سی و چهارمین دوره جشنواره فیلم کوتاه تهران درحالی از ۲۵ مهر کار خود را آغاز کرده که به گفته دبیر این جشنواره، دو میلیارد تومان هزینه برگزاری آن شده است.نکته قابل تأمل این است که کارکرد این جشنواره، ارائه سیاست‌ها و برنامه‌های انجمن دولتی موسوم به «سینمای جوان» است. اما بی‌رمقی و سستی هم در اجرا و هم در محتوای آن موج می‌زند!

سی و چهارمین دوره جشنواره فیلم کوتاه تهران درحالی از ۲۵ مهر کار خود را آغاز کرده که به گفته دبیر این جشنواره، دو میلیارد تومان هزینه برگزاری آن شده است. اما آنچه از این جشنواره در رسانه‌های مختلف بازتاب یافته است، ضعف در برگزاری و یأس و ناامیدی در محتوای آن است. نکته قابل تأمل این است که کارکرد این جشنواره، ارائه سیاست‌ها و برنامه‌های انجمن دولتی موسوم به «سینمای جوان» است. اما بی‌رمقی و سستی هم در اجرا و هم در محتوای آن موج می‌زند!

جوان در گزارشی از این جشنواره نوشته است: «آثار راه‌یافته به سی و چهارمین جشنواره فیلم کوتاه تهران نشان می‌دهد که تلخی، بی‌هویتی، تشتت مضمونی و ناتوانی در خلق فیلمنامه و روایت و قصه همچنان در آثار فیلمسازان جوان موج می‌زند و سازمان سینمایی و انجمن سینمای جوان به عنوان متولی فیلم کوتاه در کشور اصلاً به خودش زحمت هم ندادند برای درمان این بیماری‌های مزمن و کهنه چاره‌ای بیندیشند. بگذریم که موضوع انقلاب اسلامی و اتفاقات و ابتلائات و اقتضائات این روزها و سال‌های قبل در این عرصه اساساً در مضامین و دغدغه‌های فیلمسازان جوان محلی از اعراب ندارد.»
جوان همچنین به بی‌حرمتی برگزارکنندگان این جشنواره به خبرنگارها اشاره کرده است. گفتنی است، از برخی از رسانه‌ها از جمله «کیهان» برای حضور در نشست خبری و جشنواره دعوتی صورت نگرفته است.
همچنین خبرگزاری تسنیم درباره روز اول سی و چهارمین جشنواره فیلم کوتاه تهران گزارش داد: «بخش عمده‌ای از آثار به مرگ پرداخته بودند. البته مرگ نه به مثابه مردن؛ بلکه در اشکال مختلفش، همانند کشتن، سقط کردن، از دست دادن. بیشتر آثار بر یک خلأ تمرکز می‌کنند که بوی مرگ می‌دهند. شخصیت‌ها در مواجهه با این خلأ در هراس به سر می‌برند. آنان در نوعی سیاهی اسیر شده‌اند که برایش گریزی نمی‌توان متصور بود.»