کتاب پاسخ خیلی از سوالاتی است که به واسطه دیدن فیلم ها و خواندن کتاب‌ها در مورد آمریکا در ذهن ما ایجاد شده است. حتی اظهار نظرهایی که مقاماتشان انجام می‌دهند و نگاه سیطره‌آمیزی که آمریکا به دنیا دارد‌، این کتاب می تواند به خوبی برا ی ما تفکیک و تحلیل می‌کند‌.

دکتر شهرام‌نیا عنوان کرد: عمده‌ترین حرفی که در کتاب آورده ‌شده است‌، آن چیزهایی که هویت فعلی آمریکایی‌ها را می‌سازد، زیر سوال برده است، قصد لوون این نیست اما مسیری را که کتاب طی می‌کند‌، این را نشان می دهد. لوون خیلی ظریف این دیدگاه را که آمریکا سرزمین فرصت هاست ، آمریکا سرزمین برابری است ،اینکه آمریکا مهد آزادی است و آینده از آن امریکاییها است،می شکند و بسیار زیبا نشان می دهد که پایه های این عقاید سست و بی پایه است.

نويسنده كتاب «پارلمانتاريسم در ايران» خاطرنشان كرد: لوون به دنبال تاریخ‌نگاری حرفه‌ای واقعی خودش است و در فصل دوزادهم این را به خوبی نشان می دهد.وی ناسیولاسیم شدیدی که در آمریکا تقریبا در سه چهار دهه اخیر شدید‌تر و غلیظ‌تر شد به شدت مورد خطاب قرار می‌دهد و با این ناسیونالیسم مشکل دارد. در این کتاب به همه تکه‌های هویتی که از گذشته در آمریکا بوده است بی‌توجهی شده است‌، اشاره شده است و به شدت پدیده ملت‌سازی که در آمریکا وجود دارد مورد نقد قرار می‌دهد.

وی ادامه می‌دهد: لوون معتقد است در تاریخ در روایت آدم‌ها یک بخشی از زندگی حذف شده و یک جاهایی بزرگ نمایانده شده‌ است. این طور که لوون نقد می‌کند بیش از همه‌ روسای جمهور آمریکا هستند که در فرآیند آموزش تاریخ در کتاب‌های درسی در آمریکا روی آنها فوکوس شده است‌، یعنی در واقع یک نوجوان آمریکایی که فارغ التحصیل می‌شود از دبیرستان بیش از هر کس روسای گذشته خودش را می‌شناسد و آنها را به عنوان قهرمانانی که تاریخ وی را ساخته اند‌، می شناسد و آن را نقد می‌کند و به شدت درباره این موضوع گارد می‌گیرد. لوون درنهایت می گوید راه حل چیست؟ چرا تاریخ اینگونه تدریس می‌شود؟ می‌گوید به موضوع تاریخ شفاهی و اجتماهی بیشتر بپردازیم. دانش آموزان را به خواندن چند کتاب خاص محدود نکنیم.