نهمین سالگرد درگذشت حسین پناهی نویسنده، شاعر و بازیگر عصر روز گذشته با حضور خانواده این هنرمند و جمعی از هنرمندان و دوستداران این هنرمند در تالار اصلی مجموعه تئاترشهر برگزار شد.
در ابتدای این مراسم قسمت‌هایی از شعرهای حسین پناهی خوانده و همچنین قطعه‌ای از نمایش من و نازی اجرا شد.


در ادامه رضا صفریان شاعر به عنوان یکی از دوستان حسین پناهی در مورد این هنرمند گفت: از حسین صحبت کردن نیازی به آماده کردن مطلب ندارد و زمانی که چشم‌هایم را می‌بندم و به حسین فکر می‌کنم، حرف‌های بسیاری درباره او در ذهن من تداعی می‌شود.
وی ادامه داد: در مورد شخصیت هنری حسین پناهی بسیار صحبت شده است و من می‌خواهم تا در مورد شخصیت پنهانی او بگویم از طلبگی‌اش تا بازیگر شدن او. همیشه از حضور حسین پناهی در کنارم آرامش می‌گرفتم و دوست داشتم تا این اتفاقی متقابل باشد و خوشبختانه این قضیه به من ثابت شد.



این شاعر افزود: حسین پناهی کسی بود که در نگاه‌اش بهتر شناخته می‌شد تا در کار‌هایش، در حسین پناهی مرحله‌ای از کمال اخلاقی دیده می‌شد. نگاه او نگاه زیبایی‌شناسی بود، او صاحب روح بزرگ و شناخته شده‌ای بود که در این دنیا و روابط آن نمی‌گنجد. نگاه او همیشه به ملکوت بود.
در ادامه فردوس کاویانی از حسین پناهی چنین گفت: حسین پناهی همیشه غم عجیبی در زندگی داشت که برای من مشخص نبود، او همیشه گوشه گیر و تنها می‌نشست. حسین پناهی چیزهایی می‌خواست که کسی آن‌ها را نمی‌فهمید، زمانی که به یاد او می‌افتم آرامش می‌گیرم.
مسعود جعفری جوزانی نیز در نهمین سالگرد حسین پناهی اظهار داشت: در مورد حسین نیازی نیست تا چیز زیادی گفت چرا که حسین مثل باران، آفتاب و گل بابونه دوست داشتنی و برای همه بود، حسین پناهی شکل آکادمیک نداشت و نمی‌شود او را به فلسفه و کلام وصل کرد او یک گل وحشی بود که در کهکیلویه و بویر احمد روئیده بود.



وی ادامه داد: حسین یکی از رنگ‌های بود که تا به حال ندیده بودم، زیبایی او به وحشی بودنش بود. او هیچ وقت بازی نمی‌کرد و خودش بود، همیشه میزانسن‌ها براساس حسین بود نه حسین براساس میزانسن‌ها اما در وجود او جوهره‌ای از فنی‌زاده داشت.
این کارگردان افزود: حسین پر از سوال بود و هیچ اثری نتوانست تا او را خدشه دار کند، شعرهای حسین مانند خودش وحشی بود. ما برای خودمان ناراحت هستیم زیرا که دیگر او را نداریم.
در این مراسم قطعه‌ای از نمایش چیزی شبیه به زندگی اجرا شد.
شجاع پوریان معاونت شورای شهر در این مراسم گفت: مانند دوستان هنرمند ایشان نمی‌توانم از حسین پناهی بگویم و کهکیلویه مفاخری بسیاری را پرورش داده است و حسین پناهی از جمله آنهاست. حسین پناهی امروز در میان مردم چنان جای خود را پیدا کرده که صحبت‌های او را در پیامک‌هایمان می‌بینیم. حسین پناهی یک رنگ، شفاف و بدون آلایش بود.
در ادامه این مراسم محمد مختاری متنی را که برای این هنرمند آماده کرده بود را خواند و از فریدون داوری شاعر کهکیلویه و بویر احمد تقدیر شد.