مادر، خورشیدی است تابان و بی‌غروب که هر روز می‌درخشد و از درخشش او جهان درخشان می‌شود. برای همین، نمی‌توان برای او روز مشخصی تعیین کرد، اما وظیفه همه آدمیان است در برابر او تعظیم کرده و مقام او را در هر فرصتی پاس بدارند. مادر، مظهر همه چیز است که این ظهور همه جا متجلی است. به جرات می‌توان گفت اگر عظمت و لطافت مادر نبود، هرگز هنری در جهان شکل نمی‌گرفت. تاریخ هنر و ادبیات جهان، سرشار از آثاری است که مادر محور آن بوده. دیوان شاعران بدون عطر مادر، رنگ و بویی نداشته و نخواهد داشت. نقش مادر زینت بسیاری از تابلوهای نقاشی بوده و خواهد بود. بسیار مجسمه‌ها در ستایش مادر ساخته شده و خواهد شد. مادر، روح تمام قصه‌هایی است که نوشته شده و می‌شود. تئاتر شاهد صادقی است از حضور مادران در صحنه‌های نمایش، از آغاز تا اکنون. سینما که فرزند همه هنرهاست، از آغاز تا اکنون، کاراکتر مادر را در متن خود داشته و خواهد شد. تجلی مادر در اکثر فیلم‌های سینمایی و تلویزیونی در کل جهان به وضوح دیده می‌شود، زیرا اگر مادر نباشد، هیچ فیلمی برای مردم ارزش دیدن نداشته و نخواهد داشت. مادران هنرپیشه که خود مهر مادری را در دل دارند، در اکثر فیلم‌ها نقش مادر را به عهده گرفته و به خوبی عظمت و لطافت مادر را روی پرده به مخاطب نشان می‌دهند. آن قدر فیلم درباره مقام مادر ساخته شده و روی پرده رفته که نام بردن بخشی از آن نیز طوماری بلند بالا می‌طلبد. نقش مادر در سینما، همواره باعث لطافت صحنه‌های فیلم شده و مخاطب را با خود همراه کرده است. حضور مادر در سینما تک بعدی نبوده و ابعاد مختلف این مخلوق عزیز و والا به تصویر در آمده است. مادر، نقشی است که هرگز نمی‌توان آن را انکار کرد. سینمای ایران نیز همیشه از نعمت حضور مادران برخوردار بوده و مادر نقش اساسی در اکثر فیلم‌ها داشته است. هر چند در برخی فیلم‌ها، کارگردانان کار نابلد مادران را موجوداتی منفعل نشان داده‌اند، اما نقش مادر در اغلب فیلم‌ها بسیار تأثیرگذار و پیش برنده بوده است. بارها در فیلم‌ها دیده شده که بسیاری از گره‌های فیلم به دست مادران گشوده شده است. مادر، محور خانواده است و به وظایف مادری خود کاملا آگاه است، اما این دلیل نمی‌شود همواره مادران را در آشپزخانه به تصویر بکشیم. در ایران مادرانی داریم کاربلد، دانشمند، سخت کوش، با ایمان، وطن پرست و آگاه که چرخ‌های پیشرفت کشور را به گردش در می‌آورند. با وجود چنین مادران توانمندی، چرا باید نقش او را در جامعه منفعل نشان داد؟ مادر، موجودی است مهربان، اما قوی که حتی مردان گردن کلفت و مغرور نیز چون کودکی ناتوان به دامان او پناه می‌آورند. امیدواریم کارگردانان و دست اندرکاران سینما و تلویزیون، بیش از پیش به نقش مادر در آفرینش بیندیشند و آنان را آن گونه که شایسته‌شان است به تصویر بکشند. هر چند که مادر خورشیدی بی غروب است، اما باید از او تجلیل و مقامش را پاس داشت. جشنواره فیلم و عکس مادر می‌تواند تقدیر و تجلیل کوچکی باشد از عظمت مقام مادر. جای چنین جشنواره‌ای خالی بود، امیدواریم این جشنواره با همت دست اندرکاران و دعای خیر مادران، همواره برقرار باشد. دبیری یک مادر هنرمند برای این جشنواره و مادران دیگری که دست اندرکار این مهم هستند، نوید بخش آینده‌ای بهتر برای جشنواره فیلم و عکس مادر خواهد بود. مادر قلب زندگی و ماه سینماست. این قلب باید همیشه بتپد و این ماه همواره باید بتابد.