تندیس تجلی سنت های فرهنگی
گذری بر آثار پرویز تناولی به مناسبت گشایش نمایشگاهی از آثار او؛
تندیس تجلی سنت های فرهنگی
کتاب «عجایب عالم» نوزدهم آبانماه در نگارخانه اعتماد رونمایی می شود. او در نمایشگاهش نقاشی هایی از جنس مجسمه هایش تصویر کرده و به معرض دید خواهد گذاشت. همین موضوع را بهانه بررسی آثار تناولی کردیم.
 
تاريخ : سه شنبه ۱۶ آبان ۱۳۹۱ ساعت ۰۹:۵۹


پرویز تناولی نامی آشنا برای تمام اهالی هنر است. بسیاری از هنردوستان او را به سبب کتاب قفل ها و مجسمه های «هیچ» می شناسند. این هنرمند مجسمه ساز اولین گزینه ایست که پس از شنیدن کلمه مجسمه سازی به ذهن ما می رسد.
این هنرمند به واسطه تفاوت آشکارش در ذهنیات و بیان هنری از هنرمندان مجسمه ساز دیگر متمایز است. در واقع آن چه سبب تمایز این هنرمند است؛ آن است که آثارش مصداق بیرونی در جهان ما ندارد اما ما را به یادآوری موضوعیخاص هدایت می کند. البته در میان آثارش یک دسته دوم نیز وجود دارد که دقیقا و بی واسطه از طبیعت برگرفته است. اما این برگرفته چنان است که هیچ یک از ما تصور نمی کنیم که دیگری از آن‌چه تناولی مورد استفاده قرار داده جهت آفرینش هنری بهره گیرد. 


ازین روی دانستیم که یکی از وجوه متمایز این هنرمند مطلق یکی نگاه خلاقانه اش به طبیعت و دیگری ذهنیت منحصر به فردش در بازنمایی اندیشه های هنری اوست. 



در واقع به اعتقاد بسیاری از اساتید بزرگ هنری، هنر آمدنیست، نه آموختنی. در برخورد با آثار تناولی به یقین با این موضوع روبرو خواهیم شد که هنرمند دارای جوهره ای متفاوت از صنعتگر است. حقیقت این است که هنرمندان پر تعدادی که از گم نامی خود می نالند. یا با برپایی نمایشگاه های متعدد تلاش در نامور کردن خود دارند؛ از نبوغ یک هنرمند بی بهره اند. در واقع دوران اندیشه آنان سر آمده. دوران تقلید از هنرمندان دیگر نیز سر آمده. اما این هنرمندان باید به خاطر آورند که هر هنرمندی توان خلق هنری ندارد. جهان خود سره را از ناسره جدا می کند و همین موضوع سبب می‌شود که هنرمندی گرانسنگ و مایه توجه مردم از هنرمند دیگر که عمدتا گم نام می ماند، در نظر خلق جدا شود. 


آثار پرویز تناولی نگاه خردمندانه هنرمند به جهان معاصر خود را جلوه گر ساخته است. مجموعه ای از آثار پرویز تناولی که میان سال های دهه پنجاه خلق شد، با نوعی تفکر بر انگیز از نگاه هنرمند به سنت‌ها ی او روبروست. جذابیت این مجموعه که تاریخ خلق آن‌ها به چهار دهه قبل می رسد، اما تا به امروز برای مردم آشناست، به علت بازنمایی متفاوت سنت های فرهنگی و شاید خرافات قومیست. شاید در میان آن سال ها کسی تصور نمی کرد که طلسم بتواند دستمایه خلق تعداد زیادی مجسمه باشد. کسی به مشبک بودن ضریح مانند یک تندیس نمی اندیشید و هیچ کس با دقت به فرم کلید ها و طلسم ها و قابلیت های بصری آن ها دقت نکرده بود. تفاوت تناولی با سایر هنرمندان در نگاه تیزبینانه او به خواست گاه فرهنگی سرزمین ماست. 


پرویز تناولی طلایه دار سنتی در مجسمه سازی و به طور کلی خلاقیت هنریست که اگر به حق بنگریم نمی توان آن را نادیده گرفت. همین موضوع برجسته شدن او را در میان هنرمندان سبب شد و حتی به باور بسیاری نگاه خلاقانه به سنت های بومی جریانی بود که در دستان تناولی جان گرفت و به هنرمندان نسلبعد سرایت کرد. به هر روی آثار تناولی نه از حیث توانمندی در ساخت، که از حیث ایده های به واقع هنرمندانه اش ستودنیست. 

مینا عبدی

کد خبر: 49100
Share/Save/Bookmark