- سينماي ايران در نسبت با مخاطب در چه جايگاهي قرار دارد؟
سينماي ايران از زماني كه با اجراي سياست هاي باز و باصطلاح تساهل و تسامح همراه شد با روند نزولي جذب مخاطب روبرو شد. حذف انواع و گونه هاي خاص از سينما باعث شد پاي خانواده ها از سالن هاي سينما بريده شود و كم كم امنيت رواني و فكري از تماشاچيان فيلم رخت بربندد.
پديده مخاطب گريزي همزمان با گسترش دسترسي مردم به فيلم ها از طرق ديگر باعث شد مخاطب 56 ميليوني سال 75 به سيزده ميليون در سال 80 كاهش يابد كه هرچند تلاش هاي اخير باعث شده اين رقم به بيست ميليون برسد، اما در واقع از جمعيت هفتاد ميليوني حدود پنج الي هفت ميليون نفر اهل سينما رفتن هستند آن هم بطور متوسط سه بار در سال.
اين پديده افزايش مخاطبين سينما نياز به همت و برنامه ريزي عالي دارد كه علاوه بر گسترش و بهبود سخت افزاري آن بايد بعضي سياست هاي توليد و اكران فيلم بشدت تغيير كند كه فعلاً اميدي به تحقق آن نيست. و متأسفانه شهامت و شجاعت و از آن مهمتر درك و انگيزه تحول و اصلاح در مسئولين فعلي سينما ديده نمي شود.
- نقش مديريت ها و سياست ها در اين دوره را چگونه ارزيابي مي كنيد؟
نوع سياست ها و هماهنگي هاي انجام شده و نوع حمايت ها از سينما وضعيت آشفته اي را به بار آورده كه هيچكس نمي داند به چه چيزي يا تعهدي اعتماد كند.
سينماي ايران پس از آسيب هاي جدي دوره اصلاحات، هنوز يك مادر دلسوز نيافته بلكه با دايه ها و قيم هاي متعددي روبروست كه هر كدام به ميراث و سهم خود مي انديشند.
- آيا افزايش بودجه ي سينما مي تواند نقشي در استقرار عدالت در اين عرصه و رفع مشكلات موجود داشته باشد؟
مشكل سينماي ايران بودجه نيست، و فكر مي كنم تا زماني كه اين سينما در مسير صلاح و درستي و برخورداري از استانداردهاي روشن قرار نگيرد بحث در خصوص بودجه، يك بحث انحرافي است.
- مشكل سينماي ايران كجاست؟
امروز سينماي ايران "توليد" محور است يعني همه، سود خود را در توليد مي جويند براي همين توليد افزايش يافته اما فرصت اكران و از آن مهمتر، افزايش مخاطب نداشته است. و مصيبت بزرگتر عدم همسوئي اكثر اين فيلم ها با نبض تحولات و دغدغه هاي ملت بزرگ ايران است. سينماي ايران بسان خرس خواب رفته اي است كه هنوز زمستان را باور دارد. ما امروز نياز به غزال تيزپايي داريم كه دشت هاي سرسبز آرمان هاي ملت ايران را در نوردد و بهار را تجربه كند. در سي امين سال پيروزي انقلاب، براستي كجاست فيلمي كه بتواند يك تصوير و تجربه زيبا از حماسه هاي سال 56 و 57 ارائه دهد؟! مقاومت و سختي مبارزه سال هاي دهه ي چهل و پنجاه را در كدام فيلم قرار است ببينيم؟
امروز شيريني پيروزي بزرگ حركت انقلاب اسلامي در منطقه خاورميانه و شكست رذيلانه آمريكا در مواجهه با بيداري اسلامي را در كدام قاب سينما مي توانيم رصد كنيم.
اكثر سوژه ها و موضوعات فيلم هاي ايراني چه ربطي به وضعيت روبه رشد و كمال جامعه ايراني دارد؟ ما امروز به دنبال گذاشتن سنگ بناي تمدن جديد اسلامي هستيم اما سينماي ما هنوز بدنبال بازي يك قل دو قل است.
- راه چاره چيست ؟ چه بايد كرد ؟
اگر سينماي ايران از اين پيله تاريخي كپك زده خود بيرون بيايد آن وقت عدالت ايجاب مي كند سرمايه گذاري در بخش هاي مختلف سينماي ايران تا ده برابر افزايش يابد.
اما با وضعيت كنوني كه بش از نيمي از فيلم هاي توليد شده اصلاً قابل ديدن نيستند و بقيه هم كه از ارزش هاي هنري و فرهنگي برخوردارند با مشكل جذب مخاطب روبرو مي شوند و آن ها كه مي توانند با هياهوهايي مخاطبين را صيد كنند كه مثلاً فروش آنها در تهران به بالاي پانصد ميليون تومان برسد (بعضي مخاطبي در حدود سيصد هزار نفر) بعضاً آن قدر سخيف و نازل هستند كه تماشاگر احساس مي كند به شعور و فهم و باورهاي او توهين مي شود.
بايد يك نفر براي خدا جلوي اين قطاري كه به پرتگاه نزديك مي شود، بايستد، بايد يك نفر اين ترمز را بكشد. كه آثار خوب و ارزشمند سينماي پس از انقلاب در زير هجوم آهن قراضه هاي اين قطار فكسني دفن نشود.