رییس اتاق بازگانی، صنایع ،معادن و کشاورزی استان گیلان:
جشنواره‌های عشایر محلی برای فروش صنایع دستی چینی
رییس اتاق بازگانی، صنایع ،معادن و کشاورزی استان گیلان گفت: درحالی که کلیه سیاست‌گذاری‌ها و تصمیم‌گیرهای مرتبط با صنایع دستی باید از سوی بخش خصوصی صورت گیرد خصوصی سازی به فراموشی سپرده شده است.
تاريخ : شنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۲ ساعت ۱۶:۴۷
هادی تیزهوش تابان - ریس اتاق بازگانی ،صنایع ،معادن و کشاورزی استان گیلان – درباره مصایب و مشکلات پیرامون صنایع دستی ایران ،به مقوله ضرورت اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی در این حوزه اشاره می‌کند و می‌گوید: « ایران صنایع دستی بسیار غنی دارد که در جامعه بین‌المللی چشمگیر است.اما متاسفانه هم اکنون با مشکلاتی ناشی از تصمیم گیری‌های غلط و ضعف مدیریتی از سوی مسولان دولتی مواجه است.»
وی مقید نبودن برنامه ریزان حکومتی را به اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی از جمله مشکلات موجود عنوان می‌کند و معتقد است: « خصوصی سازی آن طور که باید و شاید عملیاتی نمی‌شود. آنچنان که گویی به فراموشی سپرده شده است و این درحالی است که کلیه سیاست‌گذاری‌ها و تصمیم‌گیرهای مرتبط با صنایع دستی باید از سوی بخش خصوصی صورت گیرد تا شاهد نتایج مطلوب‌تری برای رشد و ارتقای این هنر و صنعت برجسته کشور باشیم.»
تیزهوش تابان اظهار می‌کند: « ضعف‌هایی در این صنعت عظیم هنری رخنه کرده که چندان نمی‌توان آینده روشنی را برای آن متصور شد. ضعف مدیریت، نبود حمایت دولتی از صنعتگر و ناتوانی در جذب سرمایه داخلی از جمله موانعی است که اگر برای رفع آن چاره اندیشی نشود، هنر بومی کشور حسرتی می‌شود ماندگار بر دل دوستداران و اهالی هنر.»
او می‌افزاید :«نگاه ما به صنایع دستی کشور باید دو طرفه باشد و این مقوله نیز به نحو رفتار و گفتار دولت و بخش خصوصی مرتبط است، در غیر این صورت راه به جایی نخواهیم برد و اینگونه است که آثار فرهنگی اصیل ایرانی راه زوال پیش خواهد گرفت.»
به گفته وی، امروز شرایط برای رشد و توسعه صنایع دستی دشواراست و رقبا افزون شده‌اند و برای بقا و ماندگاری در بازارهای فرامرزی و برای رقابت با محصولات خارجی ،چاره‌ای جز تولید محصولات با کیفیت و ارزان قیمت نیست.
تابان با بیان اینکه حیات هر ملتی وابسته به تولید، آن هم تولید مبتنی بر علم و دانش روز است، ادامه می‌دهد: « صنایع دستی علاوه بر اینکه در فرهنگ اجتماعی و سبک زندگی هر ملتی تنیده شده است، به عنوان یک تولید ارزشمند محسوب می‌شود و عواید حاصل از آن می‌تواند خزانه‌های کشور را پر کند، بنابراین باید یک برنامه مدون و منسجم برای آن تدوین کرد. تولید یک کشور باید دارای چارچوب و اهداف مشخصی باشد و باری به هر جهت نمی‌شود هدفی را به سر منزل مقصود رساند، لذا اگر تولیدی با یک برنامه مشخص و اصولی حرکت کند، قطعا در شرایط سخت و طاقت فرسا نیز دوام آورده و پیروز میدان خواهد بود.»
بازارچه صنایع دستی، دروازه ورود به عرصه‌های جهانی
ریس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی استان گیلان در ادامه می‌گوید « دامنه فعالیت‌های حوزه صنایع دستی محدود به بازاهای داخلی نیست و در حیطه جهانی گسترده است، به این منظور ارایه تسهیلات و اعتبارات لازم به صنعتگران درعین حال که لازم و ضروری است، اما برای رفع مشکلات کافی نیست»
وی به تاسیس و راه اندازی بازارچه های صنایع دستی اشاره می‌کند و از آن به عنوان یک راه حل منطقی و پیش برنده اهداف تعیین شده یاد کرده و می‌گوید: « تاسیس و راه اندازی بازارچه صنایع دستی در تهران و دیگر شهرهای مطرح در حوزه صنایع دستی نه تنها تاثیرگذار است، بلکه فرصتی خواهد بود برای حضوری پررنگ و قوی‌تر درعرصه‌های جهان. »
این فعال بخش خصوصی معتقد است:« شکل‌گیری و نظامند کردن چنین بازارچه‌هایی نه تنها برای صنایع دستی بلکه برای دیگر صنایع نیز ضروری است و در پیشرفت و توسعه آثار فرهنگی و هنری فرهیختگان و هنرمندان کشور تاثیرگذار است و این مهم نیز محقق نخواهد شد مگر با یک عزم و اراده قوی و ملی».
وضعیت نابسامان صنایع دستی ،تنها دامنگیر استان های شمالی نیست
وی با اشاره به اینکه هم اکنون وضعیت نابسامانی صنایع دستی تنها دامنگیر استان‌های شمالی نیست و استان‌هایی چون اصفهان، همدان، فارس و کرمان نیز از معضلات این حوزه رنج می‌برند، می‌افزاید: « برای خروج از این بن بست می‌توان حتی از برگزاری جشنواره‌های فصلی با عنوان جشنواره‌های عشایری سود جست. این جشنواره‌ها با اینکه توان ترویج و شناساندن صنایع دستی و زندگی عشایر را دارند اما هم اکنون تبدیل به بازار کسب و کار شده‌اند و اجناس چینی و تایلندی در سیاه چادرها که غالب آنها نیز با داربست‌های فلزی برپا می‌شوند نمونه‌ای بارز در این زمینه محسوب می‌شود.»
