بهروز الوندی پور در گفتگو با خبرنگار موسیقی هنرنیوز ابراز داشت: من پیش از عید با همسر استاد کسایی صحبت داشتم و جویای احوالات ایشان بودم که متوجه شدم در حالت اقما هستند و این از عواقب کهولت سن است.
ممکن است برخی مردم از حال هنرمندان بی‌اطلاع باشند اما این موضوع به خانواده هنرمندان تعمیم پیدا نمی‌کند چرا که این خانواده بزرگ نباید از حال هم بی‌خبر باشند. ایشان مشکل سرطان داشتند که ۱۰ سال پیش عمل کردند تا اینکه سال پیش حال ایشان بدتر شد.

وی در رابطه با خصوصیات استاد کسایی ادامه داد: ایشان چه در دوران نوازندگی و چه در بستر بیماری هیچ حمایتی از نهادی نگرفتند، استاد کسایی هیچ‌گاه برای پول ساز به‌دست نگرفت. ایشان در یک خانواده هنرمند بزرگ شده‌اند و مشکل مالی ندارند و همواره به هنر متعهد بوده‌اند.

این نوازنده نی ضمن ابراز تأسف از درگذشت

استاد ذوالفنون خاطر نشان کرد: استاد ذوالفنون برای عمل چشم به پزشک مراجعه کرده بودند که در آنجا از بیماری قلبیشان مطلع شدند. من نیز همراه سایر هنرمندان در مراسم ختم ایشان شرکت داشتم و از این فقدان بسیار ناراحت شدم.

کسائی، در سن ۲۰ سالگی نخستین اجرای تکنوازی نی خود را در دستگاه همایون در تئاتر اصفهان به صحنه برد و یک سال بعد قطعه معروف سلام را در دستگاه چهارگاه ساخت که از معروف‌ترین قطعات موسیقی ایرانی به شمار می‌رود. این قطعه بعدها توسط حسین علیزاده در آلبوم صبحگاهی با سازبندی و ارکستراسیونی حجیم بازسازی شد.
کسائی، در سال ۱۳۲۹ برای اولین بار نی را به ارکستر برد و با ارکستر رادیو ارتش اصفهان همکاری خود را شروع کرد. در سال‌های بعد با ارکسترهای متعدد رادیو به سرپرستی هنرمندانی چون ابوالحسن صبا، حسین یاحقی، حبیب‌الله بدیعی، محمد میرنقیبی، همایون خرم و دیگران به فعالیت خود در این زمینه ادامه داد. در سال ۱۳۳۵ به دعوت داوود پیرنیا به برنامه گل‌ها راه یافت و تا سال ۱۳۵۷ که در گلچین هفته شرکت نمود، با این سلسله برنامه، همکاری داشت.