به گزارش هنرنیوز به نقل از ستاد خبری ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران: «سینماحقیقت»؛ نشست نقد و بررسی فیلم مستند «برایم یک پنجره کافی است» با حضور «امیرهادی ملک‌اسماعیلی» کارگردان این فیلم، «امیرفضل اللهی» منتقد سینما و «مازیار فکر ارشاد» منتقد - مجری در سالن شماره دو سینما فلسطین برگزار شد.
دراین نشست «امیرهادی ملک اسماعیلی» کارگردان فیلم مستند «برایم یک پنجره کافی است» در خصوص دلایل ساخت فیلم‌اش اظهار داشت:در سال ۱۳۸۶ مطلبی در مجله «فیلم» مطلبی ذهنم را به خود مشغول کرد و ساخت این مستند در ذهنم کلید خورد؛ در همان زمان با شبکه چهار سیما تعاملاتی که داشتم باعث شد که این فیلم مستند ساخته شود و هدفم هم این بود که نشان دهم در طول تاریخ همیشه در حق کشورم ایران ظلم‌هایی از سوی کشورهایی مانند انگلستان و آمریکا شده است.
در ادامه امیر فضل اللهی منتقد سینما ابراز داشت: به نظرم لزوم ساخت مستندها تاریخی بیش از گذشته احساس می‌شود و این متاسفانه در سینما و تلویزیون ما به فراموشی سپرده شده است و من بارها در این خصوص صحبت کردم و در دیداری هم که با آقای ضرغامی رییس سازمان صدا و سیما داشتم به ایشان هم گفتم که تلویزیون به‌جای ساخت انبوهی از تله فیلم‌های بی‌کیفیت برای پر‌کردن آنتن روزانه خود می‌تواند نیمی یا یک سوم این هزینه‌ها را در ساخت آثار مستند تاریخی خرج کند.
وی افزود: بیان کردن موضوع استعمار در مستند‌های تاریخی خوب است؛ بیان این گونه روایت‌ها در مستندهای تاریخی نیاز به حوصله فیلمساز و استفاده از منابع مالی و نگاه چند سویه از طرف فیلمساز دارد تا این گونه آثار ساخته شوند.
امیرهادی ملک‌اسماعیلی در ادامه در پاسخ این منتقد سینما گفت: همه جای تاریخ سیاه است، اگر می‌خواهیم این چرکی‌ها را نشان دهیم باید به شکل کلی کار کنیم و خوشبختانه شبکه چهار سیما به عنوان تهیه‌کننده فیلم من دوست داشت مخاطب با فیلم ارتباط موثر و خوبی برقرار کند و من هم این مستند را در غالب طنز بیان کردم و تجربه‌ای ارزنده برایم بود، به علاوه اینکه بیشتر از هر چیزی در این اثر آمریکا مد نظرم بود.
در ادامه این نشست امیر فضل اللهی ابراز داشت: دوستان دیگر فیلمساز هم در خصوص تاریخ، فیلم طنز ساخته‌اند، مانند «مسعود بخشی » در مستند «تهران انار ندارد» که در آن مخاطب به باورپذیری لازم می‌رسد و فیلمساز شرایط لازم را به لحاظ تعریفی و بعد هنری اثر فراهم می‌کند؛ اما در مستند «برایم یک پنجره کافی است» به نظر می‌رسد فیلم نخ تسبحی برای پیوند دادن نماها و موضوعات مختلف خود ندارد و به شکل پراکنده ای به موضوعات ورود پیدا کرده است؛ از اول تا آخر نگاه تالیفی در اثر وجود ندارد و فیلمساز تمرکز لازم در مورد موضوعات مختلف را ندارد.
وی اضافه کرد: به نظر می‌رسد که فیلمساز تمرکز کافی روی نریشن‌های فیلم ندارد این موضوع آدم را یاد برنامه‌های صبح جمعه با شما می‌اندازد. اصولا چنین سطحی به تاریخ نگاه‌کردن و به سخره گرفتن آن درست نیست.
وی ادامه داد: در طول فیلم ما یک جور صداسازی و تقلید را هم می‌بینیم که باور پذیر نیست؛ بنابراین نریشن‌های فیلم به اصلاح خودمان خوب از کار در نیامده‌اند و برای مخاطب باور پذیر نیستند.
فضل‌الهی ادامه داد: کار در حوزه مستند کار ما خیلی سخت است؛ چرا که در حوزه سینمای داستانی مخاطب داستان را دنبال می‌کند و اما در سینمای مستند با کوچکترین اشتباهی و در همان دقایق اولیه امکان دارد از دیدن اثر سرباز بزند و دیگر پیگیر ادامه اثر نباشد.
این منتقد با اشاره به اینکه کارگران این مستند کارشناسان خود را به درستی انتخاب نکرده است یادآور شد: آقای «امیرهادی ملک اسماعیلی» کارگردان فیلم مستند «برایم یک پنجره کافی است» به نظرم کارشناسان فیلم خود را به درستی انتخاب نکرده است. به عنوان مثال جواد طوسی در سینمای داستانی و اجتماعی یکی از بهترین است؛ اما در سینمای مستندهای تاریخی نمی‌تواند منتقد خوب و متبحری باشد، شاید جا داشت که فیلمساز از آقای محمد تهامی نژاد به عنوان یک مستندساز، محقق و تاریخ شناس برای مستند خود دعوت به عمل می‌آورد.
در پایان این نشست ملک اسماعیلی عنوان داشت: تنها کسی که در ساخت این مسستند به من کمک کرد آقای احمد جهرمی ضابطی بود. من برای ساخت این مستند به سراغ خیلی‌ها رفتم حتی سراغ مسعود فراستی هم رفتم که نیامد با این تفاصیل من مجبور شدم از کسانی که در مستندم حضور دارند استفاده کنم.