کاخ اردشیر بابکان یا گورستان روستای« آتش کده»!
پس از گذشت ده سال میراث فرهنگی به پیمان خود وفادار نبوده و مردم روستای آتش کده مردگان خود را از چند سال پیش در محوطه فنس کشی شده (حریم درجه یک) کاخ اردشیر بابکان به خاک سپرده‌اند تا متحمل هزینه یی نشوند .
تاريخ : يکشنبه ۲۰ فروردين ۱۳۹۱ ساعت ۱۲:۲۷
روز سیزدهم فروردین ماه امسال به شهر پیروزآباد و کاخ اردشیر بابکان رفته بودیم تا هم از طبیعت زیبا و دشت‌های سرسبز و خرم و هم از بازمانده‌های نیاکانی دیدن کنیم و روز پاس داشت طبیت و زیست بوم را پاس داشته و در کنار آب‌های روان و چشمه‌ها و دشت و سبزه سپری کنیم.
هنگامی که برای بازدید از کاخ اردشیر بابکان رفتیم یکی از دوستان توجه مرا به چند سنگ مزار(سنگ قبر) در نزدیکی کاخ جلب کرد. هنگامی که از نزدیک به آن جا رفتم با چندین سنگ مزار روبرو شدم! در سال گذشته ۳ بار از این جایگاه سپند نیاکانی بازدید کرده بودم، اما هیچ گاه به این سنگ مزارها توجه نکرده بودم و آن را ندیده بودم !
پس از بررسی و پرسش و پاسخ از کارمندان، نگهبانان و مردم روستای کنار کاخ که به روستای «آتش کده» نامیده می‌شود و همین نام را در تابلو ورودی آن نصب کرده‌اند، متوجه شدم که زمین‌های اطراف کاخ اردشیر تا چندین سال پیش (نزدیک ۱۵ سال) از آن کشاورزان و روستاییان بوده و در آن جا کشت می‌کردند! که سازمان میراث فرهنگی این زمین‌ها را گرفته و دور آن محوطه (یعنی حریم درجه یک اثری که ثبت ملی شده است) سیم خاردار و فنس کشی کرده و با روستاییان پیمان همکاری بسته و گفته است که در برابر این زمین‌ها به آنها زمین دیگری می‌دهد یا پول آن را پرداخت می‌کند.اما پس از گذشت ده سال به پیمان خود وفادار نبوده و روستاییان(مردم روستای آتش کده) مردگان خود را از چند سال پیش در محوطه فنس کشی شده (حریم درجه یک) به خاک سپرده‌اند تا متحمل هزینه یی نشوند !! و سازمان میراث فرهنگی نیز مخالفتی نکرده و در واقع به جای دادن زمین یا پول آن به آن ها پروانه ورود به حریم درجه یک را داده است!
یکی از اهالی روستا که خواست نامش فاش نشود در این باره گفت:« هنگامی که میراث فرهنگی به پیمان خود وفادار نبوده و برای بازمانده‌های نیاکانی ارزشی قایل نمی‌شود، از مردمان این روستا چه چشم داشتی دارید؟ مردم روستا تا هنگامی که مساله زمین‌های آنها حل نشود به کار خود ادامه خواهند داد !»
اکنون پرسش این است سازمانی که خود متولی پاس داری از بازمانده‌ها و آثار نیاکانی ما را عهده دار است چگونه در برابر دیدگان‌مان، به این کار دست یازدیده است؟و ما چگونه چشم داشت(انتظار) داریم که بازمانده‌های نیاکانی مان از بین نرود؟
کاخ اردشیر بابکان در ۱۰۰ کیلومتری جنوب شرقی شیراز و ۱۰ کیلومتری شهرستان پیروز آباد واقع شده است.کاخ به درازای ۱۱۶ و پهنای ۵۵ متر و از کاخ های ییلاقی اردشیر به شمار می رود که از سنگ پاره و ملات گچ ساخته شده است.نمای آن از شمال به چشمه یی جوشان و کهن و مدور به نام برم پیر مشرف است که آب زلالی از آن جاری است.
این بنا سه در ورودی دارد که ضلع جنوبی آن درب اصلی آن است.زیر بنای این کاخ ۸۵۰۰ متر مربع است .گچ بری و تزیینات تالارها بسیار زیبا و با شکوه هستند و به کاخ تچر در پارسه می مانند
سیاوش آریا دبیر انجمن مهرگان شیراز
