به گزارش هنرنیوز به نقل از روابط عمومی فرهنگستان هنر، یحیی آقالو، مشاور خاص ریاست فرهنگستان هنر در یادداشتی به برخی اظهار نظرهای مجازی در خصوص خرید آثار هنری توسط فرهنگستان هنر پاسخ داد. متن این یادداشت بدین شرح است:
گنجينه داري هدف يا وظيفه؟ يا هيچكدام!
شنيدم در جايي انتقادي بوده است كه در مدت ۴ سال گذشته فرهنگستان هنر هيچ اثري نخريده و بر گنجينه گرانبهاي موجود فرهنگستان چيزي نيفزوده است.
در اهداف و وظايف فرهنگستان هنر كه در شوراي عالي انقلاب فرهنگي مصوب شده است گنجينه داري نيامده است و از مفاهيم كلي كه در آن است چنين استنباطي نمي‌شود. فرض كنيم كه تعبيركنندگان و تأويل‌كنندگان و تفسيركنندگان از بعضي مفاهيم چنين استنباط كرده باشند.
من همواره گفته‌ام رشته‌ام هنر نيست اما اين را مي‌فهمم كه نگهداري گنجينه در سال براي فرهنگستان چقدر هزينه دارد.
هزينه نگهباني شيفتي خاص گنجينه ساليانه ۱۵۰ ميليون تومان اضافه مي‌شود. خدمات جانبي ساليانه ۵۰ ميليون تومان به موجب ماده ۳۳ قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي دولت عدم‌النفع اجازه يك ساله مكان نگهداري گنجينه ساليانه ۱۲۰ ميليون تومان جمعاً ۳۲۰ ميليون تومان نقداً هزينه پرداخت مي‌شود از طرفي مؤسسات حسابرسي (حسابداران رسمي) منتخب هيئت امناء هر ساله در بند گزارش حسابرسي‌هاي خود تأكيد بر بيمه آثار گنجينه نموده‌اند. به علت اعتبار كلان مورد نياز كه در بودجه فرهنگستان سابقه پيش‌بيني ندارد و از اول ايجاد آن چنين اقدامي صورت نگرفته است اعتبار لازم از سازمان مديريت درخواست شده است كه تاكنون تأمين و واگذار نشده است.
هر چه منتقدين قيمت آثار موجود در گنجينه را بيشتر بدانند هزينه‌هاي نگهداري آن از جمله بيمه آن بالاتر خواهد بود. به‌فرض واگذاري اعتبار كلان هزينه بيمه گنجينه و پرداخت آن ساليانه به بيمه‌گر كه به هزينه ۳۲۰ ميليون توماني اضافه خواهد شد آيا در وضعيتي كه دولت سياست بودجه انقباضي را پي مي‌گيرد چه منافعي براي كشور خواهد داشت؟
اينجا باز هم اين سؤال باقي است كه آيا فرهنگستان موزه است؟ گنجينه‌دار است؟ تا كي اين هزينه‌ها را متقبل بايد بشود؟ با چه هدفي؟ با كدام وظيفه؟ ناگفته نماند برخي از كارشناسان سازمان برنامه و بودجه وقت كه وظيفه تأييد و منظور نمودن اعتبار را در بودجه فرهنگستان داشتند چنين اقدامي را تأييد نمي‌نمودند و مغاير اهداف و وظايف فرهنگستان دانسته به همين دليل اعتبار خاصي براي اين منظور در برنامه‌هاي فرهنگستان منظور نمي‌داشتند و لذا بيشتر آثار از محل كمك‌ها و هدايا وجوه در اختيار رياست فرهنگستان خريداري شده است.
