دهه 80 شاهد حضور نويسندگان زن هستيم و اين مسئله در ادبيات انقلاب بسيار ارزشمند و نمايان است.

به گزارش هنرنيوز به نقل از فارس نشست «بررسي ادبيات دهه هشتاد» با حضور فيروز زنوزي‌جلالي، حسين فتاحي، مجتبي رحماندوست و كامران پارسي‌نژاد، در سراي اهل قلم برگزار شد.

فيروز زنوزي‌جلالي در اين نشست گفت: جلال آل‌احمد معتقد بود براي درك يك داستان صد سال زمان نياز است و بايد بگويم كه اين موضوع حقيقتي است كه بايد درك شود.

به گفته زنوزي معمولا آثاري كه منتشر مي‌شود در زمان خود تحت تاثير تبليغات خاص در ميان طيف گسترده نويسنده قرار مي‌گيرد كه اين مي‌تواند غلط انداز باشد.

زنوزي اضافه كرد: هنگامي كه به ادبيات دهه هشتاد اشاره مي‌كنيم بايد مشخصا به آثار اين دهه بپردازيم و بگوييم محصول دهه هشتاد شامل چه آثاري است و تا چه ميزان موفق بوده است؟

نويسنده كتاب «قاعده بازي» گفت: مايه اوليه هر رمان و داستان در خارج از ذهن نويسنده وجود دارد، مواد خام فراواني از جنگ تحميلي براي مبدل شدن به داستان وجود دارد. منابعي از جنگ وجود دارد كه نويسندگان نسل جوان مي‌توانند با مراجعه و مبدل كردن آنها به داستان آثاري ماندگار توليد كنند. بسياري از رزمندگان پس از جنگ به بيان خاطرات خود روي آورده و آن را منتشر كرده‌اند كه بايد پرورش داستاني يابند.

زنوزي با اشاره به رمان «نشان سرخ دليري» اضافه كرد: نويسنده اين رمان هيچ تجربه‌اي از جنگ نداشت بلكه تحت تاثير يك عكس در نمايشگاه توانست رماني شاخص و درخور خلق كند.

به گفته اين نويسنده معضل ادبيات دهه هشتاد اين است كه هنوز نتوانستيم از اين مواد خام خاطره‌ها به نحوه صحيح استفاده كنيم و آنها را مبدل به داستان‌هاي قابل پذيرش كنيم.

وي با اشاره به آثار دهه هشتاد اظهار داشت: براي بررسي كارنامه دهه هشتاد بايد به آثار منتشره اين دهه مراجعه كنيم. كتاب «صد سال داستاني‌نويسي» نوشته حسن ميرعابديني اثري است كه به هيچ عنوان صادق نيست، در جلد چهارم به دهه هشتاد مي‌پردازد اما اين اثر با جهت گيري روشنفكرانه در مورد نويسنده تهيه شده است.

زنوزي خاطرنشان كرد: شايد اتفاقي كه از دهه هفتاد تا هشتاد ادامه داشت حضور جدي نويسندگان زن است و اين مسئله در ادبيات انقلاب بسيار بزرگ و ارزشمند است.

به گفته وي در اين دهه نسل جوان هم آثاري خوبي خلق كردند كه حتي برخي از آنها جوايزي را به خود اختصاص داد.

وي در ادامه با اشاره به آثار منتشر شده دهه هشتاد افزود: بايد آثار منتشر شده يك به يك بررسي شوند تا پس از آن در مورد ادبيات اين دهه و پيش روي آن سخن گفت.

زنوزي در ادامه با اشاره به ادبيات دفاع مقدس بيان كرد: تلاش‌هاي خوبي در زمينه اين نوع ادبيات صورت گرفت اما اين تلاش‌ها كافي نيست و بسياري از آثار به عنوان آثار دفاع مقدس داراي مشكلات درون متني هستند.

وي ادامه داد: در اين دوره وفور چاپ ژوناليستي و بي‌بنيه ديده مي‌شود، زندگينامه‌نويسي‌هاي ضعيف رواج مي‌يابد و حتي برخي از اين زندگي‌‌نامه‌ها ارزش جديدي هم ندارند.

وي ادامه داد: در دهه هشتاد نسل جوان پويا پديد آمد، در شهرستان‌ها نويسندگاني ظهور كردند كه بسيار قلم قدرتمندي دارند و در اين راستا جايزه‌ «گام اول» يكي ديگر از كارهايي‌ بود كه در اين دوران پديد آمد. در اين جشنواره آثاري هنرمندانه ارائه شده كه بايد معرفي و به جامعه ارائه شود.

زنوزي تاكيد كرد: برخي نويسندگان به رغم داشتن آثار فراوان، در تمام داستان‌هايشان شخصيت‌هاي محدودي دارند، اين موضوع در دهه هشتاد ديده مي‌شود، به طور مثال سيمين دانشور آثار فراواني تاليف كرده اما هر گاه با نام دانشور روبه رو مي‌شويم ياد كتاب سووشون مي‌افتيم. زنوزي ادامه داد: در اين دهه براي بانوان نويسنده جايزه‌ «پروين اعتصامي» شكل گرفت اما متاسفانه وقتي به كارشناسي آثار ارائه شده به دبير خانه جشنواره وارد مي‌شديم با دست خالي مواجه بوديم چرا كه دچار آفت كتاب سازي شديم.

وي در پايان گفت: يك عقب‌نشيني در مورد نويسندگان برتر مشاهد مي‌شود، در اين مسير حضور جدي نسل جوان نمايان است كه اين جوانان گمنام هستند با تمامي خطاهاي موجود در آثار خوش مي‌درخشند و ضرب آهنگ پاي آنها شنيده مي‌شود و بايد دانست آثار برتر دنيا داراي زير‌ساخت فلسفي و ايدئولوژي قابل بحث هستند.